ผมเคยผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมามากมายหลายครั้ง   
จนเกิดความรู้สึกพิเศษบางอย่างขึ้นกับตัวเอง
ที่เรียกว่าลางสังหรณ์   ก่อนเกิดเหตุการณ์ร้ายๆอยู่เสมอ

หลายคืนมาแล้วที่ผมนอนไม่หลับ   จะรู้สึกตื่นตัว  ผวาตลอด
เสียวท้ายทอยวูบวาบ  ซึ่งทุกครั้งที่ผมเป็นแบบนี้  

จะมีคนตาย!!!

และคราวนี้  ลางสังหรณ์รุนแรงกว่าทุกครั้งมาก  
นั่นหมายความว่า  มันอาจเทียบได้กับนรกบนดิน

จนทำให้ผมต้องตัดสินใจ เดินเ้ข้ามาในห้องราชดำเนินแห่งนี้

เพราะเป็นถิ่นของคนเสื้อแดงโดยเฉพาะ  และกล้าทำอะไรโดยไม่ค่อยมีสติยั้งคิด

ทั้งๆที่ลาจากห้องราชดำเนินไปนานหลายปีแล้ว

มีอะไรบางอย่างดลใจให้ผมเขียนข้อความเตือนคนที่จะออกไปสู่สมรภูมิเลือด
ทั้งวันทั้งคืน  หลายวัน   โดยไม่รู้สึกเหนื่อย

เปรียบได้กับการเสนอเรือโนอาร์มารับ บางคนที่ยังพอมีสติและบุญกุศลอยู่
ให้รอดพ้นจากน้ำท่วมโลก   

แต่หากบุญของเขาหมดลงแล้ว    เขาอาจหัวเราะเยาะ กับความปรารถนาดีอันนี้

แม้มีเพียงสักคนได้สติ พาตัวเองให้ รอดพ้นจากภัยอันตราย   ก่อนที่ทุกอย่างจะสาย

ผมก็พอใจแล้ว

เพราะ  เสียงลุงหมักที่พูดว่า

" ถ้านอนอยู่บ้าน  ไม่ออกมา  มันจะตายมั้ย? "

ดังก้องอยู่ในหูผมทุกคืน

ลาก่อน  นักรบฆ่าตัวตายทุกคน.....