ปกติแล้วเราจะไม่อ่านหรือดูหนัง นิยาย การ์ตูน หรือซีรี่ย์ที่จบแบบปวดตับ
โดยเฉพาะอย่างนิ่งเรื่องที่ตัวเอก หรือตัวหลักตายตอนจบ จะไม่ดูเด็ดขาด
เพราะรับความรู้สึกหลังจบเรื่องไม่ได้ เลยไม่คิดจะดู Code Geass เพราะรู้มาว่าพระเอกตาย
(รู้จักเรื่องนี้ตอนฉายจบหมดแล้ว)

แต่ด้วยความที่มีคนสรรเสริญให้ฟังบ่อยเข้า เลยคิดว่าจะลองดูช่วงหยุดยาวนี้
ผลปรากฎว่าตามคาด...
ดูตอนจบเมื่อวาน นั่งพูดไม่ออกอยู่หน้าจอคอมฯ มันจุกอกสุดๆ ร้องไม่ออกด้วย
ผ่านไปราวชั่วโมงนึงก็ไปนั่งร้องไห้เงียบๆคนเดียวกลัวแม่หาว่าบ้าไปแล้ว
คิดว่านอนตื่นมาตอนเช้าจะดีขึ้นแต่เปล่าเลย
นี่ก็บ่ายกว่าเข้าไปแล้ว ยังไม่ได้กินอะไรเลย กินข้าวไม่ลงตั้งแต่ดูจบ เง้อ ไม่หิวด้วย
มันจุกอกแปลกๆ ทั้งๆที่ลูลูชเป็นพระเอกร้ายๆแนวไลท์ แต่ตอนไลท์ตายเราไม่รู้สึกอะไรเลย
คงเป็นเพราะลูลูชคงมีความเป็นคน คนดีสีเทาๆ ที่แม้ฆ่าคนแต่ก็มีreflectionเสียใจ
มีอุดมการณ์แน่วแน่ แต่ไลท์มันบ้าพ่อตายช่าง หลังๆไม่รู้อุดมการณ์หายไปไหนแล้ว
เลยคิดว่าทำไมคนแบบนี้ถึงต้องตายด้วยนะ แง ลูลู่
วันนี้นั่งนึกฉากที่นันนาลี่ร้องไห้ทั้งวัน ลองนึกฉากที่เจอเรเมียทำไร่ส้มก็ขำไม่ออก
reflect แรงกว่าตอนที่ซาอิหายในฮิคารุเซียนโกะอีก

ตอนก่อนนี้ดู psycho pass ไป5ตอนแล้วเลิกดูเพราะสังหรณ์ว่ามีคนตายตอนจบชัวร์ๆ
(ลองดูเพราะเห็นผลประกวดอนิเมะWinterในห้องนี้ เรื่องนี้ได้ที่1)
รู้งี้ยึดมั่นแนวสว่าง อย่าง ฮารุฮิ Kimi ni todoke k-on อย่างเดิมก็ดีแล้ว
หวังว่าวันนี้คงได้กินข้าว