เป็นกวีอย่างไร ถึงไร้ค่า
ยิ่งนานวันชาวประชาพาเหยียดหมิ่น
หรือหมดสิ้นปัญญาทางหากิน
จึงต้องดิ้นทำซ่าด่าผู้คน
ไหนอวดอ้างเป็นชนผู้ทนทุกข์
ที่เบิกบุกเส้นทางเวหาหน
หลั่งรินเลือดต่อสู้เพื่อชั้นชน
ส์..ที่แท้ก็แค่คน ชนสามานย์
เห็นแล้วอายแทนคนชนชั้นไพร่
ที่ร่วมสู้ในถิ่นไพรแดนอีสาน
เมื่อต้องเห็นคนชื่อ"หงา คาราวาน"
ยอมหมอบกรานเลียตีนปีนชั้นฟ้า
ลืมเชื้อชาติอีกาพาราเถื่อน
เพื่อหวังเลื่อนชาติพันธุ์ดั้นเวหา
ลืมเสียสิ้นชาติไพร่ที่เกิดมา
เพียงหวังว่าหงส์ฟ้าจะเอ็นดู
เพราะไม่ใช่กวีจริงจึงทิ้งได้
อุดมการณ์กลางไพรที่เคยสู้
เพราะไม่ได้เก่งจริง ใช่ผู้รู้
น่าอดสูลอกคราบไคลไปเลียฟ้า