ต้องออกตัวเลยว่า ดิฉันเป็นแฟนนิยายชุดนี้ตัวยง แม้หลายคนจะบอกว่าการเขียนหรือการเล่าเรื่อง หรือภาษาอะไรต่างดูไม่เป็นพีเรียด แต่ดิฉันอ่านเรื่องนี้โดยตัดเรื่องภาษาและความถูกต้องทั้งหมดออกไป(ดิฉันเป็นคนอ่านนิยายหลายแนว ถ้าจะเน้นความถูกต้องและภาษาความสละสลวย จะเลือกอ่าน ทมยันตี แก้วเก้า ว.วินิจฉัยกุล กิ่งฉัตร) แต่เมื่ออ่านนิยายชุดนี้มีแค่จินตนาการและจิ้นว่าตัวเองเป็นนางเอกในแต่ละเรื่อง ทำให้ดิฉันได้อรรถรสมากสำหรับ 5 เรื่องนี้ และเมื่อได้ยินข่าวว่าจะทำเป็นละคร ดิฉันคิดไว้เลยว่า 2 เรื่องแรกจะประสบความสำเร็จค่อนข้างยาก เพราะนิยายก็ไม่ได้ถูกจริตดิฉันมากมายนัก มีช่วงหลังๆของเรื่องปวรรุจที่สนุกชื่นชมนางเอกที่ง้อพระเอกอย่างไม่ท้อ แต่เรื่องที่ 3 ดิฉันมั่นใจมากจริงๆ ว่าจะถูกจริตคนดูแน่นอน ถ้าดูแล้ว ทั้ง 5 สะใภ้จุฑาเทพ กรองแก้วนี่แหละที่จนที่สุด แต่คุณชายหมอนางจะรักเสียอย่างไม่มีใครขวางได้ เมื่อลองจิ้นตัวเองเป็นนางเอก แล้ว พบว่า คุณชายหมอคือผู้ชายที่ทำเพื่อนางเอกของตัวมากกว่าคนอื่น และ นางร้ายมารตี ก็คือตัวร้ายที่ร้ายที่สุดในบรรดาทั้ง 5 เรื่อง พุฒิภัทร นี่แหละคือละครคุณชายน้ำเน่าของจริง
เรียง ตามความชอบของนิยาย ที่อ่าน
1 พุฒิภัทร
2 รัชชานนท์
3 รณพีร์
4 ปวรรุจ
5 ธราธร

ความเห็นส่วนตัวนะคะ ถ้าไม่เปรี้ยงดิฉันคงหน้าแหก 555