เมื่อวานฉันพาลูกไปทำธุระที่ชลบุรี สถานที่ ที่ไปทำธุระนั้นเลยตัวเมืองชลบุรีออกไปทางบางแสนนิดเดียว
ถ้านั่งรถสองแถวเล็กๆ จากจุดที่ไปทำธุระเข้าตัวเมืองก็ 10 บาท
แต่จากจุดนั้นจะมีรถโดยสาร ทั้งรถตู้และรถบัสคันใหญ่ๆ วิ่งผ่าน
เมื่อฉันกับลูกเสร็จธุระ จึงจะเดินทางกลับเข้ากรุงเทพฯ จึงออกมายืนรอ บริเวณป้ายจอดรถ
ฉันพยายามเลี่ยงที่จะใช้รถตู้ หากเลี่ยงได้ จึงเลือกที่จะพาลูกขึ้นรถบัสโดยสารคันใหญ่ๆ
เมื่อรถบัสโดยสารคันใหญ่มา ฉันเห็นป้ายข้างหน้า เขียนว่า กรุงเทพฯ ฉันก็พาลูกขึ้นทันที
โดยไม่ทันได้ถามว่า ปลายทางที่ไหน เพราะพนักงานเรียกให้ขึ้นอย่างเร่งรีบ
พอขึ้นได้ที่นั่ง พนักงานก็เดินมาเก็บเงินทันที ฉันบอกว่าลง เอกมัย
พนักงานบอกว่า รถไม่ได้เข้า บขส.เอกมัย แต่ปลายทาง หมอชิต (เท่ากับขึ้นรถผิด)
แต่แทนที่พนักงานจะให้เราลง เพื่อขึ้นคันใหม่ กลับพยายามบอกให้ฉันโดยสารมาแล้วบอกว่าจะบอกให้ลงตรงจุดที่สามารถต่อรถเมล์ได้สะดวก
ด้วยความที่ฉันเป็นคนไม่ค่อยเรื่องมาก ถึงแม้จะรู้สึกว่า เอ๊ะ ทำไมเราต้องเสียค่ารถเมล์อีก เพราะจุดที่จะลงคือ สามารถเดินถึงที่พักได้
แต่ด้วยความที่ถูกเร่งเร้า เก็บเงิน และรถก็ออกตัวมาจากจุดรอไกลแล้ว ไม่อยากพาลูกลงเพื่อหารถใหม่(แดดร้อน)
จึงยอมควักเงินจ่ายค่ารถ สองคน 180 บาท แต่ใจก็นั่งคิดอยู่ตลอดเวลาว่า มันไม่ใช่ ทำไมเราต้องอ้อมไปไกลและเสียค่ารถอีก
เมื่อรถวิ่งมาถึงตัวเมืองชลบุรี ท่ารถโดยสาร ฉันเห็นรถที่จะวิ่งเข้าสายสุขุมวิท บางนา-ตราด ฉันจึงตัดสินใจ ลุกไปบอกพนักงานว่า ขอเปลี่ยนรถเถอะ ไม่อยากอ้อมเสียเวลา
ปรากฏว่า เขายอมให้ฉันเปลี่ยนรถแต่โดยดี แต่ไม่คืนเงิน เขาบอกว่าให้เปลี่ยนไปนั่งรถคันใหม่ซึ่งเป็นรถตู้ประจำทางวิ่งรับผู้โดยสาร ชลบุรี-กรุงเทพฯ
พนักงานเดินนำฉันกับลูก ไปส่งให้กับคนขับรถตู้ บอกว่าเอาผู้โดยสารมาให้พร้อม จ่ายเงินให้คนขับรถตู้ 100 บาท
คนขับรถตู้บอกว่า 2 คน 120 บาท ขอเพิ่มอีก 20 บาท (ตามราคาค่าโดยสาร) แต่พนักงานรถบัสบอกว่า เขาจ่ายราคานี้มาโดยตลอดในการเปลี่ยนผู้โดยสารมาให้
คนขับรถตู้ก็ ยอมแม้สีหน้าจะไม่ค่อยพอใจนัก
ฉันพูดอะไรไม่ออก นี่เขาเอารัดเอาเปรียบกับ ซึ่งๆ หน้าฉัน อย่างไม่มีความละอายเลยหรือนี่
พนักงานรถบัสเก็บค่าโดยสาร ฉันกับลูกไป 180 บาท แต่กลับเอามาจ่ายให้คนขับรถตู้ เพียง 100 เดียว
นี่ฉันโดนเอาเปรียบ หรือ คนขับรถตู้โดนเอาเปรียบ (นี่ถ้าฉันกับลูกนั่งรถมาลงท่ารถในตัวเมืองเอง จะเสียแค่ 20 บาทเท่านั้นสำหรับ 2 คน)
นำมาบอกเล่าเฉยๆ ไม่ได้จะเรียกร้องอะไร ฉันมันโง่เอง และไม่กล้าพอที่จะโต้แย้ง ก็จะจำไว้เป็นบทเรียนคราวหน้า
วิธีทำมาหากินที่น่ารังเกียจของคนไทย(บางกลุ่ม)
ถ้านั่งรถสองแถวเล็กๆ จากจุดที่ไปทำธุระเข้าตัวเมืองก็ 10 บาท
แต่จากจุดนั้นจะมีรถโดยสาร ทั้งรถตู้และรถบัสคันใหญ่ๆ วิ่งผ่าน
เมื่อฉันกับลูกเสร็จธุระ จึงจะเดินทางกลับเข้ากรุงเทพฯ จึงออกมายืนรอ บริเวณป้ายจอดรถ
ฉันพยายามเลี่ยงที่จะใช้รถตู้ หากเลี่ยงได้ จึงเลือกที่จะพาลูกขึ้นรถบัสโดยสารคันใหญ่ๆ
เมื่อรถบัสโดยสารคันใหญ่มา ฉันเห็นป้ายข้างหน้า เขียนว่า กรุงเทพฯ ฉันก็พาลูกขึ้นทันที
โดยไม่ทันได้ถามว่า ปลายทางที่ไหน เพราะพนักงานเรียกให้ขึ้นอย่างเร่งรีบ
พอขึ้นได้ที่นั่ง พนักงานก็เดินมาเก็บเงินทันที ฉันบอกว่าลง เอกมัย
พนักงานบอกว่า รถไม่ได้เข้า บขส.เอกมัย แต่ปลายทาง หมอชิต (เท่ากับขึ้นรถผิด)
แต่แทนที่พนักงานจะให้เราลง เพื่อขึ้นคันใหม่ กลับพยายามบอกให้ฉันโดยสารมาแล้วบอกว่าจะบอกให้ลงตรงจุดที่สามารถต่อรถเมล์ได้สะดวก
ด้วยความที่ฉันเป็นคนไม่ค่อยเรื่องมาก ถึงแม้จะรู้สึกว่า เอ๊ะ ทำไมเราต้องเสียค่ารถเมล์อีก เพราะจุดที่จะลงคือ สามารถเดินถึงที่พักได้
แต่ด้วยความที่ถูกเร่งเร้า เก็บเงิน และรถก็ออกตัวมาจากจุดรอไกลแล้ว ไม่อยากพาลูกลงเพื่อหารถใหม่(แดดร้อน)
จึงยอมควักเงินจ่ายค่ารถ สองคน 180 บาท แต่ใจก็นั่งคิดอยู่ตลอดเวลาว่า มันไม่ใช่ ทำไมเราต้องอ้อมไปไกลและเสียค่ารถอีก
เมื่อรถวิ่งมาถึงตัวเมืองชลบุรี ท่ารถโดยสาร ฉันเห็นรถที่จะวิ่งเข้าสายสุขุมวิท บางนา-ตราด ฉันจึงตัดสินใจ ลุกไปบอกพนักงานว่า ขอเปลี่ยนรถเถอะ ไม่อยากอ้อมเสียเวลา
ปรากฏว่า เขายอมให้ฉันเปลี่ยนรถแต่โดยดี แต่ไม่คืนเงิน เขาบอกว่าให้เปลี่ยนไปนั่งรถคันใหม่ซึ่งเป็นรถตู้ประจำทางวิ่งรับผู้โดยสาร ชลบุรี-กรุงเทพฯ
พนักงานเดินนำฉันกับลูก ไปส่งให้กับคนขับรถตู้ บอกว่าเอาผู้โดยสารมาให้พร้อม จ่ายเงินให้คนขับรถตู้ 100 บาท
คนขับรถตู้บอกว่า 2 คน 120 บาท ขอเพิ่มอีก 20 บาท (ตามราคาค่าโดยสาร) แต่พนักงานรถบัสบอกว่า เขาจ่ายราคานี้มาโดยตลอดในการเปลี่ยนผู้โดยสารมาให้
คนขับรถตู้ก็ ยอมแม้สีหน้าจะไม่ค่อยพอใจนัก
ฉันพูดอะไรไม่ออก นี่เขาเอารัดเอาเปรียบกับ ซึ่งๆ หน้าฉัน อย่างไม่มีความละอายเลยหรือนี่
พนักงานรถบัสเก็บค่าโดยสาร ฉันกับลูกไป 180 บาท แต่กลับเอามาจ่ายให้คนขับรถตู้ เพียง 100 เดียว
นี่ฉันโดนเอาเปรียบ หรือ คนขับรถตู้โดนเอาเปรียบ (นี่ถ้าฉันกับลูกนั่งรถมาลงท่ารถในตัวเมืองเอง จะเสียแค่ 20 บาทเท่านั้นสำหรับ 2 คน)
นำมาบอกเล่าเฉยๆ ไม่ได้จะเรียกร้องอะไร ฉันมันโง่เอง และไม่กล้าพอที่จะโต้แย้ง ก็จะจำไว้เป็นบทเรียนคราวหน้า