สาเหตุที่ชายรุจไม่อาจหันกลับไปหาท่านหญิงแต้วได้ ชายรุจได้เขียนบันทึกระบายความในใจถึงท่านหญิงไว้ดังนี้

แม้นท่านหญิงจะได้โอบกอดกระหม่อมจากเบื้องหลัง แต่กระหม่อมก็มิอาจหันกลับไปหาท่านหญิงได้ หาใช่ว่ากระหม่อมจะรู้สึกโกรธ เกลียดท่านหญิง หรือนึกเจียมตัวในชาติกำเนิดอันต่ำต้อยด้อยกว่าของกระหม่อมแต่อย่างใดไม่ หากแต่ตอนนั้นกระหม่อมมิอาจควบคุมชายน้อยของกระหม่อม เป็นเหตุให้ เป้ากางเกงกระหม่อมตุง ใกล้ปริแตก (เพียงแต่กล้องไม่ได้จับมายังภาพเบื้องล่าง จึงไม่มีผู้ใดได้เห็น) กระหม่อมรู้สึกอึดอัดมาก อีกทั้งยังเกรงว่าหากกระหม่อมหันกลับไป ท่านหญิงจะทรงตกพระทัย ด้วยทรงไม่คุ้นเคยกับชายน้อยของกระหม่อม หากกระหม่อมเปลี่ยนมาใส่กระจับก็คงจะแก้ปัญหานี้ได้ แต่เกรงจะไม่เหมาะกับภาพลักษณ์คุณชายไฮโซของกระหม่อมที่แม้จะอยู่เมืองไทยอันร้อนอบอ้าว กระหม่อมก็ยังต้องสวมใส่เสื้อกั๊กซ้อนเสื้อเชิ้ตหลายชั้นราวกับอยู่เมืองยุโรป กระหม่อมจึงได้แต่กินคุ้กกี้ฝีพระหัตถ์ของท่านหญิงด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจต่อไป กระหม่อมได้แต่นับวันรอให้กางเกงในรุ่นพิเศษจากคาซาบลังก้าส่งมาถึงวังจุฑาเทพในเร็ววัน  เมื่อถึงเพลานั้น กระหม่อมจักได้โผเข้ากอดท่านหญิงให้สาแก่ใจเลยกันเลยทีเดียว ฮี่ ฮี่ ฮี่

ปล. สงสารก็แต่ท่านหญิง เสียน้ำตาไปเยอะ กอดแล้วกอดอีก ทำสารพัดวิธี ชายรุจก็ไม่หันไปมองเธอ