ผมบอกแล้วว่า ถ้า "หมายังไม่เลิกกินขรี้" ก็อย่าไปหวังอะไรกับ แมงสาบ และวันนี้ แมงสาป ก็ ยังเป็น แมงสาป "ไม่เปลี่ยน อย่างไรก็ ไม่เปลื่ยน" วิธีคิด วิชาสร้างภาพแบบเดิมๆ วิธีการเดิมๆ คือการ "อวย" แล้ววันนี้ก็ถึง คิว อวย สุรินทร์ พิศสุวรรณ..55555 ถ้าเราย้อนหลังกลับไปแค่ ไอ้ชวน กับ ไอ้มาร์ค ก็พอ ไม่ต้องถึงพิชัย

การขึ้นมาเป็นหัวหน้าพรรค แมงสาป ของ ไอ้ชวน และไอ้มาร์ค มาจากการ อวย ทั้งสิ้น เท่าที่ผมติดตาม พฤติกรรมของคนพวกนี้มายาวนาน เรื่องหนึ่งที่ผมยอมรับ คือการอดทน "สร้างภาพรอคอยเวลา ที่เหมาะสม " เพื่อเอาไว้แหกตาสาวก เพราะแหกตาคนอื่นไม่ได้

กลับไปที่หัวหน้าพรรค แมงสาป ไอ้ชวน ไอ้มาร์ค เพราะทั้งสองคนนี้ คุณสมบัติแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ถ้า ยึดตามคุณสมบัติ ในการสร้างภาพให้ ไอ้ชวน คือ เลือกผมเถอะครับ เพราะผมเป็นคนชนบท เป็นลูกคนยากคนจน ผมมาเรียนกรุงเทพก็มาอาศัยวัดอยู่ แม่ผมเป็นค้าขายของอยู่ในตลาด พ่อผมเป็นข้าราชการชั้นจัตวา ผมเป็นคนจน ผมเป็นคนซื่อ ผมไม่โกง(คนอื่นผมไม่รู้...5555)

ผมไม่มีเงินซื้อเสียง ผมไม่เลื้ยงกาแฟใคร ทุกวันนี้ผมอาศัยบ้านเพื่อนอยู่ ฯลฯ กร๊ากกกกกกกกก ในขณะที่ ไอ้มาร์ค เป็นลูกเศรษฐี เป็นนักเรียนนอก มีบ้านราคาแพง มีรถราคาแพง พูดอังกฤษเป๊ะฯลฯ

และถ้ายึดตามคุณสมบัตินี้ของ ไอ้ชวน ไอ้มาร์คก็เป็นหัวหน้าพรรค แมงสาปไม่ได้ แต่คุณสมบัติที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงนี้ คนพวกนี้ ก็สามารถที่นำมาเป็นจุดเด่นใน การสร้างภาพแหกตาสาวกให้งมงายได้ ตามสถานะการณ์ และวันนี้กำลังจะอวย สุรินทร์ อีกแล้ว และหนึ่งในเรื่องที่จะนำมา อวย คือการดำรงตำแหน่ง "เลขาธิการอาเซียน"

ผมขอร้องนะครับอย่านำเรื่องนี้มาอวยเด็ดขาด ผมอาย (แต่ผมยังไม่บอกเหตุผมนะครับว่าผมอายเพราะอะไร) เอาไว้ตอบคำถามสาวกแมงสาปเผื่อมีสาวกแมงสาปอยากรู้ หรือเอาไว้เขียนต่อครั้งต่อไป.....55555555

ปล.เรื่องนี้ยังไม่จบแค่นี้ เพราะการ อวย เพิ่งเรื่มต้น และถ้า "หมายังไม่เลิกกินขรี้" ยังมีเรื่องให้ผมเขียนถึง แมงสาป อีกนาน...5555555