เมื่อไม่นานมานี้   มีเด็กน้อยคนหนึ่ง แถวบ้านดิฉันี่แหละค่ะ   เขาก็ชอบมานั่งเล่นนั่งคุยบ้านดิฉันปรกติ  เขาเองก็มีจิตใจ รักและชอบสัตว์แปลก อยุ่มาก  ดิฉันในฐานะเป็นผู้ใหญ่กว่าก็บอกก็เตือนว่า  เอาไว้โตกว่านี้ก่อน อยากเลี้ยงค่อยเลี้ยง  (น่้องอยู่  ม . 3 )  

ปรกติที่บ้านก็จะเลี้ยงงู  อยุ่ จำนวนหนึ่ง  แตเวลาที่น้องเขามาเขาก็ขอให้เราเอาออกมาจากกล่องเลี้ยงให้เขาจับ   เราก็ไม่เคยน่ะค่ะ  

อยุ่มาวันหนึ่ง  เราเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัด ซื้อขนมและของฝากมาเพียบเลย เลยเดินไปให้น้องเขาที่บ้าน  เจอคุณแม่ของเขา  เราเลยถามหาน้องเขา  คุณน้าเขาบอกว่า น้องป่วยอยู่โรงบาล โดนงูเขียวหางไหม้กัด    เราก็ตกใจอ้าวไปทำอะไรทำไมโดนกัด  จึงรู้ว่า  เขาไปจับเอามันมาเล่น  เลยโดนกัด  นอนอยู่โรงบาล ได้ 2 คืนอล้ว  ตอนนี้อาการดีขึ้นมากแล้ว  หมอบอกว่าอาการตกเลือดไม่มีแล้ว  ดีที่ถึงหมอทันเวลา  ถ้าช้ากว่านี้  น้องอาจจะหัวใจวายตายได้  


อยากจะเตือนน้อง ๆ นักเรียนนักศึกษา  พี่เข้าใจ  ว่าสัตว์พวกนี้  มีสีสรรที่สวยงาม  การเคลื่นอที่ที่มีเสน่ห์รวมถึง ไม่ก่อให้เกิดความรำคาญ ไม่ค่อยเป็นภาระ ไม่ต้องให้อาหารทุกวัน   แต่ ความเสี่ยง มันมีมาก  และเดี๋ยวนี้    นักเลี้ยงสัตว์แปลกหน้าใหม่ ๆ อายุชักจะน้อยลงทุกที  สถิติที่ทราบมาอายุน้อยสุด คือ ป. 6  ฝากถึงพ่อแม่ผุ้ปกครอง   ยังไงเด็กก็คือเด็ก   บางครั้งไปเจอ สัตว์ในธรรมชาติ ที่สีสรรคใกล้เคียงกัน คิดว่ามันอาจจะไม่มีพิษ ปลอดภัย เลยไปเอามันมาเล่น  จนได้รับอันตราย   

****เอาไว้ ให้เรียนจบมีงานทำ มีความรู้ มากกว่านี้   ค่อยเลี้ยงค่อยสะสม จะดีกว่าน่ะค่ะ****ถามว่าเราเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้เด็กหรือไม่  ก็ส่วนหนึ่งก็ใช่ ยอมรับ   แต่ดิฉันก็จะบอกเสมอ  ว่าสัตว์พวกนี้มันอันตราย  มันไม่เชื่องเหมือนหมาแมว  หมาแมว ถ้ามันทำร้ายเจ้าของอย่างมากแค่เจ็บ แต่พวกสัตว์เลื้อยคลานพวกนี้  ถ้ามันทำร้ายเรา เราอาจจะตายได้น่ะ  

ฝากผู้ปกครองที่มีบุตรหลานมีรสนิยมรักสัตว์แปลก  ต้องช่วยเป็นหูเป็นตา   เด็กมีจิตใจรักสัตว์น่าสนับสนุน  แต่ถ้าเป็นสัตว์กลุ่มนี้  ต้อง เฝ้าระวังเป็น 2 เท่ายิ่งถ้าวุมิภาวะต่ำ  พ่อแม่ผู้ปกครองต้องดูแลให้ให้คำแนะนำอย่างใกล้ชิด