ตัวเราอีกคน
เพราะการมีชีวิตทำให้เจ็บปวด ดังนั้นเด็กสาวจึงสร้างตุ๊กตาตัวแทนขึ้นมาในโลกอีกมิติ
เพื่อให้ตัวแทนของพวกเธอเหล่านั้นแบกรับความเจ็บปวดที่เกิดในโลกแห่งความจริง ... พวกเด็กสาวจึงสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ยู - "มีเด็กคนนึงที่คอยแบกรับความเจ็บปวดอยู่ ... ดังนั้นยูจึงไม่ได้เจ็บปวดขนาดนั้นหรอกนะ"
ความเจ็บปวดและความผูกผัน
ยิ่งเจ็บปวด ตุ๊กตาตัวแทนยิ่งแข็งแกร่ง .... และต่อสู้ไปตามสัญชาตญาณอย่างไ้ีร้ความรู้สึกไปเรื่อยๆ โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
เพื่ออะไรล่ะ ???
ความทรงจำที่เจ็บปวด ถึงอย่างไรมันก็คือสิ่งสำคัญ เพราะความผูกผันต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวดในบางครั้ง
ความทรงจำเหล่านั้นไม่ได้มีเพียงด้านที่เจ็บปวด
แต่เป็นความทรงจำหลากสีสันที่มีทั้งความเจ็บปวด ความผูกผันและความรู้สึกดีๆมากมายในนั้น
ดังนั้น ตุ๊กตาตัวแทนในโลกต่างมิติจึงต้องสู้เพื่อรักษาความทรงจำเหล่านั้นเพื่อเจ้าของที่เป็น"ตัวเราอีกคน"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สเตรนจ์- "ถึงพวกเราไม่มีความรู้สึก และทำทุกอย่างตามสัญชาตญาณ แต่เราก็ไม่สามารถที่จะต่อสู้เพื่อใครสักคนที่เราเกลียดชังได้หรอกนะ"
"เพราะพวกเรารักพวกเธอไงล่ะ เพราะพวกเราอยากจะปกป้องพวกเธอ"
"เพราะพวกเราไม่อยากเห็นหน้าพวกเธอตอนร้องไห้ ... เพราะพวกเรารักเธอ"
"พวกเราถึงได้ต่อสู้ และเดิมพันด้วยชีวิต"
ตัวเราอีกคนตาย = หัวใจที่ถูกทำลาย
เมื่ออีกตัวตนในโลกต่างมิติถูกทำลาย .... ความเจ็บปวดก็จะหายไป
รวมทั้งความทรงจำต่างๆ แม้กระทั่งความสุขที่เคยเกิดขึ้นก็จะหายไปด้วย
สิ่งที่เคยมีทั้งความสุขและความเจ็บปวด ..... ก็จะกลายเป็นอดีต .... ไม่ความเจ็บปวดอีกแล้ว .... และไม่มีความสุขกับสิ่งนั้นอีกแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ซายะ - "จะรักษาหัวใจให้ได้ผลที่สุด ก็ต้องให้มันแตกสลายไปซะก่อน จะได้ไม่เจ็บปวดซ้ำสองไงล่ะ"
เพื่อปกป้องเด็กคนนั้น ... การกำเนิดของ "เดดมาสเตอร์"
- "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" จอมทำลายล้างแห่งโลกต่างมิติปรากฏตัวขึ้น แข็งแกร่งและเยือกเย็น น่ากลัวว่าสักวันโลกต่างมิติจะพังทลาย
- "สเตรนจ์" ผู้พ่ายแพ้แก่ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" และกำลังจะตายได้รู้สึกถึง "ตัวเราอีกคน"
ยูที่ทนความเจ็บปวดในโลกแห่งความจริงไม่ไหว จึงทำการสลับตัวระหว่างสองมิติ
ยูกลายเป็นสเตรนจ์ในโลกต่างมิติ สเตรนจ์กลายเป็นยูในโลกความเป็นจริง
- ซายะผู้สัญญาจะปกป้องยู จึงกลายเป็นหนึ่งเดียวกับ "แบล็ค โกลด์ ซอร์" เพื่อปกป้องยูในโลกต่างมิติจาก "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์"
- ซายะพยายามทำร้ายความรู้สึกของโยมิ เพื่อสร้างคนที่สามารถต่อกรกับ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" ได้ ขึ้นมาอีกหนึ่งคน
นั่นคือ "เดดมาสเตอร์" ตัวแทนความเจ็บปวดของโยมิ
ยิ่งเจ็บปวดยิ่งแข็งแกร่ง ... คำพูดของคนเรามีพลังมากกว่าที่คิด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ซายะ - "เพราะเธอไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น"
คางาริ - "อยากให้ช่วยปลดปล่อย คางาริ ให้เป็นอิสระที"
ความแข็งแกร่งอันเป็นที่สุดของ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์"
เมื่อไม่เคยเจ็บปวด เมื่อไม่เคยอยากใครเจ็บปวด สุดท้าย...ก็แค่หลอกตัวเองว่าไม่เจ็บปวด
ซึ่งการหลอกตัวเองว่าไม่เจ็บปวดทั้งๆที่เจ็บปวดนี่แหละ มันเจ็บปวดที่สุด ... ความเจ็บปวดที่แสดงออกไม่ได้ ก็"เก็บกด"อยู่ในใจ
ความแข็งแกร่งของ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" จึงมีมากมายจนสามารถทำลายทุกอย่างในโลกต่างมิติได้เลย
และเพราะเจตนาที่ดีของมาโตะ ที่ไม่อยากให้ใครเจ็บปวดแม้กระทั่งตัวเองและตัวเองอีกคนนั่นแหละ
ทำให้ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" คิดจะทำลาย "ตัวแทนความเจ็บปวด" ทั้งหลายให้สิ้นซาก รวมทั้งโลกต่างมิติใบนี้ด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แม่ของมาโตะ - "ชั้นคิดว่่าเธอคงจะเสียใจตอนที่พ่อของเธอเสียไปแน่ๆเลยค่ะ แต่เธอก็ไม่ได้แสดงความอ่อนแอออกมาเลย"
"เธอเป็นเด็กที่ดีมาก จนทำให้ชั้นเป็นห่วงเลยละค่ะ ว่าเธอกำลังฝืนตัวเองอยู่รึเปล่า"
นกน้อยหลากสี
เรื่องราวของนกน้อยที่ดูดซับสีสันต่างๆของโลกหลากสีสัน และท้ายที่สุดสีเหล่านั้นก็หลุดลอย กลายเป็นสีดำ แล้วนกน้อยก็ตายจากไป
เป็นตัวแทนความคิดของมาโตะนั่นเอง ... เพราะมาโตะปิดกั้นตัวเองจากความเจ็บปวด
จนมันจะทำให้เรื่องราวความทรงจำหลากสีสันที่เคยมี ค่อยๆจางหายไปจนหมดสิ้น ไม่เหลืออะไรเอาไว้เลย
(แม้กระทั่งเพื่อนร่วมชั้นยังรู้สึกได้ว่ามาโตะเป็นคนที่นิสัยดีร่าเริง แต่ปิดกั้นตัวเองจากคนอื่นๆ)
ในเรื่องเราจะเห็นได้ว่ามาโตะค่อยๆรู้สึกตัวว่าสิ่งที่ตัวเองเคยคิดมันผิด เรื่องราวของนกน้อยที่ตัวเองชอบมันไม่ดีอย่างที่เคยเชื่อ
มาโตะหยิบดินสอขึ้นมาเขียนตอนจบของนกน้อยใหม่ "นกน้อยตื่นขึ้นมามีสีสันอีกครั้ง นกน้อยมีความสุข นกน้อยสอบได้คะแนนเต็ม ฯลฯ"
สุดท้าย ตอนที่มาโตะกำลังจะพ่ายแพ้ต่อ"แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" .... บอกว่าตัวเองคงทำร้ายใครไม่ได้
เพราะเหตุผลที่ว่า ไม่อยากทำร้าย "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" ไม่อยากให้ตัวเองอีกคนต้องเจ็บปวด
มาโตะคิดขึ้นมาได้ว่า นกน้อยต้องไม่ตาย และต้องออกโบยบินเพื่อออกไปดูโลกหลากสีอีกครั้ง
เธอจึงตัดสินใจที่จะต่อสู้แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์ เพื่อให้ตัวเองอีกคนได้รู้จักถึง "ความเจ็บปวด" บ้าง
นั่นคือการสื่อความหมายว่า "มาโตะยอมรับความเจ็บปวดของตัวเองแล้ว"
พร้อมกับเพื่อนๆของมาโตะทุกคนที่เคยสูญเสียความเจ็บปวดไป ก็ต่างยอมรับในความเจ็บปวดของตัวเองเช่นกัน
ทุกคนๆ ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดนั้นอีกครั้ง ตัวตนในอีกโลกจึงได้ตื่นขึ้นมาช่วยมอบพลังให้แก่มาโตะ
เรื่องราวทั้งหลายจึงจบลงในที่สุด
"ความทรงจำไม่ได้หายไป สักวันมันก็จะกลับมาอีก"
ถึงจะลืมความเจ็บปวดไปชั่วคราวเพราะหัวใจถูกทำลาย แต่เมื่อนึกความทรงจำที่แสนสำคััญเหล่านั้นออก
ตัวเราอีกคนในโลกต่างมิติก็จะกลับมาชีวิตได้อีกครั้ง ... ไม่เว้นแม้แต่ สเตรนจ์
สุดท้ายก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง เพื่อแบกรับความเจ็บปวดของยูที่กล้ากลับมาใช้ชีวิตในโลกแห่งความจริง
ความเปลี่ยนแปลงของตัวเราอีกคนและโลกต่างมิติ
ในตอนจบ โลกที่มีแต่ความเจ็บปวดก็ได้เปลี่ยนไป พื้นที่เฉพาะของแต่ละคนก็กลายเป็นโลกเดียวกัน
ท้องฟ้าที่เคยมืดครึ้มสีดำ ก็กลายเป็น ท้องฟ้าหลากสี
และในที่สุดเหล่าตุ๊กตาตัวแทนที่เคยไร้ความรู้สึก ก็รับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองได้
จากที่เคยสู้ตามสัญชาตญาณ ก็กลายเป็นต่อสู้เพื่อความรักที่มีให้กับตัวเราอีกคน
เพื่อปกป้องความเจ็บปวดที่แสนสำคัญ ...... เกิดเป็นความผูกผันกันระหว่างสองตัวตน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์ - "ฉันน่ะ ฉันจะยังคงสู้ต่อไป โดยที่แบกรับความเจ็บปวดและบาดแผลเอาไว้แบบนี้"
"ฉันจะยังคงสู้ต่อไป บนโลกใบนี้"
บทสรุปส่งท้าย
มาโตะ โยมิ คางาริ ยู ซายะ .... ทุกคนเลือกที่จะไม่ลืมความเจ็บปวดเหล่านั้น เพราะมันเต็มไปด้วยความผูกผันระหว่างกันและกันหลากสีสัน
ไม่เพียงสีสันที่อบอุ่น สีสันที่สดใส สีสันที่เปล่งประกาย ... แม้แต่สีแดงแห่งความโกรธ สีฟ้าครามแห่งหยาดน้ำตา
ทุกสีล้วนมีความหมายที่แสนสำคัญทั้งสิ้น
ถึงแม้โลกใบนี้จะมีความเจ็บปวดมากมาย แต่ทุกคนก็จะช่วยกันฝ่าฝันกับความเจ็บปวดเหล่านั้นเพื่อเติบโตไปยังอนาคต
และ .... ยังมีตัวเราอีกคนที่คอยแบกรับความเจ็บปวดอยู่ในอีกโลกนึง ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความรักตลอดไป
-----------------
ขอบ่นก่อน ... การ์ตูนสมัยนี้จะดูเข้าใจยากไปไหนฟร่ะ
- ตอนดูรู้สึึกถึงกับบร๊ะแม่กับโฮมุขึ้นมาตะหงิดๆ
- ดีที่ดูตอนมันหมดกระแสแล้ว ไม่งั้นต้องทนไม่ไหว ไปถอยFIGMAมาแน่ๆ ดีไซน์งามๆทั้งนั้น ชอบมาก
- พากย์ไทยแปลกๆ .... จริงๆการ์ตูนสมัยนี้พากย์ไทยดีหลายเรื่อง แต่เรื่องนี้รู้สึกว่าไม่ค่อยดีเท่าไร
- การ์ตูนสมัยนี้ เนื้อเรื่องซับซ้อน ทำมาดูเข้าใจยาก .... ทั้งๆที่เนื้อเรื่องดีมากเลยนะครับเรื่องนี้
- นึกว่าดูหนังญี่ปุ่นอยู่ ... ดำเนินเรื่องแบบเรียบๆเงียบๆ การกระทำตัวละครชวนงงเหมือนไม่มีเหตุผล ... แต่พอเฉลยก็ร้องอ๋อ
- ไปหาอ่านกระทู้ต่างๆ เพื่อเสพรายละเอียดเล็กๆน้อยที่เรามองข้ามไป
ดันมีแต่กระทู้คนบ่นว่าดูไม่รู้เรื่อง .... กลายเป็นด่าว่าอนิเมะเรื่องนี้ทำตามกระแสเน้นขายของซะงั้น
มีกระทู้นึงด่าว่า หลังๆเนื้อเรื่องสิ้นคิด มีพลังมิตรภาพศัตรูคืนชีพมาช่วย .... เฮ้ย เราดูคนละเรื่องกันป่าวเนี่ย !!
ก็เลยรู้สึกว่า "เออ ตูตั้งกระทู้เองก็ได้วะ เผื่อคนที่อยากจะอ่านจะได้เซิร์จเจอกระทู้ดีๆ ไว้อ่านบ้าง"
- เสียดายเรื่องนี้ ดีไซน์ตัวละครดี ฉากต่อสู้โครตอาร์ท เนื้อเรื่องดี แต่ดันซับซ้อนเกิน จนคนดูบางส่วนเข้าไม่ถึง เสียดายจุุดนี้มาก
- ถ้าชอบกระทู้แนวนี้ ช่วยกันเม้นท์หรือกดถูกใจหน่อยนะครับ แล้วผมจะพิมพ์มาให้อ่านเรื่อยๆ (ก่อนหน้านี้ก็กระทู้บลีชที่ขึ้นแนะนำ) ขอบคุณครับ
อนิเมะเรื่องนี้ถ้าดูแบบไม่มองให้ลึกก็จะเป็นแค่อนิเมะตามกระแสขายของเล่น
แต่ถ้าลองมองให้ลึก มันก็จะเป็นอนิเมะดีๆเรื่องนึงเลยทีเดียวครับ
Black Rock Shooter [TV] เพราะโลกนี้มีหลากสีสัน ความเจ็บปวดเลยงดงาม [spoil แหลก]
เพราะการมีชีวิตทำให้เจ็บปวด ดังนั้นเด็กสาวจึงสร้างตุ๊กตาตัวแทนขึ้นมาในโลกอีกมิติ
เพื่อให้ตัวแทนของพวกเธอเหล่านั้นแบกรับความเจ็บปวดที่เกิดในโลกแห่งความจริง ... พวกเด็กสาวจึงสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความเจ็บปวดและความผูกผัน
ยิ่งเจ็บปวด ตุ๊กตาตัวแทนยิ่งแข็งแกร่ง .... และต่อสู้ไปตามสัญชาตญาณอย่างไ้ีร้ความรู้สึกไปเรื่อยๆ โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
เพื่ออะไรล่ะ ???
ความทรงจำที่เจ็บปวด ถึงอย่างไรมันก็คือสิ่งสำคัญ เพราะความผูกผันต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวดในบางครั้ง
ความทรงจำเหล่านั้นไม่ได้มีเพียงด้านที่เจ็บปวด
แต่เป็นความทรงจำหลากสีสันที่มีทั้งความเจ็บปวด ความผูกผันและความรู้สึกดีๆมากมายในนั้น
ดังนั้น ตุ๊กตาตัวแทนในโลกต่างมิติจึงต้องสู้เพื่อรักษาความทรงจำเหล่านั้นเพื่อเจ้าของที่เป็น"ตัวเราอีกคน"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตัวเราอีกคนตาย = หัวใจที่ถูกทำลาย
เมื่ออีกตัวตนในโลกต่างมิติถูกทำลาย .... ความเจ็บปวดก็จะหายไป
รวมทั้งความทรงจำต่างๆ แม้กระทั่งความสุขที่เคยเกิดขึ้นก็จะหายไปด้วย
สิ่งที่เคยมีทั้งความสุขและความเจ็บปวด ..... ก็จะกลายเป็นอดีต .... ไม่ความเจ็บปวดอีกแล้ว .... และไม่มีความสุขกับสิ่งนั้นอีกแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เพื่อปกป้องเด็กคนนั้น ... การกำเนิดของ "เดดมาสเตอร์"
- "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" จอมทำลายล้างแห่งโลกต่างมิติปรากฏตัวขึ้น แข็งแกร่งและเยือกเย็น น่ากลัวว่าสักวันโลกต่างมิติจะพังทลาย
- "สเตรนจ์" ผู้พ่ายแพ้แก่ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" และกำลังจะตายได้รู้สึกถึง "ตัวเราอีกคน"
ยูที่ทนความเจ็บปวดในโลกแห่งความจริงไม่ไหว จึงทำการสลับตัวระหว่างสองมิติ
ยูกลายเป็นสเตรนจ์ในโลกต่างมิติ สเตรนจ์กลายเป็นยูในโลกความเป็นจริง
- ซายะผู้สัญญาจะปกป้องยู จึงกลายเป็นหนึ่งเดียวกับ "แบล็ค โกลด์ ซอร์" เพื่อปกป้องยูในโลกต่างมิติจาก "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์"
- ซายะพยายามทำร้ายความรู้สึกของโยมิ เพื่อสร้างคนที่สามารถต่อกรกับ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" ได้ ขึ้นมาอีกหนึ่งคน
นั่นคือ "เดดมาสเตอร์" ตัวแทนความเจ็บปวดของโยมิ
ยิ่งเจ็บปวดยิ่งแข็งแกร่ง ... คำพูดของคนเรามีพลังมากกว่าที่คิด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความแข็งแกร่งอันเป็นที่สุดของ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์"
เมื่อไม่เคยเจ็บปวด เมื่อไม่เคยอยากใครเจ็บปวด สุดท้าย...ก็แค่หลอกตัวเองว่าไม่เจ็บปวด
ซึ่งการหลอกตัวเองว่าไม่เจ็บปวดทั้งๆที่เจ็บปวดนี่แหละ มันเจ็บปวดที่สุด ... ความเจ็บปวดที่แสดงออกไม่ได้ ก็"เก็บกด"อยู่ในใจ
ความแข็งแกร่งของ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" จึงมีมากมายจนสามารถทำลายทุกอย่างในโลกต่างมิติได้เลย
และเพราะเจตนาที่ดีของมาโตะ ที่ไม่อยากให้ใครเจ็บปวดแม้กระทั่งตัวเองและตัวเองอีกคนนั่นแหละ
ทำให้ "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" คิดจะทำลาย "ตัวแทนความเจ็บปวด" ทั้งหลายให้สิ้นซาก รวมทั้งโลกต่างมิติใบนี้ด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นกน้อยหลากสี
เรื่องราวของนกน้อยที่ดูดซับสีสันต่างๆของโลกหลากสีสัน และท้ายที่สุดสีเหล่านั้นก็หลุดลอย กลายเป็นสีดำ แล้วนกน้อยก็ตายจากไป
เป็นตัวแทนความคิดของมาโตะนั่นเอง ... เพราะมาโตะปิดกั้นตัวเองจากความเจ็บปวด
จนมันจะทำให้เรื่องราวความทรงจำหลากสีสันที่เคยมี ค่อยๆจางหายไปจนหมดสิ้น ไม่เหลืออะไรเอาไว้เลย
(แม้กระทั่งเพื่อนร่วมชั้นยังรู้สึกได้ว่ามาโตะเป็นคนที่นิสัยดีร่าเริง แต่ปิดกั้นตัวเองจากคนอื่นๆ)
ในเรื่องเราจะเห็นได้ว่ามาโตะค่อยๆรู้สึกตัวว่าสิ่งที่ตัวเองเคยคิดมันผิด เรื่องราวของนกน้อยที่ตัวเองชอบมันไม่ดีอย่างที่เคยเชื่อ
มาโตะหยิบดินสอขึ้นมาเขียนตอนจบของนกน้อยใหม่ "นกน้อยตื่นขึ้นมามีสีสันอีกครั้ง นกน้อยมีความสุข นกน้อยสอบได้คะแนนเต็ม ฯลฯ"
สุดท้าย ตอนที่มาโตะกำลังจะพ่ายแพ้ต่อ"แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" .... บอกว่าตัวเองคงทำร้ายใครไม่ได้
เพราะเหตุผลที่ว่า ไม่อยากทำร้าย "แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์" ไม่อยากให้ตัวเองอีกคนต้องเจ็บปวด
มาโตะคิดขึ้นมาได้ว่า นกน้อยต้องไม่ตาย และต้องออกโบยบินเพื่อออกไปดูโลกหลากสีอีกครั้ง
เธอจึงตัดสินใจที่จะต่อสู้แบล็ค ร็อค ชูตเตอร์ เพื่อให้ตัวเองอีกคนได้รู้จักถึง "ความเจ็บปวด" บ้าง
นั่นคือการสื่อความหมายว่า "มาโตะยอมรับความเจ็บปวดของตัวเองแล้ว"
พร้อมกับเพื่อนๆของมาโตะทุกคนที่เคยสูญเสียความเจ็บปวดไป ก็ต่างยอมรับในความเจ็บปวดของตัวเองเช่นกัน
ทุกคนๆ ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดนั้นอีกครั้ง ตัวตนในอีกโลกจึงได้ตื่นขึ้นมาช่วยมอบพลังให้แก่มาโตะ
เรื่องราวทั้งหลายจึงจบลงในที่สุด
"ความทรงจำไม่ได้หายไป สักวันมันก็จะกลับมาอีก"
ถึงจะลืมความเจ็บปวดไปชั่วคราวเพราะหัวใจถูกทำลาย แต่เมื่อนึกความทรงจำที่แสนสำคััญเหล่านั้นออก
ตัวเราอีกคนในโลกต่างมิติก็จะกลับมาชีวิตได้อีกครั้ง ... ไม่เว้นแม้แต่ สเตรนจ์
สุดท้ายก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง เพื่อแบกรับความเจ็บปวดของยูที่กล้ากลับมาใช้ชีวิตในโลกแห่งความจริง
ความเปลี่ยนแปลงของตัวเราอีกคนและโลกต่างมิติ
ในตอนจบ โลกที่มีแต่ความเจ็บปวดก็ได้เปลี่ยนไป พื้นที่เฉพาะของแต่ละคนก็กลายเป็นโลกเดียวกัน
ท้องฟ้าที่เคยมืดครึ้มสีดำ ก็กลายเป็น ท้องฟ้าหลากสี
และในที่สุดเหล่าตุ๊กตาตัวแทนที่เคยไร้ความรู้สึก ก็รับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองได้
จากที่เคยสู้ตามสัญชาตญาณ ก็กลายเป็นต่อสู้เพื่อความรักที่มีให้กับตัวเราอีกคน
เพื่อปกป้องความเจ็บปวดที่แสนสำคัญ ...... เกิดเป็นความผูกผันกันระหว่างสองตัวตน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
บทสรุปส่งท้าย
มาโตะ โยมิ คางาริ ยู ซายะ .... ทุกคนเลือกที่จะไม่ลืมความเจ็บปวดเหล่านั้น เพราะมันเต็มไปด้วยความผูกผันระหว่างกันและกันหลากสีสัน
ไม่เพียงสีสันที่อบอุ่น สีสันที่สดใส สีสันที่เปล่งประกาย ... แม้แต่สีแดงแห่งความโกรธ สีฟ้าครามแห่งหยาดน้ำตา
ทุกสีล้วนมีความหมายที่แสนสำคัญทั้งสิ้น
ถึงแม้โลกใบนี้จะมีความเจ็บปวดมากมาย แต่ทุกคนก็จะช่วยกันฝ่าฝันกับความเจ็บปวดเหล่านั้นเพื่อเติบโตไปยังอนาคต
และ .... ยังมีตัวเราอีกคนที่คอยแบกรับความเจ็บปวดอยู่ในอีกโลกนึง ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความรักตลอดไป
-----------------
ขอบ่นก่อน ... การ์ตูนสมัยนี้จะดูเข้าใจยากไปไหนฟร่ะ
- ตอนดูรู้สึึกถึงกับบร๊ะแม่กับโฮมุขึ้นมาตะหงิดๆ
- ดีที่ดูตอนมันหมดกระแสแล้ว ไม่งั้นต้องทนไม่ไหว ไปถอยFIGMAมาแน่ๆ ดีไซน์งามๆทั้งนั้น ชอบมาก
- พากย์ไทยแปลกๆ .... จริงๆการ์ตูนสมัยนี้พากย์ไทยดีหลายเรื่อง แต่เรื่องนี้รู้สึกว่าไม่ค่อยดีเท่าไร
- การ์ตูนสมัยนี้ เนื้อเรื่องซับซ้อน ทำมาดูเข้าใจยาก .... ทั้งๆที่เนื้อเรื่องดีมากเลยนะครับเรื่องนี้
- นึกว่าดูหนังญี่ปุ่นอยู่ ... ดำเนินเรื่องแบบเรียบๆเงียบๆ การกระทำตัวละครชวนงงเหมือนไม่มีเหตุผล ... แต่พอเฉลยก็ร้องอ๋อ
- ไปหาอ่านกระทู้ต่างๆ เพื่อเสพรายละเอียดเล็กๆน้อยที่เรามองข้ามไป
ดันมีแต่กระทู้คนบ่นว่าดูไม่รู้เรื่อง .... กลายเป็นด่าว่าอนิเมะเรื่องนี้ทำตามกระแสเน้นขายของซะงั้น
มีกระทู้นึงด่าว่า หลังๆเนื้อเรื่องสิ้นคิด มีพลังมิตรภาพศัตรูคืนชีพมาช่วย .... เฮ้ย เราดูคนละเรื่องกันป่าวเนี่ย !!
ก็เลยรู้สึกว่า "เออ ตูตั้งกระทู้เองก็ได้วะ เผื่อคนที่อยากจะอ่านจะได้เซิร์จเจอกระทู้ดีๆ ไว้อ่านบ้าง"
- เสียดายเรื่องนี้ ดีไซน์ตัวละครดี ฉากต่อสู้โครตอาร์ท เนื้อเรื่องดี แต่ดันซับซ้อนเกิน จนคนดูบางส่วนเข้าไม่ถึง เสียดายจุุดนี้มาก
- ถ้าชอบกระทู้แนวนี้ ช่วยกันเม้นท์หรือกดถูกใจหน่อยนะครับ แล้วผมจะพิมพ์มาให้อ่านเรื่อยๆ (ก่อนหน้านี้ก็กระทู้บลีชที่ขึ้นแนะนำ) ขอบคุณครับ
อนิเมะเรื่องนี้ถ้าดูแบบไม่มองให้ลึกก็จะเป็นแค่อนิเมะตามกระแสขายของเล่น
แต่ถ้าลองมองให้ลึก มันก็จะเป็นอนิเมะดีๆเรื่องนึงเลยทีเดียวครับ