เราอายุมากพอควรแล้วประมาณเกือบจะ 40 แล้วคะ ตอนใกล้ๆเฉียด 30 จะโดนเพื่อนผู้ชายล้อว่าแก่บ่อยๆ

ล้อทุกวัน ต่อหน้าคนเยอะๆก็ล้อบ่อย ทุกวันนี้เลยรู้สึกว่ามันคือปมด้อยอย่างนึงอย่างบอกไม่ถูก

ปัจจุบันถ้าไม่มีใครรู้อายุ ก็จะเข้าใจว่ายังไม่ถึง 30 บางคนเข้าใจว่า 20 ด้วยซ้ำ (อันนี้ขออย่าแหนบแนมเรานะ ตั้งกระทู้นี้ไม่มีเจตนาจะอวดนะคะ แต่กลุ้มจริงๆ)

บางทีต้องไปเข้าสังคมพบปะเพื่อนใหม่ๆ เราตัดสินใจบอก ทุกคนก็จะตกใจและไม่เชื่อ การประหลาดใจของทุกคน ทำให้อายุเรายิ่งกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนยิ่งเข้าใจใหญ่ เช่น โอโห จริงเหรอ โห ไม่น่าเชื่อเลยนะ โห 30++ แล้วอะ ประเด็นคือเราไม่ต้องการให้ใครมีสนใจเราเรื่องนี้อะคะ

ไม่อยากให้ใครรู้ เพื่อนใหม่ สังคมใหม่ก็อยากได้นะ แต่เวลาคนถามเรื่องนี้เราจะแกล้งทำเป็นโทรศัพท์ ยุ่งวุ่นวาย กลัวทุกครั้งเลย กลัวจนใจเต้น

อยากถามว่าทำยังไงถึงจะรู้สึกดีกับตัวเองเวลาอายุมากๆคะ ทำอย่างไรคนถึงไม่สนใจ เรารู้สึกว่ามันเป็นปมด้อยมากๆๆๆๆๆๆ

เวลามีผู้ชายมาชอบ เราแอบรู้มาว่าเขาแค่ 20 หรือ 25 เราก็จะไม่อยากคุยไม่อยากให้เขารู้แล้วว่าเราอายุเท่าไหร่ ถ้าเขารู้เขาจะคิดยังไง กลัวไปหมด มีวิธีแก้ยังไงดีคะ

ผู้หญิงอายุมากๆๆ ดูเด็กมากๆมันน่าเกลียด หรือตลกไหมคะ บางครั้งเรานิสัยเหมือนเด็กๆท่าทาง รูปร่าง เราก็เป็นของเราแบบนี้มาแต่เด็กๆแล้วอะคะ บางคนเขาจะมองว่าเราแกล้งแอ๊บไหมคะ

ขอบคุณคะ