เราเรียนจบมานานมากแล้ว และก็ทำธุรกิจส่วนตัวเล็กๆกับพี่ ซึ่งแทบจะเป็น profile ในการหางานไม่ได้เลย
อายุเกือบ 30 แล้ว เคยไปทำงานประจำอยู่เกือบปีก็มีเหตุให้ต้องออกมาเพราะพี่เกิดปัญหา
ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับธุรกิจที่ทำ  เราเลือกยืนข้างๆมาสองปีเต็มโดยไม่ได้ไปทำงานเลย นอกจากที่บ้าน  

เราเริ่มหางานใหม่อีกครั้งหลังจากเรื่องราวจบลงด้วยดี ได้งานเป็นพนักงานพาทไทม์อยู่เดือนนึงก็เลื่อนมาเป็นประจำ
ในบริษัทเพิ่งเปิดใหม่  รวมทำงานที่นี่ 4 เดือน แต่ก็มีสาเหตุให้เราออกจากงานที่นี่  เป็นเรื่องภายในบริษัท
เราสนิทกับพี่ในบริษัทตอนเราเป็นพาทไทม์  เราเล่าอะไรหลายๆอย่างให้เค้าฟัง  จนเราได้เป็นพนักงานประจำ
ความสัมพันธ์ที่เคยดีก็เลวร้ายลง  พี่ที่ทำงานเค้าเกลียดเราทันที  ด้วยการงานที่เราไปได้ดีกว่าเค้า
เค้าจบ ปวช เท่านั้น  คอมพิวเตอร์ และ ภาษาไม่ได้เลย และไม่เคยทำงานออฟฟิศเลย  เป็นลูกจ้างขายของมาโดยตลอด
ข้อมูลที่เค้าเล่าให้คนอื่นๆเกี่ยวกับเราไม่ดีมาโดยตลอดจนเราถูกเหวี่ยงจากเพื่อนร่วมงานบ่อยๆ จนในที่สุดเราก็ออกจากงาน

เราเสียใจกับการออกจากงานที่นี่มาก เรานั่งซึม เป็นโรคซึมเศร้าอยู่นานครึ่งปี  เราไม่ทำอะไรเลย จนคนมากมายมองว่าเราเหลวแหลก
จนที่บ้าน ให้เราไปเรียนภาษาครึ่งปี หลังจากที่เรากลับมา เราพบว่าธุรกิจที่เคยทำร่วมกันมาเป็นของพี่ทั้งหมด

รายได้ต่างๆก็ไม่มีการเก็บเลยตั้งแต่เราไปเรียนต่อ  การเงินภายในครอบครัวอยู่ในมือเค้าทั้งหมด  
เงินทุกบาททุกสตางค์เป็นของเค้าทั้งหมด  ตอบได้แค่วันนี้เรามีแต่ตัว  เราตกใจนะ  เรากลัวอนาคต
เรากับพี่สัญญาว่าทุกอย่างจะแบ่งครึ่งกัน

สิ่งที่เราได้เป็นครั้งสุดท้ายจากพ่อแม่คือ ให้เราไปเรียนต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ  ตอนจบกลับมาเราก็ สามสิบกว่า
กับประสบการณ์ที่แทบไม่มี  และเราเองก็เกิดมาอย่างแตกต่างจากคนอื่น  เครียดจนอยากจะร้องไห้

เรากลัวมากในสถานการณืแบบนี้  กลัวอนาคต  และเราไม่อยากสูญเสียครอบครัวเราไป เราอยากให้ครอบครัวพี่น้องรักกันเหมือนเดิม
เงินมันเปลี่ยนแปลงคนได้จริงๆ อาจจะเพราะพี่เค้ามีแฟน  หลายๆอย่างมันเริ่มไปที่แฟนเค้าแล้ว

ปล.เหตุผลของการออกไปทำงานประจำ  เพราะเรากลัวเรื่องนี้  แต่มันก็เกิดขึ้นจนได้

ช่วยชี้แนะหน่อยได้มั้ยคะ ว่าเราควรทำยังไงต่อไป