จูเนียร์ โดนมดกัดเมื่อวานตอนบ่ายๆ เพราะตอนสายๆก่อนไปทำงานยังไม่มีมดเลย พอดีหลานสาวเห็นเลยช่วยกันกับพี่สาวจับอุ้มเอาน้ำล้างไล่มดออกหมด จนผมกลับบ้านมาเกือบสองทุ่ม พี่สาวถึงบอกว่าเจ้าจูเนียร์โดนมดกัด สังเกตุดูเห็นซึมๆเลยรีบพาไป รพ.ขวัญคำ ตอนสามทุ่ม หมอกุ๊กตรวจดูอาการแล้วฉีดยาให้ 3 เข็มแถมให้น้ำเกลืออีกหน่อย บอกว่าตรวจดูจากอาการแล้วน่าเป็นห่วงมากๆๆๆ เพราะมีอาการไข่บวมแถมปากบวม ซึมหงอย อาจจะระบมจากพิษของมดทำให้มีผลไปถึงระบบภายในของเจ้าเต่ยด้วย เลยให้นอนดูอาการคืนนึง เผื่อว่าอาจจะมีสิ่งดีๆเกิดขึ้น.....

วันนี้ ช่วงสายๆได้โทรไปถามอาการเจ้าเต่ย ก้อได้รับคำตอบว่า อาการยังไม่สู้ดีเลย กินอะไรไม่ได้ ระบบขับถ่ายไม่ดี ได้ให้น้ำเกลือกับวิตามินอยู่แต่อาการยังทรงๆกับทรุด...ใจเริ่มไม่ดีแล้ว พอช่วงเย็นเสร็จงานรีบตีรถจากราชพฤกษ์ไปถึงที่ รพ. 6 โมงกว่าๆเจอสภาพเจ้าเต่ยนอนหมดแรง ก้ออึ้งแล้วมีสายน้ำเกลือให้อยู่ ลูบหัวบอกพ่อมาแล้ว อดทนนะลูกแต่ถ้าไม่ไหวจริงๆก้อไปอย่างสบายๆเหอะอย่าทนทรมานเลย ก้อทำใจแล้วและได้คุยกับคุณหมอถึงโอกาสในการรักษา คุณหมอก้อบอกว่าตรวจดูอาการแล้วโอกาสที่เจ้าเต่ยจะจากไปมีสูงมาก ซึ่งมีกระต่ายหลายตัวที่เจอพิษมดกัดแล้วต้องจากไปเหมือนกัน ก้อเลยปรึกษาหมอรักษาต่อไป แบบว่าเมื่อไหร่ก้อเมื่อนั้น แต่ยังคาดหวังไว้ว่าเจ้าเต่ยอาจจะหายได้ ....

แต่แล้วสุดท้าย.....ขณะที่กลับมาถึงบ้านกำลังคุยกำลังโพสเรื่องเจ้าเต่ยใน FB คุณหมอก้อโทรมาตอนทุ่มกว่าๆบอกว่า เจ้าจูเนียร์ ไปแล้ววววว...

เจ้าจูเนียร์ เจ้าเต่ย เอ้ย..... 14 เดือนที่อยู่ด้วยกันมาพ่อมีความสุขทุกครั้งที่ได้ให้อาหาร ให้ผัก ตอนเช้าก่อนไปทำงานและตอนกลับมาถึงบ้านได้มานั่งอุ้ม นั่งเล่นกะเจ้า ถึงแม้ตัวพ่อเองก้อดันเป็นภูมิแพ้ขนเจ้าลอยละล่อง แต่พ่อเงยหน้าทุกครั้งตอนอุ้มเจ้าเลยพอกล้อมแกล้มไปได้บ้าง หง่ะ แห่ะๆ...

ไปอยู่บนนู้น คงจะไม่เหงาแล้วเพราะข้างบนคงมีเพื่อนฝูงให้วิ่งเล่นกันได้เต็มที่แล้วนะ ...ไม่เหมือนพ่อสองล้อที่ให้เจ้าอยู่แต่.oห้องพระ ไม่มีโอกาสได้ไปวิ่งเล่นสนามหญ้าเหยียบดินบ้างเลย...พ่อขอโทษ !!!

ลาก่อน....สองล้อจูเนียร์