เรืืองของเรื่องคือผมเคยโดนใบสั่งมาที่บ้านสองครั้งเมื่อนานมาแล้ว (เสียค่าโง่)

ครั้งแรกที่แยกอุรุพงษ์ ผมวิ่งมาจากสนามม้านางเลิ้ง ข้ามสะพานข้ามแยกยมราชไปทางถนนเพชรบุรี

พอลงมาจากสะพานด้วยความเร็วประมาณ 60 กม./ชม. จู่ ๆ ไฟก็ตัดจากเขียวเป็นเหลืองแล้วก็แดง

โดยไม่มีตัวเลขอะไรทั้งนั้น แล้วผมลงจากสะพานที่โค้งมาลงแยกพอดี จังหวะนั้นถึงจะเบรกทัน ก็คงกระชั้นชิดมาก

หลังจากนั้นไม่นาน ใบสั่งก็มาที่บ้านเรียบร้อย โดนพ่อบ่น เพราะพ่อไปจ่ายให้ ก็จบไป ครั้งที่หนึ่ง

ผ่านไปไม่กี่เดือน เริ่มหลอน วิ่งเข้าแยกแม่พระ ดินแดง วิ่ง ๆ มาไฟดันตัดเป็นเหลือง เบรกตัวโก่ง แท็กซี่คันหลังคิดว่าเราจะเร่งหนีไฟแดง

ใส่มาเต็ม ๆ เลย ชนตู้ม!!! ท้ายผมยับ แท็กซี่พังขับต่อไม่ได้ สรุปไม่โดนใบสั่ง แต่โดนค่าซ่อม กับความเจ็บใจมาแทน

ครั้งสุดท้ายเมื่อปี 54 ผมวิ่งลงมากจากสะพานตากสินไปถนนสาธร กลางคืนรถโล่ง ขับมาเบา ๆ ที่ 80 กม./ชม.

กำลังจะข้ามแยก ตัดเป็นไฟเหลืองอีกแล้ว เลขนับถอยหลังก็ไม่มี ลงสะพานมาก็เร็ว ลองเบรกดูก็ไม่ทัน เลยต้องเร่งหนีไฟแดง  ฉิวเฉียด

ร้อยเรียบโรงเรียนจีน ใบสั่งมาที่บ้านเหมือนเคย ครั้งนี้โมโหมาก ขับมา 80 อยู่ดี ๆ จะให้เบรก ผมว่าไร้สาระ

สองครั้งที่ผมโดนมา เหมือนโดนปล้นเงินเลย การที่คุณจะจับการฝ่าไฟแดง คุณต้องมีเวลานับถอยหลังให้คนเค้ารู้ว่าควรจะวิ่งหรือจะชะลอ

ไม่ใช่วิ่ง ๆ มาต้องมากระทืบเบรกเพื่อไม่ให้ฝ่าไฟแดง ลักษณะที่ผมเจอคือ

1.ไม่มีเวลานับถอยหลัง (ที่ผมโดนใบสั่ง 2 ครั้ง)

2.เวลาเดินไม่ตรง สมมติอยู่ดี ๆ จาก 40 วิ คุณก็ตัดลงมาเหลือ 10 วิบ้าง 15 วิบ้าง (เคยเห็นบ่อยแล้วจริง ๆ สาบานได้)

3.พักนี้เจอบ่อย ไม่มีเวลาเดิน แต่มันมาเดิน 5 วิก่อนที่จะตัดเป็นเหลือง แล้วผมถามว่าชาวบัานวิ่ง ๆ กันมา คุณจะให้เบรกยังไง 5 วินาที

ผมฝากตรงนี้ไว้ด้วยนะครับ ถ้าคุณคิดจะจับ คุณต้องให้ความสำคัญกับเวลานับถอยหลังให้มาก ๆ

อย่าให้คนอื่นมาซวยจากความชุ่ยของคุณอีกเลย