และไม่ได้หลงชาติอย่างที่เธอเคยบอกเลย แต่เธอคือ ต้นแบบ และตัวแม่ ของสาวไทยหัวใจอินเตอร์ ที่ชอบหนุ่ม
น่ารัก ขาว ใส  แบ๊ว สไตล์ คาวาอิ แบบ โก สมัยก่อนคนเค้าคงนิยมหล่อหน้าไทยๆ หน้าแบบ โก คงยังไม่อิน
แต่อัง ขอฉีกกฏ ให้สาวๆรุ่นหลังได้เห็น อังเป็น ไอดอล
เห็นชัดๆ เธอเตรียมตัวเรียน ภาษา ญี่ปุ่น ตั้งแต่ โกโบริ ยังไม่ยกพลขึ้นบกเลย ทั้งที่ตอนนั้นก็แทบจะไม่มีใคร
สนใจจะเรียนภาษา ญี่ปุ่นเลย ในย่านนั้น มีแต่เธอคนเดียว คงมองการณ์ไกลเอาไว้แล้ว

พ่อวนัสของเธอ ก็เทียวไล้เทียวขื่อตามติดตลอด แต่ อังยังหาเวลามาเรียนภาษาญี่ปุ่นได้ เพราะใจรัก
เพราะอังร้ากกกกกกกกกกกกกกกก  คนญี่ปุ่นนนนนนนนน (ร้องแบบ ยายเมี้ยน) คนแบบแม่อังถ้าไม่รักคงไม่ลงทุน
เรียนภาษา ญี่ปุ่นหรอก
ส่วนพ่อวนัส ก็เจ้าบทเจ้ากลอน มาจีบเธอ แต่เธอหาสนไม่ กลอนไทยๆ เพราะๆของนัส
ดาวนิล ดินพรายอะไร อังไม่ซึ้ง หนุ่มไทย หล่อ คม เข้ม แบบนัส อยากบอกไม่ใช่สเปค แต่ก็ไม่อยากหักหาญน้ำใจ เพื่อนที่เห็นใจกัน
มาแต่เล็กแต่น้อย  พอนัสไป โกก็มา อังรู้ข่าวว่ามีอู่ต่อเรือยุ่นมาอยู่ข้างบ้าน ทีนี้ โอกาสที่อังจะได้เจอหนุ่ม แบ๊ว คาวาอิ ในสเปคก็มาถึง
อังไม่รอช้า นุ่งตีโป่ง สุด sexy ไปแอบดูซักหน่อย อ้ายยย ในที่สุดก็เจอจริงๆ เป็นหนุ่มน้อย ผิวขาว รูปงาม ช่างพูด ช่างเจรจา
คาวาอิ สุดๆ ปิ๊งเลย ไม่ปิ๊ง คนอย่างอังรึจะยอม ยิ้มด้วย เล่นด้วย จากนั้นอะไรๆ ที่เป็นญี่ปุ่น ก็ซึมเข้ามาในตัว อังมากขึ้น

คนในย่านบางกอกน้อยพากัน แอนตี้ ยุ่น อังก็แค่แกล้ง เกลียด เออ ออด้วย แต่ในใจ ห่วงนายช่างญี่ปุ่น และอยากร้องดังๆให้ทุกคนรู้ว่า
รักนายช่างมากมาย  แต่สถานการณ์ความแรงของคนบางกอกน้อยทำให้อังต้องห้ามใจ

แต่ถ้ามีวันใดที่ นายช่างญี่ปุ่นของอังโดนรุม อังพร้อมจะต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่นายช่างญี่ปุ่นมากกว่าพี่น้อง
บางกอกน้อยของอัง เห็นชัดเจน ตอนนายช่างโดนรุมที่ตลาด
อังรู้รีบกระโดดไปช่วย และได้ฟินเล็กๆ บนเรือ กับนายช่างแอ๊บใส นายช่างแอ๊บใสก้ ประทับใจอังอีกหน จนเก็บผ้าเช็ดหน้า
ของอังติดตัวตลอด

เรื่องของใช้ อังใช้ของญี่ปุ่นค่ะ ในขณะที่รัฐบาลนิยมไทยกัน ยาก็ยาจาก ญี่ปุ่น มารักษาคุณยาย  
หมอก็ต้อง หมอญี่ปุ่นนะคะมารักษา หมอไทยอังไม่เอา  การจัดดอกไม้แบบญี่ปุ่นโกจัดยังไงไม่รู้อังดันบอกสวย
ดนตรี อังก็ปลื้ม ดนตรีญี่ปุ่น แอบฟังโกเล่นบ่อยๆ ไม่ชอบคนอย่างอังจะฟังให้เสียเวลาทำไม
อังแอบฟังบ่อยจนจำได้ ไม่งั้นอังจะเล่น ขิม เพลงซากุระ และ ฮัมเพลงซากุระตอนซักผ้าเช็ดหน้าได้ยังไงคะ
แปลกนะคะ เพลงไทยมีตั้งเยอะ อังไม่ร้อง มาร้องเพลง ซากุระ ถ้าไม่ใช่อังหัวใจญี่ปุ่น
อาหารญี่ปุ่น  เทริยากิ ที่บอกไม่อยากกิน
แต่อังบอกกินจนหมดหลังระเบิดลง
วันที่ไปประชุม บ้านลุงกำนัน เค้ารณรงค์ ให้กินก๋วยเตี๋ยวผัดไท อังก็ทำหน้าไม่อยากกิน ไม่ให้ความร่วมมือกับรัฐบาล
ตอนแต่งงาน ข้าวของญี่ปุ่นส่งมาเพียบ อังยิ่งต้องใช้แต่ของญี่ปุ่นทั้งนั้น
ตอนท้องยิ่งเห็นชัด กับข้าวไทย อังเหม็นกินไม่ได้ พออาหารญี่ปุ่นของโกทำมาไม่เหม็น น่ากินทั้งนั้น อังแย่งกินคนเดียวเลย
ห้องนอน อังก็จัดสไตล์ญี่ปุ่นเพื่อเอาใจนายช่างแอ๊บใส ถ้าไม่ชอบอังคงไม่นอนในห้องนี้หรอก  
ตอนท้องสามีของอัง ก็ทำสปาแบบญี่ปุ่น ให้อังใช้ ถ้าอังไม่ชอบอังคงไม่ยอมใช้สปาของสามี คงลงไปอาบน้ำคลอง
ตามเดิม แต่อังชอบนี่หล่ะค่ะ คนอื่นๆ ในคลองบางกอกน้อยก็อาบน้ำริมคลองต่อไปนะคะ

และที่สำคัญ อังได้เป็นคนเดียวในย่านบางกอกน้อยที่ฝ่ากระแสแอนตี้แต่งงานกับ หนุ่มอินเตอร์ หล่อ แอ๊บใส สไตล์ ญี่ปุ่น
ด้วยความที่อังเป็น คนกตัญญู ใผ่ดี คนที่อังแต่งก็เป็นถึงหลานชายแม่ทัพใหญ่ ญี่ปุ่น มิฉะนั้น รับประกันว่าแม่กับคุณยาย
ไม่ลำบากแน่นอนค่ะ

มีลูก ลูกของอังก็เป็นต้นแบบลูกครึ่ง อินเตอร์ หล่อ ขาว ที่สุดในย่านบางกอกน้อย แต่เสียดายที่ลูกของอังเกิดเร็วไป จึงต้องเป็นโสด จนอังตายจาก
ถ้าเกิดช้ากว่านี้ ลูกของอังคง hot ที่สุดในย่านบางกอกน้อย มีสาวมากรี๊ด ถึงหน้าบ้าน ไม่อยู่เป็นโสดแบบนี้แน่นอน
เพราะลูกของอัง เค้าถอดแบบพ่อเค้ามา ทั้ง ความหล่อ ขาว  hot แถมพันธ์ดี เครื่องฟิต สตาร์ต ติดง่าย อันนี้กล้ารับประกัน

ด้วยความที่อังใจอินเตอร์ ชีวิตหลังความตายอังก็ขอเลือกอินเตอร์ตามความเชื่อชาวญี่ปุ่น
ที่ว่าจะไปอยู่บนดาวเจ้าหญิงทอหูก บนทางช้างเผือก มากกว่า บอกว่าจะไปอยู่บนสวรรค์ ตามความเชื่อคนไทย

ตอนจบของเรื่อง วันที่7 เดือน 7  อังก็แขวนกระดาษ บนต้นไม้ ทำแบบสาวญี่ปุ่นเต็มตัว
แทนตักบาตรไปหาสามี  ทั้งที่แต่ก่อนอังต้องหุงข้าวใส่บาตรประจำ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โกจะมีแอบหิวมั้ยนะ
ที่พันยาไม่ใส่บาตรไปให้


อันนี้ ตีความส่วนตัวในความเป็นชาตินิยมของอังซังนะคะ ถ้าไม่ถูกใจใครก็ขออภัย ล่วงหน้านะคะ