ขณะนุ่งดูละครเรื่องคุณชายปวรรุจ
ก็คุยกับเพื่อนผู้ชายคนนึงว่า
ในเรื่องที่ผู้หญิงอ้วนทำตัวไม่ค่อยดีนั้น ในความเป็นจริงจะมีจริงๆหรอ คือดิฉันเป็นผู้หญิงอ้วนเช่นกัน
ดิฉันพูดต่อว่า ปรกติผู้หญิงอ้วนน่าจะเป็นคนอารมณ์ดี
พูดตลกโปกฮา หรือ ไม่ก็นิสัยเงียบๆไม่โวยวาย
ในเรื่องเหมือนเขียนบทไม่ค่อยใช่นิสัยผู้หญิงอ้วน
ผู้ชายคนที่นั่งอยู่ด้วยพูดขึ้นว่า
มันถูกแล้วที่ผู้หญิงอ้วนในละครทำตัวแบบนี้ เพราะเธอคือ พลเมืองชั้นสอง ที่ไม่มีความคิด
ไม่รู้นะ แต่ทำให้ดิฉันพูดไม่ออก
เพิ่งรู้ว่าที่เห็นเค้าหัวเราะคนอ้วนมากๆ เค้าคิดอย่างนั้นจริงๆ
เสียความรู้สึกแต่เข้าใจว่าคนเราคิดได้แค่นี้จริงๆ
คนอ้วนคือพลเมืองชั้นสอง คุณชายปวรรุจ
ก็คุยกับเพื่อนผู้ชายคนนึงว่า
ในเรื่องที่ผู้หญิงอ้วนทำตัวไม่ค่อยดีนั้น ในความเป็นจริงจะมีจริงๆหรอ คือดิฉันเป็นผู้หญิงอ้วนเช่นกัน
ดิฉันพูดต่อว่า ปรกติผู้หญิงอ้วนน่าจะเป็นคนอารมณ์ดี
พูดตลกโปกฮา หรือ ไม่ก็นิสัยเงียบๆไม่โวยวาย
ในเรื่องเหมือนเขียนบทไม่ค่อยใช่นิสัยผู้หญิงอ้วน
ผู้ชายคนที่นั่งอยู่ด้วยพูดขึ้นว่า
มันถูกแล้วที่ผู้หญิงอ้วนในละครทำตัวแบบนี้ เพราะเธอคือ พลเมืองชั้นสอง ที่ไม่มีความคิด
ไม่รู้นะ แต่ทำให้ดิฉันพูดไม่ออก
เพิ่งรู้ว่าที่เห็นเค้าหัวเราะคนอ้วนมากๆ เค้าคิดอย่างนั้นจริงๆ
เสียความรู้สึกแต่เข้าใจว่าคนเราคิดได้แค่นี้จริงๆ