จั่วหัว : "เกรียนฟิคชั่น หนังวัยรุ่นที่ไม่ได้มีดีแค่เกรียน"
Grean Fiction : เกรียนฟิคชั่น
คมนิด จี๊ดเลย : ชีวิตของเราจะมีค่าแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับการกระทำของเรา ที่ส่งมันผ่านมาจากความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในใจตัวเอง
Napat's Rating : (A+) , 10 /10
Update เรื่องหนัง ทันใจ คลิิกLIKE!! : https://www.facebook.com/Napat.Tang.Fans
- คำเตือน : นี่คือเรตติ้งและความคิดเห็นส่วนตัวหลังชมหนังของผมคนเดียวเท่านั้น ย้ำว่าส่วนตัวนะครับ บางคนเห็นตรง บางคนอาจเห็นต่าง ถือว่าเอามาแลกเปลี่ยนทัศนะกันเฉยๆ โปรดอย่าได้ถือสากับคำวิจารณ์ของผมเลยนะครับ เพราะเป็นเพียงอีกหนึ่งเสียงจากการชมหนังในฐานะคนดูหนังธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น -
จากใจ..ถึงหนังเรื่องนี้ : ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อถ้าจะบอกว่านี่เป็นหนังเรื่องแรกของปี 2013 ที่ผมให้เกรดนี้ (A+) ทำเอาหลายๆคนที่เคยตามอ่านงานรีวิวของผมเหวอ แต่ผมนั้นเหวอยิ่งกว่า เพราะดูจากตัวอย่างแล้ว หนังไม่น่ามาได้เรื่องได้ราวจนเอาใจไปได้มากขนาดนี้ และต่อจากนี้ เราจะมาดูว่าทำไมหนังเรื่องนี้ถึงเอาใจนักดูหนังอย่างผมไปได้เต็มร้อย
ต่อจากบรรทัดนี้ยังอ่านไปได้เรื่อยๆ ถ้าผมยังไม่ขึ้นเตือนว่าสปอยด์ ก็จงอ่านไปเถิด ไม่ทำให้คุณเสียอารมณ์เวลาดูหนังแน่ๆ
ก่อนอื่น ต้องขอเกริ่นก่อนว่าผลงานของพี่มะเดี่ยวนั้น ผมเคยประทับใจมากๆตอนที่พี่เขาทำหนังเรื่อง รักแห่งสยาม ตอนนั้นพี่โอ้รุ่นพี่ผมได้ไปเล่น เราก็เข้าไปเชียร์ไปชม แต่ปรากฏว่าดันประทับใจกับหนังมาก เลยขอติดตามเป็นแฟนคลับรุ่นก้นกุฏิของพี่มะเดี่ยวด้วยตั้งแต่บัดนั้น (ตอนอยู่ประมาณม.4) แต่หลังจากผลงานชิ้นนั้นผมก็ค่อยๆเฟลทีละนิดกะงานพี่ ตั้งแต่ฝันหวานอายจูบ หลุดสี่หลุด ที่ตอนของพี่เขาหลุดสุดกระจุย!! จนมาถึงเรื่อง โฮม ความรัก ความสุข ความทรงจำ อันเป็นหนังยอดเยี่ยมในเวทีรางวัลของหลายสถาบันปีที่แล้ว แต่สำหรับผม ผมว่ามันยังไม่ใช่อ่ะ!! มันยังไม่สุด!!! ผมรู้ในใจว่าคนอย่างพี่มะเดี่ยว ผู้ที่เคยฝากผลงานในตำนานอย่างรักแห่งสยาม เขาสามารถทำหนังที่ดีกว่านี้ออกมาได้ และในวันนี้ผมรู้สึกดีใจที่จะบอกว่า หลังจากผมดูหนังเรื่องนี้จบ ส่วนตัวสามารถเอาความรู้สึกมาบอกได้เลยว่า "ฝีมือพี่มะเดี่ยวแบบที่เรารอ" เขากลับมาแล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่มาสเตอร์พีซแบบรักแห่งสยาม แต่ผมก็คิดว่าหนังเรื่องนี้ก็พาเราไปได้สุดทางในตัวของมัน
หนังเรื่องนี้เป็นอีกงานที่พี่มะเดี่ยวสามารถคุมอารมณ์ของหนังได้อยู่หมัดและไม่หลุดโทนเลอะเทอะเกินกว่าที่ควรจะเป็นเลยแม้แต่นิดเดียว อีกทั้งยังเป็นเรื่องที่มีเนื้อหาไม่แมสนัก ผู้กำกับจำเป็นต้องมีวิสัยทัศน์ในการเล่าเรื่องและมีความกล้าหาญในการนำเสนอมากๆเพราะไม่สามารถคาดคะเนความรู้สึกของคนดูได้ ถึงแม้ว่าหลายๆแก๊กจะมีซาวเอฟเฟคเกรียนๆ แต่นั่นถือว่าเป็นส่วนที่จะช่วยเสริมความเกรียนในเรื่องมากขึ้น หนังเรื่องนี้พาเราเข้าไปค้นหาคุณค่าของชีวิตคน ความรู้สึกนึกคิด ความคึกคะนอง การได้ไปรู้จักโลกภายนอกที่แท้จริงของวัยรุ่น ก่อนที่จะก้าวข้ามผ่านไปเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้ โดยที่มีการเล่าเรื่องผ่านตัวละครนำเรื่องอย่างไอ้ตี๋ และตลอดทั้งเรื่อง เราก็เอาใจช่วยมันอยู่ตลอด จนบางครั้งวัยรุ่นอย่างผมดูเข้าแล้วยังนึกถึงภาพตัวเองเป็นมันอยู่ในบางฉาก ไม่ใช่ว่าชีวิตเรากับมันดันเหมือนกันหรอก แต่ผมว่ามันเป็นตัวแทนของความเป็นปัจเจกที่มีอยู่ในตัววัยรุ่นยุคนี้ได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญที่สุดคือ มันแค่ต้องการให้คนได้เห็นคุณค่าในตัวมันหรือในสิ่งที่มันทำก็เท่านั้นเอง
[[อ่ะ เตือนละ ต่อจากนี้เพื่อความสนุกของบทรีวิว จะสปอยด์นิดๆ วิเคราะห์หน่อยๆ ใครจะอ่านก็ไม่ว่ากัน ใครไม่อ่านก็ไปรอชมในโรงเลยก็ได้ครับ ออกตัวเชียร์ตั้งแต่บรรทัดนี้เลย]]
ต่อกันในความเห็นที่หนึ่งนะครับ
เกรียนฟิคชั่น หนังไทยวัยรุ่นที่ไม่ได้มีดีแค่เกรียน [กระทู้รีวิวหนัง+มีเนื้อหาสปอยส์บางส่วนสามารถอ่านได้]
จั่วหัว : "เกรียนฟิคชั่น หนังวัยรุ่นที่ไม่ได้มีดีแค่เกรียน"
Grean Fiction : เกรียนฟิคชั่น
คมนิด จี๊ดเลย : ชีวิตของเราจะมีค่าแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับการกระทำของเรา ที่ส่งมันผ่านมาจากความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในใจตัวเอง
Napat's Rating : (A+) , 10 /10
Update เรื่องหนัง ทันใจ คลิิกLIKE!! : https://www.facebook.com/Napat.Tang.Fans
- คำเตือน : นี่คือเรตติ้งและความคิดเห็นส่วนตัวหลังชมหนังของผมคนเดียวเท่านั้น ย้ำว่าส่วนตัวนะครับ บางคนเห็นตรง บางคนอาจเห็นต่าง ถือว่าเอามาแลกเปลี่ยนทัศนะกันเฉยๆ โปรดอย่าได้ถือสากับคำวิจารณ์ของผมเลยนะครับ เพราะเป็นเพียงอีกหนึ่งเสียงจากการชมหนังในฐานะคนดูหนังธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น -
จากใจ..ถึงหนังเรื่องนี้ : ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อถ้าจะบอกว่านี่เป็นหนังเรื่องแรกของปี 2013 ที่ผมให้เกรดนี้ (A+) ทำเอาหลายๆคนที่เคยตามอ่านงานรีวิวของผมเหวอ แต่ผมนั้นเหวอยิ่งกว่า เพราะดูจากตัวอย่างแล้ว หนังไม่น่ามาได้เรื่องได้ราวจนเอาใจไปได้มากขนาดนี้ และต่อจากนี้ เราจะมาดูว่าทำไมหนังเรื่องนี้ถึงเอาใจนักดูหนังอย่างผมไปได้เต็มร้อย
ต่อจากบรรทัดนี้ยังอ่านไปได้เรื่อยๆ ถ้าผมยังไม่ขึ้นเตือนว่าสปอยด์ ก็จงอ่านไปเถิด ไม่ทำให้คุณเสียอารมณ์เวลาดูหนังแน่ๆ
ก่อนอื่น ต้องขอเกริ่นก่อนว่าผลงานของพี่มะเดี่ยวนั้น ผมเคยประทับใจมากๆตอนที่พี่เขาทำหนังเรื่อง รักแห่งสยาม ตอนนั้นพี่โอ้รุ่นพี่ผมได้ไปเล่น เราก็เข้าไปเชียร์ไปชม แต่ปรากฏว่าดันประทับใจกับหนังมาก เลยขอติดตามเป็นแฟนคลับรุ่นก้นกุฏิของพี่มะเดี่ยวด้วยตั้งแต่บัดนั้น (ตอนอยู่ประมาณม.4) แต่หลังจากผลงานชิ้นนั้นผมก็ค่อยๆเฟลทีละนิดกะงานพี่ ตั้งแต่ฝันหวานอายจูบ หลุดสี่หลุด ที่ตอนของพี่เขาหลุดสุดกระจุย!! จนมาถึงเรื่อง โฮม ความรัก ความสุข ความทรงจำ อันเป็นหนังยอดเยี่ยมในเวทีรางวัลของหลายสถาบันปีที่แล้ว แต่สำหรับผม ผมว่ามันยังไม่ใช่อ่ะ!! มันยังไม่สุด!!! ผมรู้ในใจว่าคนอย่างพี่มะเดี่ยว ผู้ที่เคยฝากผลงานในตำนานอย่างรักแห่งสยาม เขาสามารถทำหนังที่ดีกว่านี้ออกมาได้ และในวันนี้ผมรู้สึกดีใจที่จะบอกว่า หลังจากผมดูหนังเรื่องนี้จบ ส่วนตัวสามารถเอาความรู้สึกมาบอกได้เลยว่า "ฝีมือพี่มะเดี่ยวแบบที่เรารอ" เขากลับมาแล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่มาสเตอร์พีซแบบรักแห่งสยาม แต่ผมก็คิดว่าหนังเรื่องนี้ก็พาเราไปได้สุดทางในตัวของมัน
หนังเรื่องนี้เป็นอีกงานที่พี่มะเดี่ยวสามารถคุมอารมณ์ของหนังได้อยู่หมัดและไม่หลุดโทนเลอะเทอะเกินกว่าที่ควรจะเป็นเลยแม้แต่นิดเดียว อีกทั้งยังเป็นเรื่องที่มีเนื้อหาไม่แมสนัก ผู้กำกับจำเป็นต้องมีวิสัยทัศน์ในการเล่าเรื่องและมีความกล้าหาญในการนำเสนอมากๆเพราะไม่สามารถคาดคะเนความรู้สึกของคนดูได้ ถึงแม้ว่าหลายๆแก๊กจะมีซาวเอฟเฟคเกรียนๆ แต่นั่นถือว่าเป็นส่วนที่จะช่วยเสริมความเกรียนในเรื่องมากขึ้น หนังเรื่องนี้พาเราเข้าไปค้นหาคุณค่าของชีวิตคน ความรู้สึกนึกคิด ความคึกคะนอง การได้ไปรู้จักโลกภายนอกที่แท้จริงของวัยรุ่น ก่อนที่จะก้าวข้ามผ่านไปเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้ โดยที่มีการเล่าเรื่องผ่านตัวละครนำเรื่องอย่างไอ้ตี๋ และตลอดทั้งเรื่อง เราก็เอาใจช่วยมันอยู่ตลอด จนบางครั้งวัยรุ่นอย่างผมดูเข้าแล้วยังนึกถึงภาพตัวเองเป็นมันอยู่ในบางฉาก ไม่ใช่ว่าชีวิตเรากับมันดันเหมือนกันหรอก แต่ผมว่ามันเป็นตัวแทนของความเป็นปัจเจกที่มีอยู่ในตัววัยรุ่นยุคนี้ได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญที่สุดคือ มันแค่ต้องการให้คนได้เห็นคุณค่าในตัวมันหรือในสิ่งที่มันทำก็เท่านั้นเอง
[[อ่ะ เตือนละ ต่อจากนี้เพื่อความสนุกของบทรีวิว จะสปอยด์นิดๆ วิเคราะห์หน่อยๆ ใครจะอ่านก็ไม่ว่ากัน ใครไม่อ่านก็ไปรอชมในโรงเลยก็ได้ครับ ออกตัวเชียร์ตั้งแต่บรรทัดนี้เลย]]
ต่อกันในความเห็นที่หนึ่งนะครับ