ถึงคุณโก๊ะตี๊ (เรื่องข้าวมันไก่)
ขอเขียนถึงคุณเต็มๆ เป็นครั้งสุดท้ายหากมีใครรู้จัก IG FB ของเขาก็วานช่วยมาอ่าน ข้อความของผมหน่อย สิ่งที่ผมจะแนะนำต่อไปนี้ ไม่ขอให้คุณเชื่อก็ได้..เพราะพูดตามตรงแล้ว ผมไม่มีชื่อเสียง หรือ เจ้าของร้าน อะไรเลย เป็นเพียงคนธรรมดา ที่ช่างกิน และ มีทฤษฎีบริหารที่เรียนมาอยู่ในหัวเท่านั้น...
ประเด็นข้าวมันไก่ที่ถูกโจมตี ซึ่งอยู่ในห้าง อย่างที่คุณชี้แจ้งไปนั้นมันก็ถูกต้องในส่วนมุมมองของผู้บริหาร ว่าระหว่างราคาห้างกับราคาข้างทางมันใช้ราคาเท่ากันไม่ได้...ใช่ ผมไม่เถียง เพราะเนื่องจากต้นทุน ค่าที่/ค่าเช่าผิดกัน ไม่ต้องดูแบบที่เป็นร้าน แค่ร้านอาหารในศูนย์อาหาร ราคายังแพงกว่าข้างนอกราวๆ 10-20บาท...ฉะนั้นมันจึงไม่แปลกที่จะตั้งราคาสูงกว่าตัวสาขาที่นอกห้าง แต่ที่ผิดคือ การแผน การจัดการ ต่างหาก...
เพราะนอกจากต้นทุนจะแพงกว่าแล้ว หลายๆองค์ประกอบมันมีความต่างกันระหว่าง ในห้างกับ ข้างทางด้วย ยิ่งการที่คุณตั้งเป็นแบบร้านในห้าง ต้องยิ่งวางแผน ให้หนักในการ ดึงดูดลูกค้า....เพราะร้านอาหารตามห้างนั้นมีเยอะ (สรุป คือ คู่แข่งของคุณเยอะมาก) ประกอบกับ ตัวสินค้า หรืออาหารของคุณ เป็นอาหารที่หาทานง่ายนั้นเอง จึงต้องทำการบ้านให้หนัก
ถ้าผมจำไม่ผิด จากการเคยทาน สาขาในห้าง 2 ครั้ง เมื่อปีก่อน (และ 1 ครั้งที่สาขาประตูน้ำ ใกล้พันทิพย์)...นอกจากจะมีข้าวมันไก่แล้วก็ยังมี ก๊วยเตี๋ยว ด้วย แต่นั้นมันก็ยังไม่ดีพอ สำหรับการตั้งเป็นร้าน ภายในห้าง อย่างที่บอกคือ จุดอ่อนที่แข็งที่สุด คือ ตัวสินค้าของคุณ ที่มันหา ทานง่าย มีอยู่ทั่วไปนั้นเอง ประกอบกับตัวโปรดักซ์ (สินค้า) ไม่มีความแตกต่างจากสาขานอกห้าง หรือ ร้านข้าวมันไก่ข้างทานอื่นๆ หรือ ตาม ร้านข้าวมันไก่ ในศูนย์อาหาร ยังไม่นับถึงเรื่องราคาอีก ...
ที่ผมว่ามาทั้งหมดนี้ คือ จุดอ่อนเหล่าที่อาจจะทำให้คุณไปไม่รอด ในการเปิดสาขาที่เป็นร้านภายในห้าง เพราะสิ่งที่ผมร่ายมา มันแทบไม่เห็นความดี หรืออะไรที่จะดึงดูด ผู้คน(ส่วนใหญ่) ให้เข้าไปทานเลย นอกจาก เป็นข้าวมันไก่ดาราเท่านั้น? ฉะนั้นลูกค้าที่คุณจะได้ จึงมีเพียง ไม่กี่กลุ่ม คือ พวกรู้จะทานอะไร หรือ ไอ้ที่อยากทานมันที่เต็มแล้ว กับ พวกอยากลองเท่านั้น..
ทางแก้ไข ง่ายๆ ครับ ปรับปรุงตัวสินค้า ถึงแม้จะเป็นอาหารที่หาทานได้ง่าย แต่ถ้าปรับปรุง สร้างภาพให้มัน โดยจัดทำเป็นแพคเกจ ที่มี ราคา และปริมาณที่พอดี ในสายตาของผู้บริโภค มันจะเป็นทางออกแก้ปัญหา และเรียกลูกค้า ให้เข้าร้านที่อยู่ในห้างได้ในระดับหนึ่ง แพคเกจที่ว่า คือแบบพวก KFC ชุดสุดคุ้ม อะไรทำนองนั้น...หรือไม่งั้น ควรสร้างจุดเด่นจุดขายซัก1 อย่างที่ให้ดูแตกต่างอย่างน้อยๆก็ต่างจากร้านข้าวมันไก่ในศูนย์อาหาร (เหมือนดั่งฟูจิกับ โอโตยะ ถึงแม้เป็นร้านอาหารญี่ปุ่น เหมือนกัน แต่โอโตยะ ก็สร้างจุดเด่นและจุดขาย อย่าง เติมข้าวฟรี ) ใช่ควร หาจุดเด่น ทำนองนี้..
ถ้าให้แนะนำ คือ ยกเลิกแบบ ขายเป็นจานไปซะ ทำเป็นแบบชุด แบบของ ข้าวมันไก่ของโรงแรมมณเฑียร มันจะเพิ่มมูลค่า ให้สมกับเป็นของในห้าง และดูคุ้มค่ามากขึ้น ถ้าทำแบบของ โรงแรมมณเฑียร ผมเชื่อว่าเรื่องราคาเฉียดร้อยนี่จะไม่มีใครกล้าบ่นเลย (จริงๆแล้วตรงนี้ไม่ใช่คำแนะนำของผมหรอก เห็นคำตอบของเพื่อนคนหนึ่งในพันธ์ทิพย์ และเห็นด้วยกับเขา หากต้องการตั้งเป็นร้านในห้าง ควร อัพมูลค่าสินค้า และสร้างความดึงดูดมากกว่านี้...)
แต่ถ้าเป็นความคิดผมเองจริงๆละก็ ผมอยากให้คุณโก๊ะ ถอยลดระดับความหรูลงซะนิด มาจับลูกค้าอีกระดับในห้าง ด้วยการเปิด เป็น 1 ในร้าน ในศูนย์อาหารแทน ผมเชื่อว่ามันจะทำรายได้มากกว่า ตอนที่เปิดเป็นร้านในเวลานี้ซะอีก...นอกจากจะถูกกลุ่มเป้าหมายแล้ว ยังลดค่าใช้จ่ายหลายตัว (ไม่ต้องปวดหัวนั่งคิดปรับปรุงอะไรด้วย) ถึงแม้ จะทำให้ลูกค้าไม่สะดวกสบายก็ตาม..แต่ผลที่กลับมาผมว่าน่าคุ้มค่ามากกว่า...
สำหรับคำแนะนำของสาขาในห้างผมขอจบเพียงแค่นี้.... แต่สำหรับสาขาอื่น หรือทั้งหมด ผมขอแนะนำเพียง ให้คุณโก๊ะ มั่นไปเช็คตรวจคุณภาพ ของร้าน บ้างนะครับ เพราะมีเพื่อนๆหลายคนบอกในทิศทางเดียวกันว่า คุณภาพข้าวมันไก่ของคุณมัน ห่วยลง กว่าตอนแรกๆที่เปิดใหม่ๆซะอีก ซึ่งเรื่องนี้ผมมองว่า มันสำคัญกว่า เรื่องราคาซะอีก...เพราะในสายตาผู้บริโภค ยอมรับได้ กับราคา หาก รสชาติ ปริมาณมันอยู่ในระดับสมเหตุสมผล....
ถ้าราคาแพง คุณภาพห่วย หรือ ต่อให้ราคาถูก คุณภาพห่วย ผู้บริโภคเค้าก็ไม่เอาไว้หรอกครับ ยิ่งเป็นข้าวมันไก่ที่หาทานได้ง่ายทั่วเมืองแล้วละก็....ผมขอฝากไว้แค่ ซึ่งจากนี้ผมจะไม่ตอบกรณีของคุณอีกแล้ว เพราะผมได้เขียนในสิ่งที่อยากบอกกับคุณหมดไปแล้ว ไม่ว่าคุณจะได้อ่าน หรือ ไม่ได้อ่านก็ตาม....
ถึงคุณโก๊ะตี๊ (เรื่องข้าวมันไก่)
ขอเขียนถึงคุณเต็มๆ เป็นครั้งสุดท้ายหากมีใครรู้จัก IG FB ของเขาก็วานช่วยมาอ่าน ข้อความของผมหน่อย สิ่งที่ผมจะแนะนำต่อไปนี้ ไม่ขอให้คุณเชื่อก็ได้..เพราะพูดตามตรงแล้ว ผมไม่มีชื่อเสียง หรือ เจ้าของร้าน อะไรเลย เป็นเพียงคนธรรมดา ที่ช่างกิน และ มีทฤษฎีบริหารที่เรียนมาอยู่ในหัวเท่านั้น...
ประเด็นข้าวมันไก่ที่ถูกโจมตี ซึ่งอยู่ในห้าง อย่างที่คุณชี้แจ้งไปนั้นมันก็ถูกต้องในส่วนมุมมองของผู้บริหาร ว่าระหว่างราคาห้างกับราคาข้างทางมันใช้ราคาเท่ากันไม่ได้...ใช่ ผมไม่เถียง เพราะเนื่องจากต้นทุน ค่าที่/ค่าเช่าผิดกัน ไม่ต้องดูแบบที่เป็นร้าน แค่ร้านอาหารในศูนย์อาหาร ราคายังแพงกว่าข้างนอกราวๆ 10-20บาท...ฉะนั้นมันจึงไม่แปลกที่จะตั้งราคาสูงกว่าตัวสาขาที่นอกห้าง แต่ที่ผิดคือ การแผน การจัดการ ต่างหาก...
เพราะนอกจากต้นทุนจะแพงกว่าแล้ว หลายๆองค์ประกอบมันมีความต่างกันระหว่าง ในห้างกับ ข้างทางด้วย ยิ่งการที่คุณตั้งเป็นแบบร้านในห้าง ต้องยิ่งวางแผน ให้หนักในการ ดึงดูดลูกค้า....เพราะร้านอาหารตามห้างนั้นมีเยอะ (สรุป คือ คู่แข่งของคุณเยอะมาก) ประกอบกับ ตัวสินค้า หรืออาหารของคุณ เป็นอาหารที่หาทานง่ายนั้นเอง จึงต้องทำการบ้านให้หนัก
ถ้าผมจำไม่ผิด จากการเคยทาน สาขาในห้าง 2 ครั้ง เมื่อปีก่อน (และ 1 ครั้งที่สาขาประตูน้ำ ใกล้พันทิพย์)...นอกจากจะมีข้าวมันไก่แล้วก็ยังมี ก๊วยเตี๋ยว ด้วย แต่นั้นมันก็ยังไม่ดีพอ สำหรับการตั้งเป็นร้าน ภายในห้าง อย่างที่บอกคือ จุดอ่อนที่แข็งที่สุด คือ ตัวสินค้าของคุณ ที่มันหา ทานง่าย มีอยู่ทั่วไปนั้นเอง ประกอบกับตัวโปรดักซ์ (สินค้า) ไม่มีความแตกต่างจากสาขานอกห้าง หรือ ร้านข้าวมันไก่ข้างทานอื่นๆ หรือ ตาม ร้านข้าวมันไก่ ในศูนย์อาหาร ยังไม่นับถึงเรื่องราคาอีก ...
ที่ผมว่ามาทั้งหมดนี้ คือ จุดอ่อนเหล่าที่อาจจะทำให้คุณไปไม่รอด ในการเปิดสาขาที่เป็นร้านภายในห้าง เพราะสิ่งที่ผมร่ายมา มันแทบไม่เห็นความดี หรืออะไรที่จะดึงดูด ผู้คน(ส่วนใหญ่) ให้เข้าไปทานเลย นอกจาก เป็นข้าวมันไก่ดาราเท่านั้น? ฉะนั้นลูกค้าที่คุณจะได้ จึงมีเพียง ไม่กี่กลุ่ม คือ พวกรู้จะทานอะไร หรือ ไอ้ที่อยากทานมันที่เต็มแล้ว กับ พวกอยากลองเท่านั้น..
ทางแก้ไข ง่ายๆ ครับ ปรับปรุงตัวสินค้า ถึงแม้จะเป็นอาหารที่หาทานได้ง่าย แต่ถ้าปรับปรุง สร้างภาพให้มัน โดยจัดทำเป็นแพคเกจ ที่มี ราคา และปริมาณที่พอดี ในสายตาของผู้บริโภค มันจะเป็นทางออกแก้ปัญหา และเรียกลูกค้า ให้เข้าร้านที่อยู่ในห้างได้ในระดับหนึ่ง แพคเกจที่ว่า คือแบบพวก KFC ชุดสุดคุ้ม อะไรทำนองนั้น...หรือไม่งั้น ควรสร้างจุดเด่นจุดขายซัก1 อย่างที่ให้ดูแตกต่างอย่างน้อยๆก็ต่างจากร้านข้าวมันไก่ในศูนย์อาหาร (เหมือนดั่งฟูจิกับ โอโตยะ ถึงแม้เป็นร้านอาหารญี่ปุ่น เหมือนกัน แต่โอโตยะ ก็สร้างจุดเด่นและจุดขาย อย่าง เติมข้าวฟรี ) ใช่ควร หาจุดเด่น ทำนองนี้..
ถ้าให้แนะนำ คือ ยกเลิกแบบ ขายเป็นจานไปซะ ทำเป็นแบบชุด แบบของ ข้าวมันไก่ของโรงแรมมณเฑียร มันจะเพิ่มมูลค่า ให้สมกับเป็นของในห้าง และดูคุ้มค่ามากขึ้น ถ้าทำแบบของ โรงแรมมณเฑียร ผมเชื่อว่าเรื่องราคาเฉียดร้อยนี่จะไม่มีใครกล้าบ่นเลย (จริงๆแล้วตรงนี้ไม่ใช่คำแนะนำของผมหรอก เห็นคำตอบของเพื่อนคนหนึ่งในพันธ์ทิพย์ และเห็นด้วยกับเขา หากต้องการตั้งเป็นร้านในห้าง ควร อัพมูลค่าสินค้า และสร้างความดึงดูดมากกว่านี้...)
แต่ถ้าเป็นความคิดผมเองจริงๆละก็ ผมอยากให้คุณโก๊ะ ถอยลดระดับความหรูลงซะนิด มาจับลูกค้าอีกระดับในห้าง ด้วยการเปิด เป็น 1 ในร้าน ในศูนย์อาหารแทน ผมเชื่อว่ามันจะทำรายได้มากกว่า ตอนที่เปิดเป็นร้านในเวลานี้ซะอีก...นอกจากจะถูกกลุ่มเป้าหมายแล้ว ยังลดค่าใช้จ่ายหลายตัว (ไม่ต้องปวดหัวนั่งคิดปรับปรุงอะไรด้วย) ถึงแม้ จะทำให้ลูกค้าไม่สะดวกสบายก็ตาม..แต่ผลที่กลับมาผมว่าน่าคุ้มค่ามากกว่า...
สำหรับคำแนะนำของสาขาในห้างผมขอจบเพียงแค่นี้.... แต่สำหรับสาขาอื่น หรือทั้งหมด ผมขอแนะนำเพียง ให้คุณโก๊ะ มั่นไปเช็คตรวจคุณภาพ ของร้าน บ้างนะครับ เพราะมีเพื่อนๆหลายคนบอกในทิศทางเดียวกันว่า คุณภาพข้าวมันไก่ของคุณมัน ห่วยลง กว่าตอนแรกๆที่เปิดใหม่ๆซะอีก ซึ่งเรื่องนี้ผมมองว่า มันสำคัญกว่า เรื่องราคาซะอีก...เพราะในสายตาผู้บริโภค ยอมรับได้ กับราคา หาก รสชาติ ปริมาณมันอยู่ในระดับสมเหตุสมผล....
ถ้าราคาแพง คุณภาพห่วย หรือ ต่อให้ราคาถูก คุณภาพห่วย ผู้บริโภคเค้าก็ไม่เอาไว้หรอกครับ ยิ่งเป็นข้าวมันไก่ที่หาทานได้ง่ายทั่วเมืองแล้วละก็....ผมขอฝากไว้แค่ ซึ่งจากนี้ผมจะไม่ตอบกรณีของคุณอีกแล้ว เพราะผมได้เขียนในสิ่งที่อยากบอกกับคุณหมดไปแล้ว ไม่ว่าคุณจะได้อ่าน หรือ ไม่ได้อ่านก็ตาม....