เห็นด้วยกับคุณฟ้าสีหมอกคะ

คนอย่างแม่อังไม่มีใจไม่มีทางยอม คุณยายกับคุณแม่ยังเอ่ยปากเลยคะ
พ่อโกดี พ่อโกรัก........ เธอรู้ แต่เธอพยายามไม่รักไม่ดีด้วยเพื่อห้ามใจคะ
กิจกรรมต่างๆที่แม่อังทำให้พ่อโก ดูแลยามเป็นสามีภรรยา เสื้อผ้า อาหาร ดินสอ ชงกาแฟ กางมุ้ง ห่มผ้า สอดหมอน.....
ถามไถ่เมื่อก่อนแต่งงานและหลังแต่งว่าเขาเป็นอะไร ยังไงบ้าง.......ถามแบบซึนๆของเธอแหละ แอบไปดูที่อู่ ถามไปด่าไป
ปกป้องในตลาด....ที่โดนของปาใส่ ออกหน้าปกป้องเลย
และเวลาที่ตาผลตาบัวเอ่ยถึงพ่อโกลับหลังว่าโง่ เซ่อ.....ตามพวกแกไม่ทัน .......อังเอือมมากๆที่สองตาพูดมาได้ แต่ละอย่างพ่อโกทำไม่รู้ไม่เห็นเสียต่างหาก
เวลาอยู่ด้วยกันเธอให้พ่อโกกอด หอม อื่นๆ (อิอิ) เช็ดหน้าเช็ดตา ป้อนติม สบตาซึ้งๆ ท่องฉันท์......ไม่รักไม่ชอบไม่ได้แตะหรอกคะ
และร้องไห้ฝันร้ายกลัวพ่อโกตาย.................แงๆๆๆ

.......เสียแต่ว่าเธอไม่เคยพูด......ไม่เคยอธิบาย (เอ่อ เคยจะพูด แต่พ่อโกติทส์แตกบ่รับฟัง)
.......เธอมีกรอบมีกำแพงทิฐิสูงมากไปหน่อย .................จนทำให้เธอทำอะไรไม่เต็มที่ ขาดๆเกินๆ

.......พ่อโกคงรับบรู้ได้ด้วยหัวใจ ความรู้สึก แต่มันไม่เต็มร้อย เพราะหวั่นๆอยู่ว่าเธอจะไปหาคนรักเก่าที่เคยสัญญา เพราะแม่อังไม่เอ่ยคำรักนี้แหละ คนเราเหมือนรู้แต่ไม่มีคำรักประทับตราความชัวร์.................เลยรักไป น้อยใจไป กลัวไป ............ตามเรื่องตามราว