ก่อนอื่นสืบเนื่องจากกระทู้นี้
http://ppantip.com/topic/30377496/comment51
บอกก่อนนะครับ ผมเป็นคนใจแข็งมากๆกับหนังที่คนแสดงหนังที่เคยดูมาทั้งหมดในชีวิต(มีไม่มาก) มากสุดทำได้แค่ตารื้นๆเอง
เลยไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกคนที่ดูหนังแล้วร้องสะอึกสะอื้นเป็นยังไง
หลังจากได้ดู Hachi : A Dog's Tale

หนังแนวดราม่าที่สร้างจากเรื่องจริง ของประเทศญี่ปุ่น
เนื้อหาหนังเกี่ยวกับหมาตัวนึงที่ถูกเก็บ มีความซื่อสัตย์มาก
มันมักจะเดินตามไปส่งเจ้าของที่สถานีรถไฟ และมารอรับเจ้าของกลับทุกๆวัน
ทุกคนต่างชื่นชมในความซื้อสัตย์น่ารัก จงรักภักดีของหมาตัวนี้
จนเมื่อวันที่แสนเศร้ามาถึง ไม่มีใครอยู่ด้วยกันได้ตลอดไป เจ้าของของมันได้ตายลง
แม้มันจะรู้ แต่มันยังคงไปรอเขาอยู่ที่สถานีรถไฟทุกๆวัน
เนื้อเรื่องที่ผมเล่ามา ผมได้อ่านก่อนดูหนัง ผมรู้ว่าเจ้าของจะตาย
รู้ทั้งรู้ว่าหนังมันต้องเล่นกับอารมณ์ตูแน่ๆ
แต่ก็ไม่อาจห้ามน้ำตาตัวเองได้ ดูไปเรื่อยๆ พอถึงกลางเรื่องน้ำตาไหลออกมาจากตา 1 หยด ตกใจมาก เห้ย นี่ตูกลั้นสุดๆแล้วนะโว้ยยย
ไปซักพัก เต็มหน้า สะอึกสะอื้น ไม่ไหวจะเคลียร์มากๆ ร้องไห้ตั้งแต่กลางเรื่องยันตอนจบ
หนังดีมาก ดนตรีกินใจสุดๆ บางคนที่บ่อน้ำตาตื้นหน่อย แค่ฟังดนตรีแล้วนึกภาพในหนังก็ร้องไห้ได้เลยทีเดียว
สำหรับหนังเรื่องนี้ ผมยอมแพ้ครับ ทำร้องไห้ซะเสียมาดคนใจแข็งเลย
คนที่กำลังหาหนังที่สามารถทำคุณร้องไห้ได้ หรือบิ้วอารมณ์สุดๆ ผมแนะนำเรื่องนี้เลยครับ
จะเก็บไว้ให้ลูกให้หลาน ให้เพื่อนได้ดูแน่ๆ หนังดีมาก


คำเตือน.สำหรับผู้ที่เลี้ยงหมา หรือรักหมา ควรมีผ้าเช็ดหน้า สำรองไว้ 2 ผืนเป็นอย่างต่ำ