เย็นวันที่ 31 ตุลาคม  2543  หมอกปกคลุมไปทั่วสนามบินเจียงไคเช็ก ของไต้หวัน สภาพอากาศเลวร้าย  ฝนตกหนัก  ลมพัดกรรโชกแรง  ผู้โดยสาร 179 คน ที่กำลังจะเดินทางไปลอส แอนเจลิสกับเที่ยวบิน SQ 006 ของสายการบินสิงคโปร์ ต่างขึ้นเครื่องหมดแล้ว นักบินของสายการบินสิงคโปร์ได้รับอนุญาตให้นำเครื่องขึ้นภายใต้การชี้นำของเจ้าหน้าที่ในหอบังคับการของสนามบินไต้หวัน เครื่องบินวิ่งไปตามทางวิ่งที่มีแสงไฟส่องสว่างพอมองเห็น หลอดไฟบางดวงดับมืดไป แต่นักบินทั้งสามคิดว่าเป็นเหตุการณ์ปกติในสภาพอากาศเลวร้ายอย่างนี้ นักบินขออนุมัติอีกครั้งจากผู้ควบคุมการจราจรทางอากาศ ซึ่งไม่สามารถมองเห็นทางวิ่งได้ชัดเจนนัก เมื่อได้รับอนุมัตินักบินจึงเร่งเครื่องเร็วขึ้น  แต่ทันใดนั้นปีกซ้ายของเครื่องชนเข้ากับวัตถุชนิดหนึ่งบนทางวิ่ง (ในตอนหลังได้รับการยืนยันว่าเป็นเครื่องมือก่อสร้างชิ้นหนึ่ง)  เครื่องบินเสียหลักและพุ่งลงสู่พื้น ซึ่งปรากฏว่าเป็นทางวิ่งที่สนามบินกำลังปิดซ่อมอยู่   แม้เหตุร้ายจะเกิดขึ้นบนพื้นดิน แต่เครื่องบินพังยับและลุกไหม้ มีผู้เสียชีวิตถึง 83 คนและมีผู้บาดเจ็บอีกเป็นจำนวนมาก

1.อยากรู้ว่าตอนนั้นบริษัทอะไรช่วยSingapore airline จัดการกับวิกฤติ (PR crisis management)


รบกวนด้วยนะค่ะขอบคุณมากๆค่ะ