ลูกชายเราเคยเป็นค่ะ ผ่าออกตอนอายุ 3 เดือนกว่าๆ ตอนนั้นก้อนโต 2.5 ซม. แหน่ะ หมอลองให้กินยาเป็นเดือนก็ไม่ยุบเหมือนกัน สรุปว่าต้องผ่าเพราะเหมือนหนองข้างในมันเป่งขึ้นเรื่อยๆ ถ้ามันแตกขึ้นมาจะกลายเป็นแผลรื้อรังที่รักษาให้หายขาดยากนะคะ  ตอนนั้นเราก็เครียดมากเหมือนกัน เพราะลูกยังเล็กมาก และต้องงดนมก่อนผ่าหลายชั่วโมง ลุ้นมากว่าจะตื่นมาร้องหิวนม  โชคดีที่คืนนั้นลูกหลับตลอดถึงเช้าจนเราอุ้มไปส่งในห้องผ่าก็ยังหลับสนิทอยู่เลย สุดท้ายก็ผ่านพ้นไปได้และปลอดภัยดี ผ่าเสร็จกลับบ้านได้เลย หมอก็จะส่งเชื้อไปเพาะและให้ยาต้านวัณโรคมาทานอีกระยะนึงจนหมอมั่นใจว่าเชื้อหมดแล้วจริงๆ ระหว่างนั้นก็มีการปรับยาให้เหมาะสมกับผลเพาะเชื้อที่ออกมา

เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะว่าต้องทั้งกังวลและเครียดมาก แต่เดี๋ยวนี้หมอเก่ง ตอนนี้รอยแผลผ่าก็แทบไม่เห็นเลย  ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ