กระทู้นี้จะไม่พูดถึงว่านักการเมืองคนไหนจะได้ประโยชน์หรือใครแอบไปตกลงอะไรกันนะครับ

ประเด็นของกระทู้จะอยู่ที่ว่า หากเราจำต้องยอมรับแผนที่ตามมาตราส่วน 1 : 200,000 ในการกำหนดเขตแดน

เราจะมีวิธีแก้ไขปัญหาที่จะตามมาหรือไม่อย่างไร


ถ้าไทยแพ้คดีในศาลโลกกรณีเขาพระวิหาร โดยจำต้องยอมรับแผนที่มาตราส่วน 1 : 200,000 ในการกำหนดเขตแดน

ก็จะส่งผลกระทบถึงหลักเขตแดนที่ 73 ซึ่งคณะกรรมการปักปันเขตแดนร่วมสยาม –อินโดจีน ฝรั่งเศสจัดทำขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ.2451

ซึ่งการปักหลักเขตแดนกันไว้ทั้งหมด 73 หลัก ตั้งแต่หลักเขตที่ 1 บริเวณช่องสะงำ อ.ภูสิงห์ จ.ศรีสะเกษ ไปถึงหลักเขตที่ 73 ที่ อ.คลองใหญ่ จ.ตราด

หลักเขตที่ 73 นี้เอง ถ้ามีการคลาดเคลื่อนไปจากตำแหน่งเดิมแม้แต่เพียงนิดเดียว พื้นที่ทับซ้อนในอ่าวไทย ที่มีอยู่ประมาณ 27,000 ตารางกิโลเมตร ก็จะกลายเป็นของเขมรทั้งหมด

พลังงานมหาศาลในอ่าวไทยก็จะเป็นของเขมรไปโดยปริยาย

.........................

อยากถามความคิดเห็นทุกท่านว่า สมมติฐานดังกล่าวข้างต้น ถูกหรือผิดอย่างไร

และหากถูก  ประเทศไทยจะสามารถดำเนินการอย่างไรได้บ้างเพื่อป้องกันความสูญเสียดังกล่าว

ซึ่งนอกจากจะเป็นความสูญเสียอธิปไตยเหนือดินแดนแล้ว ยังเป็นความสูญเสียทางเศรษฐกิจซึ่งมีมูลค่ามหาศาล

โดยมีการคาดการณ์กันว่าพื้นที่ทับซ้อนทางทะเลระหว่างไทย-เขมร มีน้ำมันถึง 2 พันล้านบาร์เรลและก๊าซธรรมชาติอีก 10 ล้านล้านลูกบาศก์ฟุต