คือเรื่องมันมีอยู่ว่า…
เราเพิ่งเรียนจบก็เลยมาทำงานพาทไทม์รองานที่สมัครไว้เรียกสัมภาษณ์(สมัครไว้หลายที่มากๆแต่ยังไม่เรียกซักที่เลยแง่ๆๆTT^TT)
ตอนแรกก็มากับเพื่อนเลยมาเช่าห้องอยู่ด้วยกันความจริงก็มีลูกพี่ลูกน้องอยู่แถวนี้แต่ไม่ได้ไปอยู่ด้วยเพราะเพื่อนอยากอยู่ห้องติดถนนใหญ่แต่หอพี่อยู่ในซอยเราก็เลยตามใจเพื่อนมาอยู่หอติดถนนแต่ก็ต้องขอบใจเพื่อนนะที่อยากอยู่หอนี้เลยทำให้เราได้เจอกับพี่คนนั้น^//////^ แต่ตอนนี้เพื่อนย้ายออกแล้วเพราะได้งานที่ธนาคารแห่งหนึ่งตอนนี้เลยต้องอยู่คนเดียวพี่ก็บอกให้ย้ายไปอยู่ด้วยแต่เราก็ยังไม่ไปก็ทำยังไงได้ล่ะแอบชอบพี่ข้างห้องไปแล้วนิจะให้ย้ายออกได้ไง^^
เกริ่นมาซะนานขอเล่าว่าชอบพี่เค้าได้ยังไงเลยล่ะกันนะ
คือเราทำพาทไทม์ที่โรงงานอิเล็คทรอนิคแถวอยุธยา เลยต้องทำงานเป็นกะแล้วก็ต้องนั่งรถบริษัทไปทำงานทุกวัน และทุกๆวันที่เราไปยืนรอรถไม่ว่าจะเป็นตอนเช้า หรือตอนเย็นก็มักจะเจอพี่ผู้ชายคนหนึ่งยืนรอรถอยู่ที่เดิมเป็นประจำทุกๆวัน แว็ปแรกที่เห็นพี่เค้าก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้น่ารักจัง สเป็คเลย(เราใจง่ายไปป่ะเนี้ย พูดแล้วก็เขิลตัวเอง) หลังจากวันนั้นก็แอบมองพี่เค้าทุกวันเลยขึ้นรถคันเดียวกันกลับคันเดียวกันทุกวันทั้งๆที่รถบริษัทที่มารับมีตั้ง15 คันแต่เราก็รอขึ้นพร้อมพี่เค้า แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว (เพ้อแล้วเรา อิอิ ^^)แต่ยังไงเราก็ไม่กล้าทำอะไรมากเพราะเพื่อนที่ทำงานอยู่ที่นี่บอกว่าอย่าไปยุ่งกับผู้ชายแถวเลยเค้ามีลูกมีเมียกันหมดแล้ว เราก็เลยได้แค่แอบมองพี่เค้าห่างๆทุกวันเกือบๆเดือนเลยล่ะ จนกระทั่งวันหนึ่งเราเข้ากะดึกอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยกำลังจะออกไปทำงานประมาณ 5 โมงเย็น (รถคันแรกมารับตอน 5 โมงครึ่งเราก็เลยต้องไปก่อนเพราะเป็นคนไม่ชอบรีบร้อน)แต่บังเอิญวันนี้แม่โทรมาเลยคุยกับแม่เพลินเหลือบมองนาฬิกา ตายล่ะ 5โมงครึ่งแล้วนี่นาไม่ทันๆแน่เลย (ที่กลัวไม่ทันนี่คือกลัวไม่ทันพี่เค้านะ อิอิ) เราก็เลยรีบร้อนออกจากห้องแต่ก็วิ่งเข้าวิ่งออกอยู่หลายรอบเหมือนกันเพราะลืมของทำให้เราได้มีโอกาสเจอกับเพื่อนข้างห้องในรอบหนึ่งเดือนที่ย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่เพราะเราไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ทำงานกลับมาเปิดประตูห้องนอนตื่นมาไปทำงานอย่างนี้ทุกวันเลยไม่ค่อยได้พบปะกับใครเท่าไหร่และที่น่าตกใจกว่านั้นคือเพื่อนข้างห้องเราคือพี่คนนั้นที่เราแอบมองมาตลอดหนึ่งเดือน(นี่มันพรหมลิขิตชัดๆ^^) เราเลยได้แต่ยืนงงทำอะไรไม่ถูกเลยรีบหันหลังกลับและวิ่งลงบันไดอย่างรวดเร็ว จากนั้นทุกๆวันเราจะออกไปทำงาน 5 โมงครึ่งทุกวัน หลังจากที่ไป 5 โมงตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาทำให้บางวันได้เดินไปรอรถพร้อมพี่เค้าด้วยล่ะ^//////^ เราทำแบบนี้มาเกือบอาทิตย์แล้วแต่ก็ไม่กล้าทำอะไรต่อ แต่เราก็แอบมองอยู่นะว่าพี่เค้าอยู่กับแฟนรึเปล่า แต่ก็ไม่เห็นมีใครนะพี่เค้าอยู่คนเดียว
ตอนนี้เราตันมากทำอะไรไม่ถูกอยากรู้จักพี่เค้ามากแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง เพื่อนๆพอมีวิธีนะนำเราบ้างมั้ยคะว่าจะทำยังไงถึงจะได้หัวใจพี่ข้างห้องคนนั้นมาครอบครอง ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆคำปรึกษานะคะ^^
แอบชอบพี่ชายข้างห้องทำยังไงดีคะ จะเริ่มต้นยังไงดี^/////////^
เราเพิ่งเรียนจบก็เลยมาทำงานพาทไทม์รองานที่สมัครไว้เรียกสัมภาษณ์(สมัครไว้หลายที่มากๆแต่ยังไม่เรียกซักที่เลยแง่ๆๆTT^TT)
ตอนแรกก็มากับเพื่อนเลยมาเช่าห้องอยู่ด้วยกันความจริงก็มีลูกพี่ลูกน้องอยู่แถวนี้แต่ไม่ได้ไปอยู่ด้วยเพราะเพื่อนอยากอยู่ห้องติดถนนใหญ่แต่หอพี่อยู่ในซอยเราก็เลยตามใจเพื่อนมาอยู่หอติดถนนแต่ก็ต้องขอบใจเพื่อนนะที่อยากอยู่หอนี้เลยทำให้เราได้เจอกับพี่คนนั้น^//////^ แต่ตอนนี้เพื่อนย้ายออกแล้วเพราะได้งานที่ธนาคารแห่งหนึ่งตอนนี้เลยต้องอยู่คนเดียวพี่ก็บอกให้ย้ายไปอยู่ด้วยแต่เราก็ยังไม่ไปก็ทำยังไงได้ล่ะแอบชอบพี่ข้างห้องไปแล้วนิจะให้ย้ายออกได้ไง^^
เกริ่นมาซะนานขอเล่าว่าชอบพี่เค้าได้ยังไงเลยล่ะกันนะ
คือเราทำพาทไทม์ที่โรงงานอิเล็คทรอนิคแถวอยุธยา เลยต้องทำงานเป็นกะแล้วก็ต้องนั่งรถบริษัทไปทำงานทุกวัน และทุกๆวันที่เราไปยืนรอรถไม่ว่าจะเป็นตอนเช้า หรือตอนเย็นก็มักจะเจอพี่ผู้ชายคนหนึ่งยืนรอรถอยู่ที่เดิมเป็นประจำทุกๆวัน แว็ปแรกที่เห็นพี่เค้าก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้น่ารักจัง สเป็คเลย(เราใจง่ายไปป่ะเนี้ย พูดแล้วก็เขิลตัวเอง) หลังจากวันนั้นก็แอบมองพี่เค้าทุกวันเลยขึ้นรถคันเดียวกันกลับคันเดียวกันทุกวันทั้งๆที่รถบริษัทที่มารับมีตั้ง15 คันแต่เราก็รอขึ้นพร้อมพี่เค้า แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว (เพ้อแล้วเรา อิอิ ^^)แต่ยังไงเราก็ไม่กล้าทำอะไรมากเพราะเพื่อนที่ทำงานอยู่ที่นี่บอกว่าอย่าไปยุ่งกับผู้ชายแถวเลยเค้ามีลูกมีเมียกันหมดแล้ว เราก็เลยได้แค่แอบมองพี่เค้าห่างๆทุกวันเกือบๆเดือนเลยล่ะ จนกระทั่งวันหนึ่งเราเข้ากะดึกอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยกำลังจะออกไปทำงานประมาณ 5 โมงเย็น (รถคันแรกมารับตอน 5 โมงครึ่งเราก็เลยต้องไปก่อนเพราะเป็นคนไม่ชอบรีบร้อน)แต่บังเอิญวันนี้แม่โทรมาเลยคุยกับแม่เพลินเหลือบมองนาฬิกา ตายล่ะ 5โมงครึ่งแล้วนี่นาไม่ทันๆแน่เลย (ที่กลัวไม่ทันนี่คือกลัวไม่ทันพี่เค้านะ อิอิ) เราก็เลยรีบร้อนออกจากห้องแต่ก็วิ่งเข้าวิ่งออกอยู่หลายรอบเหมือนกันเพราะลืมของทำให้เราได้มีโอกาสเจอกับเพื่อนข้างห้องในรอบหนึ่งเดือนที่ย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่เพราะเราไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ทำงานกลับมาเปิดประตูห้องนอนตื่นมาไปทำงานอย่างนี้ทุกวันเลยไม่ค่อยได้พบปะกับใครเท่าไหร่และที่น่าตกใจกว่านั้นคือเพื่อนข้างห้องเราคือพี่คนนั้นที่เราแอบมองมาตลอดหนึ่งเดือน(นี่มันพรหมลิขิตชัดๆ^^) เราเลยได้แต่ยืนงงทำอะไรไม่ถูกเลยรีบหันหลังกลับและวิ่งลงบันไดอย่างรวดเร็ว จากนั้นทุกๆวันเราจะออกไปทำงาน 5 โมงครึ่งทุกวัน หลังจากที่ไป 5 โมงตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาทำให้บางวันได้เดินไปรอรถพร้อมพี่เค้าด้วยล่ะ^//////^ เราทำแบบนี้มาเกือบอาทิตย์แล้วแต่ก็ไม่กล้าทำอะไรต่อ แต่เราก็แอบมองอยู่นะว่าพี่เค้าอยู่กับแฟนรึเปล่า แต่ก็ไม่เห็นมีใครนะพี่เค้าอยู่คนเดียว
ตอนนี้เราตันมากทำอะไรไม่ถูกอยากรู้จักพี่เค้ามากแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง เพื่อนๆพอมีวิธีนะนำเราบ้างมั้ยคะว่าจะทำยังไงถึงจะได้หัวใจพี่ข้างห้องคนนั้นมาครอบครอง ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆคำปรึกษานะคะ^^