สำหรับเราไม่มองว่่าแม่แก้วมากไปหรือน้อยไป   (เอาอะไรมาเป็นบรรทัดฐานว่าควรจะเท่าไหร่) มันอยู่ที่ว่ามีคนติดตามไหม

ตราบใดคนยังติดตามและมีความสุขกับการที่ได้อ่าน ได้รับรู้เรื่องราวของซุปตาในดวงใจ และแม่แก้วเขาก็ไม่เคยใช้สื่อนี้เป็นเครื่องมือ

ทำร้ายใคร นอกจากจะสื่อถึงเรื่องราวของครอบครัวเขาและลูกชาย ก็ลองแกเงียบหายไปไม่ลงซี่รับรองก็ต้องมีคนร่ำร้องว่าคอยดูอยู่

ดังนั้นมันก็มีอยู่ทางเดียวใครที่ไม่ได้อยากรับรู้เรื่องราวของเขาก็ไม่ต้องเข้าไปเยี่ยมเยียนเขามันก็จะไม่มีเรื่องรำคาญใจ

     สำหรับความรักของแม่แก้วก็เป็นที่ประจักษ์กับสายตาและการรับรู้ของคนขอนแก่นและบุคคลใกล้ชืดที่รู้จักกับครอบครัวนี้ดีว่า เจ้าซุปตา

คนนี้เป็นที่รัก ของแม่แก้วและพี่ป้าน้าอาในครอบครัวมาตั้งแต่แรกเกิด  การที่ได้เลี้ยงดูอุ้มชูมาและไม่่ดูแลธรรมดา แต่เป็นการดูแลอย่างดี

สำหรับเด็กที่เป็นหอบหืดนั้นคนเป็นแม่ต้องเอาใจใส่เป็นพิเศษที่รู้เพราะลูกเราก็เป็นเหมือนกัน การส่งเสียให้เรียนในโรงเรียนชั้น 1 ของจังหวัด

ซึ่งถ้าคนที่ไม่ได้ทุ่มเทเพื่อลูกจริงๆ ก็คงไม่ต้องถึงขนาดนี้ การอบรมสั่งสอน การใช้ชีวิตใกล้ชิดตลอดเวลา ถึงอย่างนี้แล้ว ไม่มีทางที่แม่คนนี้จน

ทุกวันนี้จะไม่มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกของเขาหรอก เพียงแต่สิ่งที่พวกเราได้รับรู้ว่าทำไมเขาต้องทำอย่างนั้น ทำไมไม่ทำอย่างนี้ เราเชื่อว่าเขา

มีวิจารณญาณที่จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดกับลูกของเขา ในเวลาที่เหมาะสม เพียงแต่บางเรื่องบางอย่างเขาอาจไม่ได้รู้เรื่องไปหมดทุกอย่าง อันนี้

ถ้าใครรู้และมีหลักฐานอ้างอิงได้ น่าเชื่อถือว่าจะไม่เป็นผลดีกับเขาก็ส่งข่าวบอกเล่าเขาซีคะ อย่าเอาแต่กระแนะกระแหน ที่จริงเขาไม่ได้ทำความผิด

อะไรเลย  แต่อยู่ดีๆก็ต้องมาเป็นจำเลยคนโน้นว่าทีคนนี้ว่าที  เราคิดว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เป็นประโยชน์กับใครเลย สู้ช่วยเขาสอดส่องและส่งข่าวกันดีกว่า

ส่วนเมื่อให้เขารับรู้แล้วเขาจะแก้ไข จัดการอย่างไรนั่นเป็นเรื่องที่เขาและครอบครัวเขาต้องยอมรับผลจากการตัดสินใจของเขาเอง

      พูดมาตั้งมากมายก็เพื่อจะบอกว่าเราเป็นแฟนคลับณเดชน์ ญาญ่าที่ประกาศเลยว่ารักและหวังดีกับครอบครัวเด็กทั้งสองอย่างจริงใจ. และจะยินดีมาก

ถ้าได้รู้ว่ามีใครๆก็อยากเอาใจช่วยเขา ไม่ใช่ซ้ำเติมเขา. ขอให้ทุกคนที่คิดดี มีความสุขค่ะ