อุตส่าห์ได้วันหยุดยาว ๆ ทั้งที จะไม่ปั่นจักรยานเลยก็กะไรอยู่ วันนี้ผมเลยอยากมาแชร์สถานที่อันแสนสงบสุข เหมาะกับการปั่นจักรยานเป็นที่สุด ให้เพื่อน ๆ ชาวจักรยานได้พิจารณาดูครับ
------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้ตอนราว ๆ 4 โมงกว่า อันเป็นช่วงเวลาแดดเริ่มล่ม ลมเริ่มพัด เรียกว่าอากาศกำลังดี น่าปั่นกินลมที่สุด นักปั่นขาอ่อนนายหนึ่งได้ทำการเปลี่ยนจากชุดอยู่บ้านเป็นชุดเล่นกีฬา ใส่กางเกงในยางยืดเป้าน้าหนานุ่มเป็นพิเศษ สวมรองเท้าหุ้มส้น นำมือถือกับเงินใส่ถุงพร้อมรัดปลายกันเปียก เมื่อพร้อมแล้ว ก็ทำการบริกรรมคาถาในใจ "ขอให้โชคดีมีชัยไม่โดนสาวทั้งสองประเภทมารุมสาดพร้อมปะแป้งก่อนจะถึงสถานที่ปั่นเสียก่อน" แล้วก็ปั่นจักรยานคันใหม่คันสวยออกจากบ้าน
จะว่าไปทุกครั้งที่เป็นวันสงกรานต์ ในหมู่บ้านจะเงียบเป็นพิเศษ แม้จะมีเด็กน้อยคอยดักเล่นสงกรานต์บ้างนิดหน่อย แต่เล่นกันได้ซักพักก็จะผู้ใหญ่เรียกเข้าบ้าน ผมเองได้แอบสังเกตการณ์ไว้แต่เช้าแล้วว่าเด็ก ๆ ได้เล่นสงกรานต์กันตรงจุดใดบ้าง ก็เลยปั่นเลี่ยงได้อย่างไม่ยากเย็น นัก ถนนใหญ่หน้าหมู่บ้านวันนี้ยิ่งเงียบกว่าวันไหน ๆ รถราที่เคยจอดระเกะระกะเต็มสองข้างทางหายไปหมด ถนนได้กลับมามีช่องทางเดินรถครบถ้วนโดยไม่ต้องรอให้จราจรมาคอยยืนดักล็อคล้อ "ถ้าทุกวันมันโล่งได้แบบนี้คงดีไม่น้อย" เรารำพึงในใจกับตัวเองเบา ๆ แม้จะรู้ว่ารอน้ำท่วมหลังเป็ดจะง่ายเสียกว่า
หลังจากปั่นมาพักใหญ่ ในที่สุดก็ได้เจอในสิ่งที่คาดไว้ มีกลุ่มทั้งวัยรุ่นและไม่รุ่นหญิงชายสองกลุ่มใหญ่เปิดเพลงลูกทุ่งหมอรำประชันกันอยู่ริมถนน ตรงกลางกลุ่มมีถังน้ำขนาดใหญ่หลายถังเรียงรายหลายใบ คนในกลุ่มแต่ละคนล้วนถืออาวุธหนักอันเขื่องด้วยท่าทางขึงขังประหนึ่งทหารกล้าของเกาหลีเหนือที่พร้อมจู่โจมเกาหลีใต้ทุกเมื่อ ผิดกันแต่ว่าคนกลุ่มนี้ใช้กระสุนน้ำ สวมชุดพรางลายดอก ใบหน้ารื่นเริงเต็มที่ ดวงตาและริมฝีปากฉายยิ้มจนเห็นฝันทุกซี่แบบที่เรียากว่าอุดมคติของคุณหมอฟัน เพียงไม่ถึงอึดใจนั้นเอง ผมได้เห็นเพื่อนร่วมใช้จักรยานถูกคนในกลุ่มเรียกให้จอด หลังจากนั้นก็ถูกลงแขกด้วยกระสุนน้ำและแป้งจนเปียกปอนไปทั้งตัว ไวเท่ากามนิต ผมตัดสินใจชะลอรถหลังจากนั้นก็มองข้ามไปที่ด้านหลังก่อนที่จะปั่นไปที่เลนช่องขวาสุดก่อนที่จะข้ามถนนไปยังอีกฟากนึงเพื่อปกป้องพรหมจรรย์ของจักรยานผมสุดชีวิต มิวายนายทหารหนุ่มคนหนึ่งได้เดินออกที่กลางถนนและพยายามเล็งกระสุนน้ำใส่ผม แต่ด้วยเดชะบุญของ Cancellara (แชมป์ Roubaix คนล่าสุด) มีแท๊กซี่คันเหลืองเขียวได้โฉบมาอย่างช้า ๆ ทำให้นายทหารหนุ่มต้องเดินกลับกลุ่มของตนไปอย่างผิดหวัง
หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์ระทึกขวัญมาได้ซักพัก ผมก็ถึงจุดหมายที่ตั้งใจไว้เสียที คือ เวโลโดม อันเป็นสถานที่ศักดิ์สิทย์ของเราชาวจักรยาน ทันทีที่เข้าเลี้ยวรถเข้าไปยังหน้าเวโลโดม ผมค่อย ๆ ชะลอรถพร้อม ๆ กับเงยหน้าขึ้นไปด้วยความหวังอันแรงกล้าว่า ผู้ดูแลจะลืมล็อคประตูรั้วให้ผมได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสผิวอันเนียมนุ่มของลู่ปั่นเวโลโดมอีกครั้งหนึ่ง และแล้วผู้ดูแลก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง ประตูหน้าของเวโลโดมถูกเปิดออกอ้าซ่าเหมือนเชื้อชวนให้ชายหนุ่มกลัดมันเข้าไปโลดแล่นในลู่ปั่นอย่างซาบซ่าที่สุด ผมเองไม่รอช้า หิ้วจักรยานคู่ใจเดินเข้าไปในดินแดนอันศักดิ์สิทย์พร้อมถ่ายรูปเป็นที่ระลึกว่า "ข้าได้ที่ปั่นจักรยานในวันสงกรานต์แล้ว ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"
เวโลโดมในวันนี้ก็ยังเงียบมากถึงมากที่สุด ในช่วงเวลานั้นมีเพียงผมคนเดียวที่โลดเล่นอยู่ในลู่จักรยาน มีนกน้อยมากมายหลายสิบตัวทั้งนก
งสาริกา นกกระจอก นกยาง และน้องหมา 1 ตัว เป็นผู้ชม บ่องตงตง ผมเหงามาก ต้องอาศัยเสียงเพลงจากโทรศัพท์มือถือ ตัวเลขจากเครื่องวัดจำนวนเต้นของหัวใจและเลขไมล์เป็นเพื่อนปลอบประโลมให้คลายเหงาได้บ้าง
เรื่องประสบการณ์ปั่นจักรยานในวันสงกรานต์ของผมก็มีเพียงเท่านี้ เพื่อน ๆ นักปั่นคนใดที่อยากปั่นจักรยานในวันสงกรานต์ ผมขอฝากเวโลโดมไว้ในอ้อมใจของท่านด้วย
ขอบคุณและสวัสดีครับ
แชร์ที่ปั่นวันสงกรานต์ใน กทม
------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้ตอนราว ๆ 4 โมงกว่า อันเป็นช่วงเวลาแดดเริ่มล่ม ลมเริ่มพัด เรียกว่าอากาศกำลังดี น่าปั่นกินลมที่สุด นักปั่นขาอ่อนนายหนึ่งได้ทำการเปลี่ยนจากชุดอยู่บ้านเป็นชุดเล่นกีฬา ใส่กางเกงในยางยืดเป้าน้าหนานุ่มเป็นพิเศษ สวมรองเท้าหุ้มส้น นำมือถือกับเงินใส่ถุงพร้อมรัดปลายกันเปียก เมื่อพร้อมแล้ว ก็ทำการบริกรรมคาถาในใจ "ขอให้โชคดีมีชัยไม่โดนสาวทั้งสองประเภทมารุมสาดพร้อมปะแป้งก่อนจะถึงสถานที่ปั่นเสียก่อน" แล้วก็ปั่นจักรยานคันใหม่คันสวยออกจากบ้าน
จะว่าไปทุกครั้งที่เป็นวันสงกรานต์ ในหมู่บ้านจะเงียบเป็นพิเศษ แม้จะมีเด็กน้อยคอยดักเล่นสงกรานต์บ้างนิดหน่อย แต่เล่นกันได้ซักพักก็จะผู้ใหญ่เรียกเข้าบ้าน ผมเองได้แอบสังเกตการณ์ไว้แต่เช้าแล้วว่าเด็ก ๆ ได้เล่นสงกรานต์กันตรงจุดใดบ้าง ก็เลยปั่นเลี่ยงได้อย่างไม่ยากเย็น นัก ถนนใหญ่หน้าหมู่บ้านวันนี้ยิ่งเงียบกว่าวันไหน ๆ รถราที่เคยจอดระเกะระกะเต็มสองข้างทางหายไปหมด ถนนได้กลับมามีช่องทางเดินรถครบถ้วนโดยไม่ต้องรอให้จราจรมาคอยยืนดักล็อคล้อ "ถ้าทุกวันมันโล่งได้แบบนี้คงดีไม่น้อย" เรารำพึงในใจกับตัวเองเบา ๆ แม้จะรู้ว่ารอน้ำท่วมหลังเป็ดจะง่ายเสียกว่า
หลังจากปั่นมาพักใหญ่ ในที่สุดก็ได้เจอในสิ่งที่คาดไว้ มีกลุ่มทั้งวัยรุ่นและไม่รุ่นหญิงชายสองกลุ่มใหญ่เปิดเพลงลูกทุ่งหมอรำประชันกันอยู่ริมถนน ตรงกลางกลุ่มมีถังน้ำขนาดใหญ่หลายถังเรียงรายหลายใบ คนในกลุ่มแต่ละคนล้วนถืออาวุธหนักอันเขื่องด้วยท่าทางขึงขังประหนึ่งทหารกล้าของเกาหลีเหนือที่พร้อมจู่โจมเกาหลีใต้ทุกเมื่อ ผิดกันแต่ว่าคนกลุ่มนี้ใช้กระสุนน้ำ สวมชุดพรางลายดอก ใบหน้ารื่นเริงเต็มที่ ดวงตาและริมฝีปากฉายยิ้มจนเห็นฝันทุกซี่แบบที่เรียากว่าอุดมคติของคุณหมอฟัน เพียงไม่ถึงอึดใจนั้นเอง ผมได้เห็นเพื่อนร่วมใช้จักรยานถูกคนในกลุ่มเรียกให้จอด หลังจากนั้นก็ถูกลงแขกด้วยกระสุนน้ำและแป้งจนเปียกปอนไปทั้งตัว ไวเท่ากามนิต ผมตัดสินใจชะลอรถหลังจากนั้นก็มองข้ามไปที่ด้านหลังก่อนที่จะปั่นไปที่เลนช่องขวาสุดก่อนที่จะข้ามถนนไปยังอีกฟากนึงเพื่อปกป้องพรหมจรรย์ของจักรยานผมสุดชีวิต มิวายนายทหารหนุ่มคนหนึ่งได้เดินออกที่กลางถนนและพยายามเล็งกระสุนน้ำใส่ผม แต่ด้วยเดชะบุญของ Cancellara (แชมป์ Roubaix คนล่าสุด) มีแท๊กซี่คันเหลืองเขียวได้โฉบมาอย่างช้า ๆ ทำให้นายทหารหนุ่มต้องเดินกลับกลุ่มของตนไปอย่างผิดหวัง
หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์ระทึกขวัญมาได้ซักพัก ผมก็ถึงจุดหมายที่ตั้งใจไว้เสียที คือ เวโลโดม อันเป็นสถานที่ศักดิ์สิทย์ของเราชาวจักรยาน ทันทีที่เข้าเลี้ยวรถเข้าไปยังหน้าเวโลโดม ผมค่อย ๆ ชะลอรถพร้อม ๆ กับเงยหน้าขึ้นไปด้วยความหวังอันแรงกล้าว่า ผู้ดูแลจะลืมล็อคประตูรั้วให้ผมได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสผิวอันเนียมนุ่มของลู่ปั่นเวโลโดมอีกครั้งหนึ่ง และแล้วผู้ดูแลก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง ประตูหน้าของเวโลโดมถูกเปิดออกอ้าซ่าเหมือนเชื้อชวนให้ชายหนุ่มกลัดมันเข้าไปโลดแล่นในลู่ปั่นอย่างซาบซ่าที่สุด ผมเองไม่รอช้า หิ้วจักรยานคู่ใจเดินเข้าไปในดินแดนอันศักดิ์สิทย์พร้อมถ่ายรูปเป็นที่ระลึกว่า "ข้าได้ที่ปั่นจักรยานในวันสงกรานต์แล้ว ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"
เวโลโดมในวันนี้ก็ยังเงียบมากถึงมากที่สุด ในช่วงเวลานั้นมีเพียงผมคนเดียวที่โลดเล่นอยู่ในลู่จักรยาน มีนกน้อยมากมายหลายสิบตัวทั้งนกงสาริกา นกกระจอก นกยาง และน้องหมา 1 ตัว เป็นผู้ชม บ่องตงตง ผมเหงามาก ต้องอาศัยเสียงเพลงจากโทรศัพท์มือถือ ตัวเลขจากเครื่องวัดจำนวนเต้นของหัวใจและเลขไมล์เป็นเพื่อนปลอบประโลมให้คลายเหงาได้บ้าง
เรื่องประสบการณ์ปั่นจักรยานในวันสงกรานต์ของผมก็มีเพียงเท่านี้ เพื่อน ๆ นักปั่นคนใดที่อยากปั่นจักรยานในวันสงกรานต์ ผมขอฝากเวโลโดมไว้ในอ้อมใจของท่านด้วย
ขอบคุณและสวัสดีครับ