สิ่งที่ผมจะเขียน ผมเขียนขึ้นจากประสบการณ์การสอนครับ ไม่ได้อ้างอิงอะไรทั้งนั้น เน้น อิงตัวเองเป็นหลัก...
จากประสบการณ์สอนประถม 1 โรงเรียน และมัธยม 4 โรงเรียน ตั้งแต่
ประถมประจำจังหวัด 1 โรงเรียน
มัธยมประจำตำบล 1 โรงเรียน
มัธยมประจำจังหวัด 3 โรงเรียน
ผมพกความมั่นใจไปเต็มเปี่ยมว่าจะสอนเนื้อหาในบทเรียน แต่พอมาสอนจริงๆ แล้ว
นักเรียนที่ผมสอนล้วนแต่ท่องสูตรคูณกันไม่ได้แทบทั้งนั้น
ถ้ามัธยมประจำตำบลไม่ต้องพูดถึง ท่องแม่ 2-12 แบบคล่องปรื๊ออประมาณ 4-5 คน จากนักเรียนทั้งสายประมาณ 90 คน
ถ้าประจำจังหวัด นักเรียนสายศิลป์จะท่องสูตรคูณได้ประมาณ 12-15 คนจากนักเรียนทั้งห้อง 50 คน
สายวิทย์จะเยอะขึ้นมาหน่อย คือประมาณ 40 คน จากนักเรียน 50 คน ผมตัดห้อง Gifted ออก เพราะท่องสูตรคูณได้ 100 เปอร์เซ็นต์
ตัวเลขที่ยกมา คือนักเรียนระดับชั้น ม.5 !!!
ผมเริ่มต้นด้วยการสอนท่องสูตรคูณ จากทฤษฎีต่างๆ ที่เรียนมา เกี่ยวกับการทำความเข้าใจสูตรคูณโดยเฉพาะ
ผลคือนักเรียนท่องได้ในชั่วโมงแรก แต่สุดท้ายก็ลืมในที่สุด
ผมแปลกใจมาก เพราะครั้งแรกที่ผมท่องสูตรคูณได้ครบคือ ป.2 และหลังจากนั้น ผมไม่เคยลืมมันอีกเลย
ผมจึงตั้งสมมติฐานขึ้นมาใหม่ นั่นคือ
การท่องสูตรคูณให้ครบ 12 แม่ ผูกขาดอยู่กับเฉพาะคนที่มีศักยภาพในการเรียนเท่านั้น
นักเรียนที่ท่องสูตรคูณได้ตั้งแต่ ป.2-ป.4 จะด้วยวิธีการใดก็แล้วแต่ มันหมายความว่า เขามีสมองที่ดีพอที่จะจำได้ แต่คนอื่นๆ ไม่เป็นเช่นนั้น
ถ้านักเรียนอยู่ ป.6 แล้วยังท่องสูตรคูณไม่ได้ เขาจะท่องสูตรคูณไม่ได้อีกเลยตลอดชีวิตของเขา(ในที่นี้หมายถึง เขาจะสามารถลืมสูตรคูณได้ในอนาคต)...
แต่ละโรงเรียนมีนักเรียนที่ท่องสูตรคูณได้แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับครูผู้สอน(เฉพาะกรณีโรงเรียนประจำหมู่บ้าน เพราะทุกสิ่งทุกอย่างฝากไว้ที่ครู) ว่าเขาจะสอนและเข้มงวดกับการท่องสูตรคูณของเด็กหรือไม่
ก็คงจะมีเท่านี้กระมังครับ เพราะข้อมูลที่ผมยกมา จากนักเรียนคร่าวๆ ประมาณ 2,000-3,000 คน ซึ่งได้จากการสอบถามครูท่านอื่นๆ และได้พบด้วยตัวเอง แต่จะมีหลุดและผิดจากสมมติฐานของผมบ้างก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้น และเขาเหล่านั้นจะต้องได้รับการจัดการเรียนรู้พิเศษ จึงจะสามารถแก้ปัญหานี้ได้ครับ
ผมรู้แล้วว่าทำไมนักเรียนไทยได้คะแนนเฉลี่ยคณิตศาสตร์ต่ำ
จากประสบการณ์สอนประถม 1 โรงเรียน และมัธยม 4 โรงเรียน ตั้งแต่
ประถมประจำจังหวัด 1 โรงเรียน
มัธยมประจำตำบล 1 โรงเรียน
มัธยมประจำจังหวัด 3 โรงเรียน
ผมพกความมั่นใจไปเต็มเปี่ยมว่าจะสอนเนื้อหาในบทเรียน แต่พอมาสอนจริงๆ แล้ว
นักเรียนที่ผมสอนล้วนแต่ท่องสูตรคูณกันไม่ได้แทบทั้งนั้น
ถ้ามัธยมประจำตำบลไม่ต้องพูดถึง ท่องแม่ 2-12 แบบคล่องปรื๊ออประมาณ 4-5 คน จากนักเรียนทั้งสายประมาณ 90 คน
ถ้าประจำจังหวัด นักเรียนสายศิลป์จะท่องสูตรคูณได้ประมาณ 12-15 คนจากนักเรียนทั้งห้อง 50 คน
สายวิทย์จะเยอะขึ้นมาหน่อย คือประมาณ 40 คน จากนักเรียน 50 คน ผมตัดห้อง Gifted ออก เพราะท่องสูตรคูณได้ 100 เปอร์เซ็นต์
ตัวเลขที่ยกมา คือนักเรียนระดับชั้น ม.5 !!!
ผมเริ่มต้นด้วยการสอนท่องสูตรคูณ จากทฤษฎีต่างๆ ที่เรียนมา เกี่ยวกับการทำความเข้าใจสูตรคูณโดยเฉพาะ
ผลคือนักเรียนท่องได้ในชั่วโมงแรก แต่สุดท้ายก็ลืมในที่สุด
ผมแปลกใจมาก เพราะครั้งแรกที่ผมท่องสูตรคูณได้ครบคือ ป.2 และหลังจากนั้น ผมไม่เคยลืมมันอีกเลย
ผมจึงตั้งสมมติฐานขึ้นมาใหม่ นั่นคือ
การท่องสูตรคูณให้ครบ 12 แม่ ผูกขาดอยู่กับเฉพาะคนที่มีศักยภาพในการเรียนเท่านั้น
นักเรียนที่ท่องสูตรคูณได้ตั้งแต่ ป.2-ป.4 จะด้วยวิธีการใดก็แล้วแต่ มันหมายความว่า เขามีสมองที่ดีพอที่จะจำได้ แต่คนอื่นๆ ไม่เป็นเช่นนั้น
ถ้านักเรียนอยู่ ป.6 แล้วยังท่องสูตรคูณไม่ได้ เขาจะท่องสูตรคูณไม่ได้อีกเลยตลอดชีวิตของเขา(ในที่นี้หมายถึง เขาจะสามารถลืมสูตรคูณได้ในอนาคต)...
แต่ละโรงเรียนมีนักเรียนที่ท่องสูตรคูณได้แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับครูผู้สอน(เฉพาะกรณีโรงเรียนประจำหมู่บ้าน เพราะทุกสิ่งทุกอย่างฝากไว้ที่ครู) ว่าเขาจะสอนและเข้มงวดกับการท่องสูตรคูณของเด็กหรือไม่
ก็คงจะมีเท่านี้กระมังครับ เพราะข้อมูลที่ผมยกมา จากนักเรียนคร่าวๆ ประมาณ 2,000-3,000 คน ซึ่งได้จากการสอบถามครูท่านอื่นๆ และได้พบด้วยตัวเอง แต่จะมีหลุดและผิดจากสมมติฐานของผมบ้างก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้น และเขาเหล่านั้นจะต้องได้รับการจัดการเรียนรู้พิเศษ จึงจะสามารถแก้ปัญหานี้ได้ครับ