เช้าวันปีใหม่ไทย ผมใส่บาตรหน้าบ้านตามปรกติ พระท่านมาองค์เดียว
บอก วันนี้มีทำบุญที่วัด มีสรงน้ำพระ ผมก็รับปาก  วันนี้ถือเป็นเถลิงศกใหม่
นานมาแล้ว มาล้มเลิกเอาเมื่อ ช่วงก่อนอายุของผม แต่ ประสาคนไทย วันไหน
ก็ทำบุญได้หมด เมื่อวานขับรถผ่าน ทุ่งนา เห็นมี ควายเลี้ยงตามท้องทุ่ง ( คำนี้ ไม่ทราบ
จะผ่านกรองคำหรือไม่ แต่ผมเห็นว่าเป็นคำที่เอ่ยถึงสัตว์เลี้ยงของ ชาวนาไทย มานาน )
ในฝูง มีอยู่ ห้าตัว ผมก็จอดรถลงไปดูไปทักทายกับคนเลี้ยง เป็นเด็ก โรงเรียนปิด เลยมาเลี้ยง
ควายให้กับพ่อ
พอเอ่ยถึงควายไทย แล้ว ผมก็นึกถึง ตอนเป็นเด็ก คุ้นเคยกับ ควายเป็นประจำ ชาวนาทุ่งนึง
จะมีควายเอาไว้ไถนาบ้านหนึ่ง สองตัวขึ้นไป รถไถ หรือเครื่องจักรไม่มี ควาย ไม่ค่อยทนร้อน
เพราะฉนั้น เขาจะพา ออกไป ไถ ตั้งแต่ก่อนย่ำรุ่ง เพราะตกสาย แดดจะร้อน ต้องให้ควายของ
ตัวพักผ่อน เวลาไถ ควายที่ถูกฝึกมาหลายปี จะเดินตรงเป๊ะ แนวไถตรงมาก ศิลปะ การกดไถ
นี่มันเป็นศิลปะ ค่อนข้างสูง ดินที่ถูกพลิกขึ้นมา จะมีขนาดเท่ากัน แนวตรง แล้วถ้า ดิน ไม่แข็งมาก
ควายก็เดินง่ายไม่เปลืองแรง  ส่วนการคราด ก็ใช้ควายอีกเช่นกัน เขาเอาควายมาย่ำรวงข้าว พาเดินไปรอบ ๆ
รวงข้าวที่เกี่ยวแล้วเพื่อ ให้เหลือแต่เมล็ดข้าว เอาเทียมเกวียนเพื่อ บรรทุก พืชผัก ท่านที่ไม่เคยเห็นการไถนา
ลองหาโอกาศ ไปดู ไปศึกษา ก่อนที่ ทุกอย่างจะ หมดลง เพราะ มีเครื่องจักร เข้ามาแทนทั้งหมด
ผมเคยเห็นเด็กชาวนาไปโรงเรียน ขี่ควายไปครับ บ้านของชาวนา นี่จะ มีก่อไผ่ กลางทุ่ง ปลูกบ้าน
กัน กลางกอไผ่ นั่นแหละ  ภาพแบบนี้ มีให้เห็นเมื่อ ตอนก่อน สร้างถนนวิภาวดี แถว ๆ นิคมรถไฟ
เมื่อ 60 ปีมาแล้ว สำหรับ ควายไทยแล้วเป็นสัตว์ ที่ให้ทุกสี่งทุกอย่าง กับ ชาวนาของเขา ขี้ควาย
นี่มีประโยชน์มาก ว่ากันว่า ตัวหนึ่งจะถ่ายมูลออกมาปีละ กว่า 500 กิโลกรัม ถ้าเราใช้ปุ๋ย ขี้ควาย
ก็จะประหยัดสารเคมีไป อีกมาก ผมยังคิดจะเลี้ยงควายไว้สักคู่ ที้งไว้แถวสวน แต่ก็กลัวหาย ควายนี่
เลี้ยงง่ายครับ ผมเห็นเด้กชายชาวนา พากินหญ้าตามทุ่ง เขาชอบ แช่น้ำ ขี้ร้อนครับ แต่ทนฝน
ผมเลยอยากฝาก เรื่องควายไว้ให้รัฐบาล ดูแล อนุรักษ์  สัตว์ เลี้ยงของบรรพบุรุษ ที่เป็นประโยชน์
ต่อ ประเทศของเรามาช้านาน  ผมหวังว่า จะได้ ถ่ายรูป รถไฟ ความเร็วสูง วี่งผ่านท้องนา มีแบคกราวนด์
เป็น ควายที่ อยู่ตามท้องทุ่ง คงเป็นภาพที่สวยงามมาก นี่ฝันนะครับ
แล้วก็มาถึง เพลงบ้าง ท่านที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผม ต้องเคยได้ยินเพลง
ไอ้ทุยอยู่ไหน ได้ยินเสียงใครมากู่ ๆเรียกหาเจ้าอยู่ ๆหนใดรีบมา  จากเสียงร้องของ
คุณรวงทอง ทองลั่นทม เพลงนี้ ประพันธ์ คำร้องและทำนองโดย ครูเอื้อ สุนทรสนาน ก็ไล่ ๆกับปี ประมาณ 2500
เพลงนี้ผมจำได้ว่า ฮิตมาก ขายแผ่นเสียง ขนาด 78 รอบได้ ถึง 5 หมื่นแผ่น สมัยก่อน แผ่นเสียงเพลง
พวกนี้ บันทึกเสียงในไทย แล้ว ไปลงแผ่นที่ ฮ่องกง หรือสิงคโปร ครับ จนปัดนี้ ผมยังเก็บไว้ แผ่นหนึ่งเลย
พูดถึงแผ่นเสียง สมัยก่อนมีสามแบบ แผ่น 78  แผ่น ลองเพลย์ และแผ่น สปีด 45  ครับ สมัยก่อนถ้าขายได้
5 พันนี่ แจ่มแล้วครับ แต่ แผ่น เพลง  ขวัญใจเจ้าทุย  ของคุณรวงทอง ขายได้ 5 หมื่น นี่ไม่ธรรมดา
ที่เขียนเรื่องควายมายืดยาว ก็อยากให้คนรุ่นใหม่ รู้จัก สัตว์เลี้ยง ที่น่านับถือ ตัวนี้ไว้ ว่าเป็นสัตว์ให้คุณ
กับ คนไทยมาช้านาน เรามีข้าวส่งออกเป็นอันดับ ต้น ๆของโลก ก็เพราะสัตว์ตัวนี้ เรามีเนื้อกิน กัน ก็เพราะสัตว์ตัวนี้
ครับ ที่ ปรามาส คนที่ไม่ชอบกัน ว่าเป็น ควายนั้น คงเป็นคำที่คิดว่า ควายเป็นสัตว์ ที่โง่เขลา คนเลี้ยงจะให้
ทำอะไรก็ได้ ไม่ใช่ ต้องคิดใหม่ครับ เนื้อควายนี่ ไม่มีกลี่นสาปเหมือนเนื้อวัว นะครับ ไม่ว่า โคขุน หรือ โกเบ
แพ้ เนื้อควายทั้งหมด ก่อนจะจบ อยากฝากเพลง  ขวัญใจเจ้าทุย ไว้ให้ฟังหน่อย ว่า เขา บรรยาย เพลงนี้นี้ไว้อย่างไร
" เจ้าทุยอยู่ไหน ได้ยินเสียงใครมากู่ ๆ
เรียกหาเจ้าอยู่ ๆหนใดรีบมา
เจ้าทุยเพื่อนฉัน ออกมาหากันดีกว่า ๆ
อย่าเฉยเลย อย่า ๆ  มะมาเร็วไว
เกิดมามีแต่ทุยเป็นเพื่อนกัน
ค่ำเช้า ทำงาน  ไม่ที้งกัน ไม่หายไป
ข้ามีข้าวและน้ำนำมาให้
อีกทั้งฟางกองใหญ่  อย่าช้าไย อย่าช้าไย
เจ้าทุยเพื่อนจ๋า ออกไปไถนาคงเหนื่อยอ่อน
เหนื่อยนักพักผ่อนก่อน หิวจนอ่อนใจ
ข้าจะอาบน้ำ ป้อนฟางทั้งคำกำใหญ่ ใหญ่
จะสุมไฟกองใหญ่ ใหญ่ ไว้กันยุงมา
เจ้ามีคุณแก่เรา มามากมาย
ถึงแม้เป็นควาย เจ้าเหนือกว่า ดีเสียกว่า
ผู้คนที่เกียจคร้านไม่เข้าท่า
ทุยเอ๋ยเจ้าดีกว่า ช่วยไถนาได้ทุกวัน
เจ้าทุยนี่เอ๋ย ข้าเคยเลี้ยงดู มาก่อนเก่า
เมื่อครั้งยังเยาว์ เยาว์ ทั้งทุยและฉัน
ข้าเคยขี่หลัง นั่งไปไม่หวาดหวั่น
สุขทุกข์ เคยบุกบั่น รู้กันด้วยใจ
เติบโตมาด้วยกัน เคยหากินมา
ข้าเห็นใจ ข้าเห็นใจ
เจ้าทุยยากจะหาใครเทียมได้
ข้ารักดังดวงใจ ไม่รักใคร  ข้ารักทุย
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยนะครับ