กระทู้ก่อน -http://ppantip.com/topic/30360555 ตอนที่1-3(ปลายๆ)
หลังจากจขกท.ทำการรวบรวมต่อเพื่อปลอบใจตัวเองและสวทร.ทุกคนก่อนจะถึงวันนั้น


ฉากทานข้าว - หนูอังแอบเติมพริกเข้าไป ให้โกจำจนวันตาย
แม่หนูอังกลัวพ่อดอกมะลิได้ไปทานกับข้าวไทยที่อื่นจะลืมกับข้าวฝีมือบ้านนี้เลยต้องเติมพริกลงไปให้เป็นเอกลักษณ์ ให้พ่อดอกมะลิจำได้ว่าอาหารไทยแบบนี้ต้องบ้านริมคลองข้างอู่ ที่มีสาวเจ้าชื่ออังศุมาลินอยู่เท่านั้น

ฉากทานข้าว[2] - บอกเป็นนัยว่าถ้ารักอังๆต้องทำตัวยังไง
เหตุผลที่อังๆบรรยายสรรพคุณมานี้ไม่ใช่เพื่อตาบัวตาผล อันนั้นเป็นแค่ผลพลอยได้ประเด็นรอง ประเด็นหลักคือนางบอกให้โกรู้ว่ารักอังต้องใจเย็นไม่ใจร้อน รักอังต้องทนนิสัยของอังๆแบบนี้ได้

ฉากแบกโกโบริขึ้นบ้าน - พบบุคคลที่เนียนกว่าอังซังแล้ว
โปรดสังเกตมือแม่อรดีๆ แม่อรคว้าโกหมับเข้าล็อคเป๊ะ นี่อย่าบอกน่ะว่าวิธีการต่างๆของยัยอังเนี่ย แม่อรเคยใช้กับคุณหลวงตอนจีบกันใหม่ๆมาก่อน


ฉากเย็บแผลโกโบริ - แม่อังพยายามแสดงให้เห็นว่าเธอห่วงมาก
ตลอดทั้งฉากแม่อังพยายามแสดงให้พ่อดอกมะลิเห็นตลอดว่านางเป็นห่วงโกโบริม๊ากมากแต่ก็มิได้นำพา อิโกมัวแต่เจ็บแผลแม่หนูอังก็แห้วไปตามระเบียบแต่โชคดีมีหมอตาไว สอดส่องแทนโกโบริแต่กว่าอิโกจะรู้ก็ว่าแม่อังไปเรียบร้อยแล้ว

ฉากแม่อังเอาผ้าห่มไปรองให้โกโบริ - เมื่อคืนไม่สำเร็จวันนี้กะให้พ่อโกรู้เต็มที่ว่าอังห่วง
จริงๆแม่อังต้องการให้พ่อโกตื่นซะมากกว่าเพราะการที่มีอะไรมาโดนแผลที่เพิ่งเย็บหมาดๆเมื่อคืนและโดยสัญชาตญาณทหารรู้สึกตัวไว นางอาจจะเก็ทในข้อนี้เลยเอาผ้าห่มไปรองไว้ซะเลย ให้โกตื่นขึ้นมาพบว่าอังๆมาดูแล

ฉากแม่อังพูดตอนพ่อดอกมะลิหลับ - อังๆพยายามทำคะแนน
แม่อังมาทั้งๆที่โกโบริหลับ จริงๆอังๆต้องการที่จะทำคะแนนเช่นไปชงชาบ้างแหละ ดูแววตาที่อังๆมองโกโบริซิ มีความเจ้าเล่ห์อยู่ในแววตา ไม่รู้ว่าคิดอะไร สงสัยพ่อโกขาวจัด


ฉากโกโบริยืนแล้วจะล้ม -อังๆไม่อยากให้พี่โกกลับบ้าน แสดงออกได้เต็มที่แค่ทางแววตา
จริงๆไม่ใช่เพราะพี่โกพยายามพยุงตัวเองแล้วจะล้มแม่อังเลยมองด้วยแววตาแบบนั้น แต่เพราะพ่อโกกำลังจะกลับแล้วต่างหาก การมานอนบ้านคืนนี้มีแต่เรื่องไม่ดี พ่อโกเข้าใจผิด อังๆกำลังวิงวอนพี่โกด้วยสายตาว่า “อยู่ต่อเลยได้ไหม”แต่ก็มิได้นำพาอีกเช่นเคยพี่โกไม่รู้(อิโก แกควรจะตัดแว่นหรือใส่คอนแทคเลนส์ซะ)

ฉากว่ายน้ำไปหาโกโบริที่อู่ -เดินไปดีๆไม่ได้อังศุมาลินสไตล์ต้องนุ่งกระโจมอกว่ายไป
อู่ก็อยู่ใกล้แค่นี้จะว่ายน้ำไปทำไมให้เหนื่อย จริงๆแล้วแม่อังเธอวางแผนเอาไว้แล้วต่างหาก โกโบริเจออังๆอีกครั้งแบบใส่กระโจมอกเหมือนตอนlove at first sight โกโบริจะได้เดจาวูจำได้หายโกรธนาง ไม่พอคราวนี้ปีนขึ้นมาดูถึงเรือ สุดท้ายก็แห้วไปโกไม่อยู่

ฉากอังศุมาลินเล่นขิม[2] - เล่นขิมง้อโกแต่เล่นนางครวญน่ะ(รึเปล่า)

อังๆจำได้ว่าพี่โกแกชอบอังๆเล่นขิม อังๆก็เลยเล่นขิมเพลงนางครวญ(รึเปล่า)ถึงพ่อโกแม้เพลงนี้จะของวนัสแต่อังๆไม่แคร์เพราะโกไม่รู้ เผื่อให้ท่าพี่โกไม่ติดก็ยังเหลือวนัสอยู่


ฉากโกโบริซ่อมเรือ - ให้ท่าแบบโจ่งแจ้งสุดๆ
ฉากนี้อังซังให้ท่าโกโบริแบบสุดๆ พอพี่โกแกไม่สนใจก็ถามว่าเป็นไงบ้าง แล้วก็ฉุกคิดขึ้นได้เป็นกุลสตรีมุดตัวลงน้ำโผล่แต่หัวแต่พี่โกแกก็ไม่สนใจ ลังเลซักพักตามสไตล์กุลสตรีศรีบางกอกน้อยแล้วค่อยๆเข้าไปเกาะเรือไว้ มิหนำซ้ำยังช่วยเค้าอีก พอจะขึ้นเรือนก็ฟรีซตัวเองซักพักให้พ่อโกได้ยลโฉมความงามแล้วเดินขึ้นไป(ไอ้ที่ซุกตัวใต้น้ำเมื่อกี้ไม่มีผลเลย)

ฉากแม่อังแอบส่องพ่อโก - ส่องแล้วยิ้ม ส่องแล้วยิ้ม
ฉากนี้พ่อดอกมะลิไม่รู้เพราะมัวแต่คุยกับคุณยายยัยหนูอังก็เลยส่องพ่อโกยาวเลยทีนี้ ยิ้มซะขนาดนี้ชอบใช่ไม๊หล่ะที่พ่อโกมีแค่ผ้าพันแผลกับเสื้อคลุม

จขกท.ขอสรุปรวมสถิติเล็กๆน้อยๆว่าแม่อังเธอแผนสูงกับพ่อโกไม่ใช่น้อย 4 ตอนผ่านไป
ตอนที่1 แม่อังให้ท่าและเนียนใส่พ่อโกไป 2 ครั้ง
ตอนที่2 แม่อังให้ท่าและเนียนใส่พ่อโกไป 4 ครั้ง
ตอนที่3 แม่อังให้ท่าและเนียนใส่พ่อโกไป 8 ครั้ง
ตอนที่4 แม่อังให้ท่าและเนียนใส่พ่อโกไป 9 ครั้ง
รวม      แม่อังให้ท่าและเนียนใส่พ่อโกไป 23

ต่อไปคือตั้งแต่ตอนที่5 จะไม่เอามาทุกช็อตแต่จะยกมาแค่บางช็อตเท่านั้น จขกท.เหนื่อยแม่อังเธอทำไว้เยอะ เพิ่มขึ้นทุกตอนทุกตอน


ฉากใส่เสื้อให้โกโบริ - คนที่เป็นเนื้อคู่กันจะทำอะไรๆคล้ายๆกัน
จริงๆพ่อโกแกก็มีโมเม้นท์แบบนี้มาตลอดๆ(อาจจะน้อยกว่าแม่อัง)เพราะพ่อโกแกรักแบบโจ่งแจ้งประกาศให้โลกรู้ แต่คราวนี้แกให้ท่าแบบจริงจังก็เลยเอามาซะหน่อย โดยการที่เปิดเสื้อโชว์แผลแล้วมาแอ๊บว่าใส่ไม่ได้จริงๆมันก็มีอีกหลายวิธีที่ไม่ต้องไปรบกวนหนูอังๆแต่แกเห็นว่าหนูอังๆให้ท่าบ่อยแล้วเดี๋ยวไม่งาม...ส่วนแม่อังให้ท่าเค้าบ๊อยบ่อยแต่พอโดนเข้าบ้างกลับไม่รู้อะไรเล๊ย อินโนเซ้นท์(เอ๊ะ!หรือจะรู้แต่แอ๊บใส)

ฉากโกโบริขอตัวไปทำงาน - แววตาแบบนี้มาอีกแล้ว สิงโตนำโชค “อยู่ต่อเลยได้ไหม”
เสียดายสมัยอังๆไม่มีพี่สิงโตนำโชคไม่งั้นอังๆคงร้อง “อยู่ต่อเลยได้ไหม”ให้พี่โกฟังไปแล้ว แววตาแบบนี้อิโกก็ยังมองไม่เห็น บอกให้ไปตัดแว่นก็ไม่เชื่อ(ไปยืมแว่นโกโบแบร์มาใส่ไป)

ฉากทำบุญงานปีใหม่ - เค้าไม่สนแล้วก็ไม่ไป
ปากบอกจะไปๆตลอดพอพี่โกแกไม่รั้งไว้แม่อังก็ไม่ไปมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เนียนกลมกลืนใกล้ๆพ่อโกไป พอเริ่มมีคนเห็นความสำคัญให้เป็นล่ามเฉพาะกิจก็ยิ้มเชียว


ฉากพ่อโกอธิบายเรื่องสงคราม - ไม่ได้โกรธที่เล่นเพลงวนัสแต่โกรธที่ไม่ห่วงตัวเอง
เล่นเพลงนางครวญอาจจะสะเทือนอังๆบ้างเรื่องวนัสแต่หาได้โกรธไม่แต่กลับโกรธที่พ่อโกไม่รู้จักห่วงตัวเองบ้างเลย ใจจริงอังคงอยากจะพูดว่า “รู้ไม๊มีเค้าเป็นห่วงตัวเองน่ะ”

ฉากบันได ณ อู่ - โกเซแต่อังๆเกาะแน่นเชียว
โปรดสังเกตมือของอังๆให้ดีๆ คนที่เซจะล้มคือโกแต่ทำไม๊ทำไมมือของหนูอังๆมันถึงเกาะพ่อดอกมะลิซะแน่นเชียวหล่ะ

ฉากเจ็บหัวของอังศุมาลิน - โดนกระแทกมาตั้งนานไม่เจ็บพอโกถามเท่านั้นแหละ
อังๆหัวชนตั้งนานไม่ยักกะเจ็บพอผู้ชายแสนดีอย่างพี่โกถามก็ต้องแอ๊บเจ็บขึ้นมาไม่ให้พี่โกเสียน้ำใจ พี่โกจับมือถือแขนก็ไม่ว่า ตามสบายอังๆเต็มใจ


ฉากพูดเรื่องผลของสงคราม - อังๆแอ๊บกลัวให้ดูน่ารัก น่าเอ็นดู
จริงๆอังๆเค้าไม่ได้กลัวหรอก ดูอย่างตอนไปหาโกโบริที่อู่ซิเจอคนเจ็บ คนตายเธอไม่นึกกลัวแต่แค่พ่อโกเล่าเรื่องทหารให้ฟังอังๆก็อยากทำตัวเหมือนผู้หญิงทั่วๆไปให้โกเห็นบ้างก็เลยเกิดกลัวข้ึนมา ไม่พออังๆปล่อยให้โกจับแขนนุ่มๆของอังๆไปเพลินๆอีก

ฉากเชิญโกโบริไปที่บ้าน - เชิญผู้ชายเข้าบ้านแบบง่ายๆสไตล์อังศุมาลิน
เกลียดเขานักเกลียดเขาหนาแต่ทำไม๊ทำไมหนูอังถึงได้ชวนให้ไปบ้านหล่ะ แถมถามเค้าเรื่องแผลอีก ถามไม่รอฟังคำตอบก็หนีกลับทำให้รู้ว่าอังๆเขิน

ฉากที่ตลาด - แรงอะไรทำไมอังๆเซไปขนาดนั้น
ดูจากที่อังๆเซไปหาโกขนาดนี้ อังๆน่าจะตกน้ำก่อนไม่น่าจะเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดขอโกโบริได้ นี่ิอาจเป็นอีกหนึ่งแผนของอังๆที่ใช้ช่วงชุลมุนใกล้ชิดกับนายช่างก็เป็นได้

อันนี้ถึงแค่ตอนที่7นิดๆเท่านั้น ตอนที่เหลือค่อยว่ากันต่อไป