เราชอบการวิเคราะห์ของกระทู้ในเวปผู้จัดการ....เราคัดลอกมาบางส่วน (เราชอบมากเป็นพิเศษที่วิเคราะห์สรุปประมาณว่า "ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะดึงคนออกจากความบันเทิงที่มีพร้อมภายในบ้านในขณะที่ค่าตั๋วหนังแพงมาก...ดังนั้นปัจจุบันหนังหลายเรื่องจึงหืดขึ้นคอกว่าจะเก็บรายได้ถึง 20 ล้าน และหนังปีที่แแล้วรายได้เกิน 40 ล้านแค่ 5 เรื่อง)

.............................................................................................................................................................................

       "หนังไทย" ในสถานการณ์ตั๋วหนังราคากระฉูด
       
        และอาจะเป็นข่าวร้ายสำหรับผู้นิยมชมภาพยนตร์ในโรง ที่ตามแนวโน้มแล้วราคาตั๋วหนังน่าจะมีอัตราเพิ่มขึ้นไปอีกเรื่อย ๆ เป็นการเพิ่มที่นักวิเคราะห์มองว่าสูงกว่าอัตราเพิ่มของสินค้าบริโภคโดยทั่วไป
       
        มีคำอธิบายว่าปัจจุบันนี้ยอดจำหน่ายตั๋วหนังในแต่ละประเทศเริ่มลดลงเรื่อย ๆ (จะมียกเว้นก็แต่ในจีนที่ธุรกิจโรงภาพยนตร์ยังขยายตัวต่อเนื่อง) ด้วยสาเหตุที่ความบันเทิงภายในบ้านเริ่มมีราคาถูกลงเรื่อย ๆ ชุดโฮมเธียร์เตอร์ และทีวีจอยักษ์ราคาลดลงเหลืออยู่ในระดับที่มนุษย์เงินเดือนเอื้อมถึง เช่นเดียวกับแผ่นดีวีดีที่ตอนนี้ราคาเฉลี่ยแล้วไม่เกิน 200 บาท และแน่นอนว่าส่วนใหญ่แทบจะราคาเท่ากับ หรือถูกกว่าตั๋วหนังเพียงแค่ 1 ใบ จนทำให้ระยะหลังผู้ชมหนังในโรงภาพยนตร์มีจำนวนน้อยลงเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มวัยรุ่นที่ยังสนุกกับกิจกรรมนอกบ้าน แต่ผู้ใหญ่จำนวนมากแทบจะหันหลังให้โรงหนังไปเลย โดยจากข้อมูลในสหรัฐฯ ประชาชนกลุ่มผู้ใหญ่ถึง 40% ได้เลิกดูหนังอย่างถาวรไปเรียบร้อยแล้ว ซึ่งก็มีคำอธิบายว่าส่วนหนึ่งไม่ค่อยจะพอใจกับราคาตั๋วหนังที่เพิ่มขึ้นมากนั่นเอง
       
        ด้วยจำนวนตั๋วหนังที่ขายได้น้อยลงเรื่อย ๆ จึงต้องมีการเพิ่มราคาตั๋วเพื่อที่จะคงอัตราการขยายตัวของธุรกิจโรงภาพยนตร์ต่อไป ด้วยการเนรมิตโรงหนังให้หรูหรา ฉายด้วยระบบภาพพิเศษที่จะมีการคิดราคาเพิ่มขึ้นไปอีก ไม่ว่าบริการ และความหรูหราเหล่านั้นจะเป็นที่ต้องการของผู้ชมหรือไม่ก็ตาม
       
        ผลกระทบจากปรากฏการณ์ "ตั๋วแพง" ที่เห็นได้อย่างชัดเจนก็คือ การตัดสินใจในการ "เลือกดูหนัง" ของผู้ชม ที่ตอนนี้ต้องมองหาหนังที่จะ "คุ้มค่า" กับราคาตั๋วมากที่สุด นอกจากจะการันตีความสนุกแล้ว ผลงานที่ใช้ทุนสร้างมหาศาลเป็นหลักพันล้านบาทก็คือตัวเลือกที่ "เชื่อใจ" ได้มากที่สุด เช่นเดียวกับเมืองไทยที่ ผกก. รายหนึ่งยอมรับว่าตอนนีโอกาสทางธุรกิจของ "หนังขนาดกลาง" แทบจะไม่เหลืออยู่แล้ว หากไม่ใช่หนังฟอร์มใหญ่ที่ต้องทำเงินให้ได้มหาศาล ก็ต้องเป็นหนังฟอร์มเล็กที่ใช้ทุนสร้างให้น้อยที่สุด
       
        ปรากฎการณ์ "พี่มากฯ" ซึ่งกำลังทำเงินมหาศาล อย่างที่ผู้สร้างหวังไปถึง 300 ล้านบาท จึงอาจไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นบ่อยนัก กับการที่คนทำหนังสามารถดึงคนดูจากหน้าจอโทรทัศน์ ได้มากมายชนิดเกินล้านคนเช่นนี้ เป็นความสำเร็จอันน่ายกย่องชมเชย แต่ความจริงของหนังไทยโดยรวมกลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น
       
        .... ย้อนหลังไปมองถึงปี 2555 กลับมีหนังที่ทำเงินเกิน 40 ล้านบาทเหลือแค่ 5 เรื่อง เหลือครึ่งเดียวของปี 2554 และ 2553 ที่มีอยู่ 10 เรื่องซึ่งทำตัวเลขรายได้เกินหลัก 40 ล้านฯ แต่ในเวลาเดียวกันเมื่อปีที่แล้วกลับมีหนังประเภท "ต่ำกว่าล้าน" เข้าฉายอยู่หลายเรื่อง เรียกว่าแม้ตั๋วหนังจะแพงขึ้นเรื่อย ๆ แต่รายได้ของหนังไทยกลับต่ำลงทุกที (แน่นอนว่าปัจจัยด้านคุณภาพหนังก็มีส่วนมากในเรื่องนี้ด้วย)
       
        300 ล้านบาทของ "พี่มากฯ" และ GTH จึงอาจเป็นแค่ความสำเร็จเฉพาะกลุ่ม หรือปรากฏการณ์พิเศษที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย .... หากแต่ความยากลำบากชนิดหืดขึ้นคอ กว่าจะทำหนังให้เก็บเงินเกินหลัก 20 ล้านบาทของหนังหลาย ๆ เรื่องต่างหาก ที่คือ "ความจริง" ของหนังไทยยุคตั๋วแพงาชอบการวิเคราะห์ของกระทู้ในเวปผู้จัดการ...เราคัดลอกมาบางส่วน


http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9560000042750