เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ผมผิดหวังกับชีวิตอย่างมาก ไม่เคยท้อแท้ เสียใจไร้ค่าไร้ความหมาย ขนาดนี้มาก่อน จนรู้สึกว่า ผมทนที่จะเดินต่อไปบนโลกแห่งความจริงไม่ไหว และคิดว่าตายเถอะจะได้จบ ในวินาทีที่นั่งร้องไห้เสียใจในมุมอับของตึก(หอแฟน/หลังจากถูกไล่ถูกด่าออกมา) ผมเอาปืนขึ้นมาจะจบตัวเอง(ลาคนในพันทิพย์/เฟสบุ๊ค เรียบร้อย) ทันใดนั้นแม่โทรมา ถามว่ากินข้าวยัง(ผมไม่ได้ทานไรมานอกจากน้ำเปล่าสองอาทิตย์ แต่แม่รู้เพียงว่าแฟนเลิกกับผมและผมเสียใจ) ผมตอบไปว่าทำงานเสร็จจะทานครับ(ผมลางานมาง้อแฟน) ผมรู้สึกกับตัวเองว่า นี้กูทำห่าไรอยู่  ผมกลั้นใจโทรให้พี่ชายมารับ(เสียงร้องไห้) มันตอบเพียงว่าจะไปเดี๋ยวนี้(เวลางานมันอยู่แท้ๆ) ระหว่างที่รอพี่ชาย เพื่อนๆและน้องหลังจากที่อ่านโพสลาใน facebook  ก็โทรมาถามด้วยความเป็นห่วง มันทำให้ผมรู้สึกว่า ทำไมเราโง่จัง..ทำไมทำแบบนี้..ทำไมถึงแคร์คนที่ไม่เห็นค่าเรา เรากำลังจะทำให้ใครต่อใครผิดหวัง ถึงวันนี้ก็ผ่านมาสามวัน แม้ว่าผมยังร้องไห้ ผมยังไม่อยากอาหาร ผมยังทำไรไม่ได้ แต่กลายเป็นว่าสามวันนี้คือการรวมเพื่อนรวมพี่รวมน้องมากที่สุด บางคนมาจากต่างจังหวัดเพียงแค่จะมากอดเรา มาร้องไห้กับเรา และพรุ่งนี้พ่อแม่และน้องสาวจะมาหาผมจากต่างจังหวัดเพียงแค่บอกว่าจะพาไปทานข้าว ซึ่งท่านก็รู้แค่ว่าทำเสียใจ(ผมคิดในใจ เรามันแย่จิงๆ)
ผมอยากบอกกับทุกๆคนที่เสียใจ ผิดหวังไม่ว่าจะเรื่องความรักหรือเรื่องใดก็ตามแต่ การคิดสั้นหรือทำร้ายตัวเองมันเป็นเพียงอารมณ์ ณ เวลานั้น นอกจากจะไม่ใช่ทางออกและวิธีการแก้ปัญหาแล้ว ยังจะสร้างความเศร้าเสียใจให้กับคนที่รักเราอีกด้วย เรายังมีคนรอบข้างอีกมากมาย ที่รักเรา ที่อยากเมา อยากเที่ยว และรอดูความสำเร็จดูความเติบโตของเราอยู่น่ะครับ วันนี้ผมเองก็ยังอ่อนแอยังรับไม่ได้กับความจริงและสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ทุกครั้งผมจะบอกกับตัวเองว่าเราจะต้องไม่ทำให้คนพวกนี้ผิดหวัง เราต้องรีบเข้มแข็ง เพื่อมาตอบแทนคนพวกนี้ให้ได้..
กลับมารักตัวเองกันน่ะครับให้ความรักนี้แผ่ไปให้ถึงคนรอบข้างให้ได้มากที่สุด ทำใจและเข้าใจให้ได้ว่าไม่มีใครเป็นของเรา ทุกคนที่ผ่านมาซักวันก็ต้องผ่านไปด้วยกันทั้งนั้น มาทำวันนี้ให้เป็นวันที่มีค่า ยิ้มให้กับทุกเรื่องที่ผ่านมาในชีวิตให้ได้ และรู้ไว้ว่าโลกเรายังมีอะไรอีกมากที่เรายังไม่เคยพบเคยเห็น สู้ๆนะครับ และอย่าลืม ตอบแทนคนที่รักเราด้วยการรัก การแคร์และการเอาใจใส่ ให้มากว่าที่เค้าให้เรามา และเราจะพบความรักที่แท้จริง.
Ps.ผมเขียนและเรียบเรียงไม่เก่ง แต่พยายามที่จะบอกให้ทุกคนสู้ต่อไปน่ะครับ อย่างน้อยยังมีผมที่พร้อมจะสู้ไปด้วยกันกับทุกคน และเราจะผ่านเหตุการณ์ร้ายๆนี้ไปด้วยกัน (ฮึ้บ..ยิ้มมมมม)