หลายๆคนอาจจะเคยได้ยินชื่อหนังเรื่องนี้กันมาบ้างแล้วจากการที่ตัวหนังได้ติดเป็นหนึ่งในห้าผู้เข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยมไปเมื่อต้นปีนี้(แต่ก็ชวดไปให้ Amour)

ตอนดูก็รู้สึกได้เลยว่าหนังเรื่องนี้มีประเด็นหลายอย่างที่คล้ายคลึงกับหนังดีกรีออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมประจำปีนี้ของ Ben Affleck อย่าง Argo ทั้งในแง่ที่ว่าทั้งสองเรื่องเป็นหนังที่ว่าด้วยประเด็นความขัดแย้งทางการเมืองในต่างประเทศเหมือนกันและภายในความขัดแย้งครั้งนั้นยังมีสื่อแขนงใดแขนงหนึ่งเป็นตัวแปรสำคัญเหมือนกันอีกด้วย โดยในกรณีของ Argo คือโปรเจ็กต์หนัง Sci-Fi ฮอลลีวู้ดเก๊เพื่อช่วยเหลือตัวประกันชาวอเมริกันในอิรักของ CIA ส่วนในกรณีของ No คือการใช้โฆษณาชวนเชื่อระหว่างสองฝ่ายทางการเมืองเพื่อโน้มน้าวใจประชาชนให้โหวต Yes เพื่อสนับสนุน/โหวต No เพื่อต่อต้านรัฐบาลเผด็จการของ Augusto Pinochet ในชิลี

ข้อแตกต่างที่เห็นได้ชัดที่สุดระหว่างหนังทั้งสองเรื่องก็คือสไตล์การเล่าเรื่องของหนัง โดย Argo เป็นหนังประวัติศาสตร์การเมืองที่มีความเป็นหนังฮอลลีวู้ดที่มีการใส่ฉากตื่นเต้นลุ้นระทึกเข้าไปเพื่อเร้าอารมณ์ กระตุ้นต่อมอะดรีนาลีนของคนดูและเนื้อหาหนังที่ลึกๆแล้วมีการสอดแทรกการเชิดชูอเมริกา(หรือฮอลลีวู้ด)เข้าไปอยู่บ้างไม่มากก็น้อย ในขณะที่ No เป็นหนังที่ให้อารมณ์แบบหนังภาษาต่างประเทศที่เลือกจะนำเสนอเรื่องราวแบบสมจริง ค่อยเป็นค่อยไปและซื่อตรงต่อข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ประหนึ่งหนังสารคดี รวมถึงจุดยืนของหนังที่แลดูมีความเป็นกลาง ไม่ได้ถากถางแต่ก็ไม่ได้เชิดชูฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นพิเศษ No จึงเป็นหนังที่ให้ความรู้สึกใส่สีตีไข่น้อยกว่า Argo อย่างเห็นได้ชัด

ทั้งนี้ทั้งนั้นผมก็ไม่ได้จะหาว่า Argo เป็นหนังที่ไม่ดีแต่อย่างใด(เพราะตัวผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบ Argo มาก) เพียงแต่ผมต้องการจะเปรียบเทียบให้ผู้อ่านได้เห็นภาพเฉยๆว่า No เป็นหนังการเมืองแนวไหนด้วยการเปรียบเปรยว่าหนังเรื่องนี้เป็นดั่งขั้วตรงกันข้ามของ Argo นั่นเอง

สไตล์การถ่ายภาพประหนึ่งหนังโฮมวิดีโอของหนัง แม้จะทำให้ภาพของหนังแลดูราคาถูกผิดหูผิดตา แต่ก็ทำให้อารมณ์ของหนังสมจริงราวกับเป็นภาพฟุตเทจจริงๆยังไงอย่างงั้น(ฉะนั้นใครที่ไปหาหนังเรื่องนี้มาดูแล้วเห็นภาพของหนังเก่าๆเบลอๆก็อย่าใดตกใจไป เพราะนั้นคือความจงใจของหนัง)

การแสดงที่เข้าข่าย low-key ไม่เน้นการโชว์พาวของ Gael Garcia Bernal ในบทนักโฆษณาหนุ่มฝ่าย No ก็สามารถแบกหนังทั้งเรื่องไปได้อย่างไม่ติดขัดอะไร ฉะนั้นใครที่เป็นแฟนานุแฟนของพ่อนักแสดงหนุ่มรูปหล่อชาวเม็กซิกันคนนี้ก็ไม่ต้องเป็นห่วงไป เพราะเจ้าตัวยังคงมอบการแสดงที่ดี มีเสน่ห์แบบเป็นธรรมชาติเหมือนทุกๆครั้ง

เป็นหนังการเมืองที่สมจริง ไร้ซึ่งความเป็นฮอลลีวู้ดเจือปนที่เหมาะสำหรับใครก็ตามที่กำลังมองหาหนังการเมืองดีๆสักเรื่องมาดูครับ...