ได้มาอ่านจากสัปดาห์หนังสือครับ ตอนแรกก็ไม่ได้สะกิดใจอะไร แต่ว่ารุ่นน้องเอาให้อ่าน เพราะบอกว่าฮามาก (ผมไม่ได้อ่านแบบแยกตอนจาก Error Hour นะครับ มาอ่านทีแรกตอนรวมเล่มเลย) พอมาอ่านไปๆ ฮาได้ใจจริงๆ ครับ อาจจะเพราะสมัยก่อนผมก็อยู่ชมรมวารสารแบบพวกตัวแสบในเรื่องนี้ด้วย ก็เลยเข้าใจอารมณ์และมุกที่ใช้ในเรื่องหลายๆ อย่าง ลายเส้นเองก็สวยดีครับ ไทยๆ ดี ไม่ติดญี่ปุ่นจ๋าๆ มุขที่ใช้ก็ฮาและหลากหลายดี คนที่อ่านการ์ตูนมาบ่อยๆ ต้องอมยิ้มแน่ๆ ใครที่ผ่านชีวิตมัธยมมาแล้ว ก็ต้องอมยิ้มกับกิจกรรมที่พวกตัวละครในเรื่องทำเหมือนกัน เพราะพวกนี้แหละเราทำมาหมดแล้ว (ฮา) เป็นการดัดแปลง Slice of Life แบบญี่ปุ่นมาเป็นของไทยได้โอเคเลยครับ (หลายเรื่องสลัดความเป็นญี่ปุ่นออกไม่พ้น แต่ว่าเรื่องนี้ดูยังไงก็ไทยแน่ๆ) การแอบเติม Harem Love Comedy ลงไปในเรื่องก็ทำได้เนียนตาดีไม่สะดุด เอาเป็นว่า

อวย 1 - ละมุนพรรณ (นางาโต้ ยูกิ ในการหายตัวไปของนางาโต้ ยูกิจังชัดๆ ใส่แว่นอีกนิดจะ 100% เต็ม ตารุตจีบให้ติดนะเฟ้ย)
อวย 2 - มัลลิกา (สาวแว่นเงียบขรึม สุดยอดจริงๆ ชอบบุคลิกคนตรงของเธอด้วย)
อวย 3 - มุกดา (สาวแว่นโพนี่เทล ดาเมจจังๆ สมกะเป็นคนสวยของโรงเรียน วาดออกมาได้ใช่เลย)
ปล. ทำไมมีแต่สาวแว่นแว้ 555+

เท่านี้แหละครับ ฝากอุดหนุนกันเยอะๆ นะครับ คนเขียนและการ์ตูนไทยสตูดิโอจะได้มีแรงทำการ์ตูนไทยดีๆ ออกมาเยอะๆ และผมว่า Error Hour Style นี่แหละจับตลาดคนไทยถูกแล้ว คนไทยชอบอ่านการ์ตูนแนวนี้แหละครับ 4 ช่อง ง่าย ฮา สะดวก รวดเร็วทันใจ ได้ลองอ่าน Error Hour ทั้งเล่มอีก 1 เล่ม ก็ฮาจับจิตเกือบทุกเรื่อง วางไม่ลงจริงๆ ครับ