ตอนแรกก็คุย คบคนนึงอยู่ คือ ตั้งแต่แรก ก็ชัดเจนอยู่แล้ว ว่าไม่คุยไม่คบแบบเพื่อน
แล้วก็ได้มาสนิทกัน คบกันช่วงระยะเวลาหนึ่งไม่นาน แต่ก็รู้สึกผูกพัน รักเค้า
(อาจจะมากกว่าบรรดาแฟนเก่าทุกคนด้วยซ้ำ สปาร์คกันรุนแรงมาก 555)

แต่ก็มีเหตุให้ทะเลาะกันบ่อยๆ แล้วท้ายที่สุดก็รุ้ความจริงว่า เค้าคบคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว
เราน่ะมาทีหลัง แต่เค้าก็ยังมาเยอะด้วยกับเรา  พอรู้ความจริงจะเริ่มห่าง
เค้าก็กลับมาเยอะ ส่งข้อความมา โทรมาให้ไปหา หยอดคำหวานสารพัด
เราเองก็ยังรู้สึกดีกับเค้าอยู่ ก็เลยกลับมาคุยด้วย แต่มันก็ยิ่งทำให้ทำใจไม่ได้

เค้าก็ขอว่า อยากคบเป็นเพื่อน ให้เราเป็นเพื่อนเค้าได้มั้ย กว่าจะคบ รู้จักกันได้
เราก็เลยคิดว่า อืม จะลองคบเค้าเป็นเพื่อนดูก็ได้ แต่พอเค้าพูดอะไรเหมือนเพื่อน
ก็ดันรับไม่ได้อีก คือ ไม่ได้เป็นเพื่อนกันมาก่อน แล้วแวดวงการทำงาน ความชอบ ทัศนคติก็ไม่ตรงกัน
พอเป็นแบบนี้ เราเองก็เริ่มจะหาย ไม่ค่อยคุย ทักเค้า เงียบสักพัก แล้วเค้าก็จะวนมาเยอะ หยอดตามเดิม
(กลายเป็นวงจรแบบนี้ ไม่มีที่สิ้นสุด) รู้และเข้าใจว่า มันจบแล้ว อยากจะห่าง ออกมาเพื่อรักตัวเองแม้บางทีจะยากเหลือเกิน
(คนที่เราชอบเป็นผู้หญิงนะคะ แล้วเค้าก็มีแฟนผุ้ชายอยู่ก่อนแล้ว)

ช่วยพูดให้เราเลิกงมงาย กับเรื่องนี้ซะทีเถอะค่ะ รู้แล้วค่ะ ว่า มันเป็นไปไม่ได้