เมื่อวานไปดูมาแล้วค่ะ ตั้งใจจะดูอยู่แล้ว แม้ว่ากระแสหนังจะไม่ค่อยดีนัก

เรื่องนี้ปลื้ม ณเดชมาก ณเดชได้แสดงฝีมือจริงๆ ทำให้เราหลงรักเลย ตอนดูละครไม่ได้ปลื้มขนาดนี้ บทสายชลเราก็เชยๆ

เมื่อดูแลรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอก ฟินสุดๆ แสดงได้สมจริงว่ารักนางเอกฉากที่พยายามปล้ำนางเอกก็น่ารักมาก ถอดแบบมาจากจินตนาการฉากพระเอกเมากลับบ้านมาปล้ำนางเอก รู้สึกสงสารที่พระเอกรักนางเอกมาก ส่วนนางเอกทั้งถีบทั้งเตะ T^T..

ขณะดูเรื่องนี้เราร้องไห้ไป 3 รอบ ปกติเป็นคนดูหนังร้องง่ายอยู่แล้ว (ขนาดดูแม่นากแอบร้องไป 1 รอบตอนจบ)

น้ำตาได้มาจากพระเอกล้วนๆ สงสารในความรักที่มีให้นางเอก

ฉากที่สะพานระเบิดแล้วพระเอกมากันนางเอก ฟินมาก หน้าเปื้อนฝุ่นเท่สุดๆ อยากเป็นนางเอกในวินาทีนั้นทันที
ฉากตายของพระเอก ตอนที่วิ่งสวนทางระเบิดมาเพื่อมาหานางเอก แล้วพระเอกโดนระเบิด เท่มาก หน้าตาโดนระเบิด sexy สุดๆ


ฉากที่ผิดหวังมากที่สุด คือ ฉากตอนจบ ที่นางเอกบอกรักพระเอกซ้ำๆๆ ปกติถ้าอ่านนิยาย หรือดูละคร เราต้องร้องไห้ต่อมน้ำตาแตก เพราะรู้สึกสงสารปนสมน้ำหน้านางเอง  แต่ฉากนี้นางเอกไม่สามารถเรียกน้ำตาจากเราได้เลย การแสดงไม่มีความรู้สึก และท่าทางเดินและการวางตัวเหมือนเด็กมาก แขนนางเอกยาวมาก ถ้าไม่หัดวางตัวแขนจะเก้งก้างทั้งตอนยืนและตอนเดิน

พระรอง พี่วนัส แสดงได้ทื่อมาก เหมือนท่องบน ไม่มีความรักนางเอกเลย เหมือนต้องการให้นางเอกบอกรักพระเอกตัวเองจะได้รีบไปวางระเบิด ไม่ได้มีความรู้สึกจะมาปลดปล่อยนางเอกให้เป็นอิสระ

คุณพ่อนางเอก เวลาพูดชอบโยกหัวเป็นจังหวะดูตลกมาก

ฉากที่นางเอก บอกกับพระเอกว่า เราบอกไม่ได้   ก็ไม่ได้อารมณ์ว่ามีสัญญารักอันเจ็บปวดที่ต้องฝืนใจรักษาสัญญารักนี้ไว้  เหมือนแค่บอกพระเอกว่าเราบอกไม่ได้ ... เพราะมันเป็นความลับ..สักอย่าง..

มีหลายฉากมากที่นางเอกไม่แสดงความรู้สึกเจ็บปวดออกมา เช่นอีกฉากที่ควรจะได้น้ำตาจากเรา คือ ฉากที่นางเอกรู้ว่า พระเอกอาจจะเป็นอะไรไปเพราะคนรักเก่า

ยกตัวอย่างไว้เท่านี้

พอดูจบแล้ว คิดถึงณเดชตลอด ฉากที่พระเอกพูกว่า คุณมีเหตุผลของคุณ ผมมีหัวใจของผม ก็พอแล้ว  ตามมาด้วยเพลงประกอบละครเหมือนในทีเซอร์ ใครเป็นเหมือนเราบ้างคะ