ท้าวความนิดนึงค่ะ เราเป็นคนตาบอด
อยากไปเที่ยวภูกระดึง
เพื่อนเราเลยพาไปเที่ยวมาค่ะ

เริ่มเลยแล้วกันนะคะ

ปีก่อน เราเที่ยวภูกระดึงกับเพื่อนช่วงสงกรานต์ ช่วงที่ภูใกล้จะปิดเต็มที
ได้เจออะไรมากมาย ทั้งทากดูดเลือด ทั้งกวาง
คำร่ำลือเรื่องช้างป่า และหมาใน
ร้านขายอาหารที่มีเปิดอยู่ไม่ถึง 5 ร้านบนยอดภู

วิญญาณ ณ ผานกแอ่น ตอนกลางวันแสก ๆ
วิญญาณระหว่างทางหลังแปไปจุดตั้งแคมป์นักเดินทาง

เรียกว่า มันท้าทายเรามากเลยค่ะ เหนื่อยมาก
แถมขากลับฝนกระหน่ำมาช่วงบ่าย ๆ อีกต่างหาก
ซึ่งเป็นช่วงที่เรายังเดินมาไม่ถึงหลังแปดีเลย
แต่ก็ต้องลุยล่ะค่ะ เพราะตอนนั้นบ่าย 2 ได้แล้ว
ฝนตกหนักแค่ไหนก็ต้องลง เพราะไม่งั้นจะลงภูไม่ได้แล้ว ก็ระยะทางมันต้องเดินเท้าขึ้นไปอีก 4 ชม.เป็นอย่างต่ำ
เราก็เกาะเพื่อนเราไป โชคดีเพื่อนเราเป็นคนแข็งแรง สปีริทดีแ ละมีน้ำใจมาก
ทางลงบันไดก็ลื่นมาก เรากับเพื่อนเราผลัดกันล้มคนละทีสองที ตอนผ่านป่าหินแทบมองไม่เห็นอะไรเลย
นึกถึงพวกลูกหาบแล้ว เขาเก่งจริง ๆ ค่ะ
แต่เสียดายกล้องถ่ายรูปเราตกน้ำก่อนวันลงภูเพียง 2 วัน
ไม่งั้นเราคงมีภาพมาให้เพื่อน ๆ ดูมากกว่านี้

เดี๋ยวจะเอาภาพมาให้ดูค่ะ