คือผมมีญาติสนิทที่เป็นโรคผิวหนังคือมีอาการแพ้อะไรสักอย่างแต่หาสาเหตุมาหลายปีไม่พบ อาการคือ มีผิวฝ่ามือหยาบแข็ง มีอาการคันยิบๆบนฝ่ามือทั้ง2 ข้างตลอด มีอาการผิวแตกมีเลือดซิบๆ  พอเกาก็ลอกหลุดไปผิวสร้างหนังขึ้นมาใหม่ก็มีกาการเดิมอีก ใช้ยาปฏิชีวนะหลอดเท่าน้วก้อย หลอดละ 95 บาท ทาก็แค่ได้บรรเทาอาการคันเท่านั้น   ไม่กล้าสัมผัสกับใครเพราะฝ่ามือหยาบสากๆ   จนเมื่อ 2 สับดาห์ก่อน ได้ลองเก็บใบรางจืดที่ปลูกไว้หน้าบ้าน 12 ใบคั้นกับน้ำซาวข้าวดื่มเกือบทุกวัน ( ตามคำบอกเล่าของคนต่างจังหวัดท่านหนึ่ง) ปรากฏว่า อาการที่มือเริ่มดีขึ้น อาการบวมแดงเริ่มลดลง โดยไม่ได้ใช้ยาหลอดแล้ว ขณะนี้มีสถาพเกือบปรกติ ไม่มีอาการผิวแตก ผิวหยาบ ไม่คัน เส้นลายมือเริ่มกลับมาให้เห็น ทั้งที่ใช้เวลาไม่นาน
                 จึงอยากเขียนบอกเล่าให้ท่านที่สนใจ หรือมีอาการอย่างที่เป็นอยู่ได้ลองทำ เผื่อเป็นทางเลือกอีกทางหนึ่งน่ะครับ  ตื่นเต้นจริงๆ แกบอกว่าเหมือนหมดเวร หมดกรรมที่ทรมาณมาหลานปี