ไปปฏิบัติธรรมที่ศรีมันตะเมื่อวันที่13-24มีนาคม56 ได้ยินเสียงสวดมนต์ตลอดเวลา จนหูอือตั้งแต่วันแรกช่วงเก็บของเข้าที่พักคิดว่าเป็นเสียงสวดส่งมาตามสาย
แต่พอช่วงเข้าไปปฏิบัติในห้องบทสวดต่างกันไม่ใช่ทีเราได้ยิน แปลกใจเหมือนกัน แต่ไม่รู้จะถามใคร เวลาได้ยินช่วงเย็นก็จะมองไปรอบๆว่ามีวัดแถวไหนนี้ไหม
ก็มองไม่เห็นมี ปฏิบัติไปจนถึงช่วงเมตตาภาวนาหรือแผ่เมตตา น้ำตาทะลักไหลออกมาห้ามไม่ได้ไม่เข้าใจ. วันสุดท้ายของการนั่งปฏิบัตินั่งหาวตลอดเวลาเป็นร้อยรอบน้ำตาไหลขณะนั่งหลับตาจนรู้สึกกลัวว่าจะมีอะไรรึเปล่ารีบเอาบุญที่มาครั้งนี้อุทิศให้เลย แต่พอเสร็จจากการภาวนารู้สึกเป็นสุขมากอย่างบอกไม่ถูกเหมือนได้รับธรรมมะที่บริสุทธ์
อยู่ในใจ  วันสุดท้ายช่วงตี4ได้ยินเสียงระฆังตีบอกเวลา ได้ยินเสียงสวดมนต์ดังมากในความรู้สึกที่ได้ยินเพราะมากชัดมากยังคิดว่าเปิดเพื่ออวยพรให้คนที่มาปฏิบัติก่อน
เดินทางกลับ วันสุดท้ายพอพูดคุยกันได้ถามผู้ร่วมปฏิบัติบ้างคนบอกไม่ได้ยินอะไรเลย จะถามท่านอาจารย์ก็ไม่ได้ถาม ถามธรรมมะบริกรก็บอกไม่มีเปิดเสียงตามสาย
(มีท่านใดเป็นแบบนี้บ้างไหมคะเกิดอะไรขึ้น หูอือเสียงสวด หาว น้ำตาไหลบังคับไม่ได้   เกิดอะไรขึ้น เล่าสู่กันฟังบ้างนะค่ะ)