เสมอใจใครเอื้ออาทรนัก
จะหาคนรักเท่าหามีไม่
คอยห่วงหวงหยอกเย้าช่างเอาใจ
อยู่เคียงข้างชิดใกล้ใฝ่ดูแล

ปรนนิบัติเคร่งครัดมิถอยห่าง
ไม่เจือจางทิ้งร้างคอยแยแส
ช่างแน่นหนักซื่อตรงมิผันแปร
รักแน่วแน่จริงแท้มิเสื่อมคลาย

อันน้ำใสไหลเย็นรินรดผ่าน
ก็วิ่งซ่านถึงใจอยู่ไม่หาย
มือแตะผ่านอ่อนหวานมิเว้นวาย
ด้วยสื่อสายใยรักจักถึงกัน

ดังหยดน้ำตกต้องกลีบบงกช
ถนอมนวลหมดจดไม่แปรผัน
พิศสวาทซับซ้อนซ่อนผูกพัน
ให้คงมั่นยอดชีวันดังสัญญา

ไม่มีแล้วใครอีกที่จะรัก
ฤาประจักษ์ถึงใยเสน่หา
มอบหัวใจทิ้งไว้กับแก้วตา
ตราบไฟล้างสี่หล้าหาเรียกคืน

ป.ล. เบรคอารมณ์แม่อังดิ่งบันได