๐ โอ้ราตรี นี้หนาสัญญาหลับ
ดวงเดือนวับดาวแปลงส่องแสงขรึม
พระพายดึกคึกจัดก็พัดพึม
เมฆาครึ้มครึมครางฟังครางครืน ......

๐ เสียงเพลงแผ่วแว่วมาจากฟ้ากว้าง
ทำนองค้างอารมณ์ด้วยขมขื่น
สุขสมใต้ร่มโศกโบกข้ามคืน
พ้อแผ่นพื้น...สวรรค์ไม่มั่นคง ..........

๐ ย่างสามขุมอุ้มร่างนอนข้างหน้า
กล่อมนิทรามังกรรำระบำหงส์
พาดเงาซ้อนช้อนคว่ำขมำลง
พลังหลงส่งต่อเนื่องหนุนเยื้องไกล ....

๐ อย่านอนเลยเฉยเรียบอยู่เงียบเหงา
มาข้ามเขาโขดเขินเนินไศล
แปลงบทเพลงเสน่หาร่ำขวาซ้าย
สองร่างกายอำนวยเน้นเป็นสองเงา ...

๐ พิศวาสวาดรึงตราตรึงรับ
สรรพางค์งามสรรพประทับเหย้า
คลี่คลายบ่วงเสน่ห์เทบรรเทา
โขดเขินเขาไม่ฆ่าชีวาใคร ...............

๐ ให้แต่รักหนักแน่นทุกแผ่นหิน
คำยลยินจินต์ซ่านปานธารรินไหล
ทั่วเผื่อนแถวแนวป่าพนาไพร
มีใบไม้ไมตรีจิต .... ติดต้นรัก ...........