แถวบ้านผมสมัยก่อน อาศัยกันอยู่แบบพึ่งพาอาศัยกัน บ้านส่วนใหญ่ไม่ได้ปล่อยเช่า แต่ซื้อไว้อยู่เอง ผมอยู่มาเกือบๆ จะ 30 ปีแล้ว แต่ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา คนแถวบ้านเริ่มย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น และคนที่มาซื้อบ้านก็เป็นคนบริเวณเดียวกัน หรือคนที่อยู่ซอยใกล้เคียง แต่ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อไว้อยู่ แต่เจตนาซื้อไว้เพื่อปล่อยเช่า
และแน่นอนว่าส่วนใหญ่การปล่อยเช่าให้คนต่างจังหวัดที่มาทำงานในกรุงเทพ ส่วนใหญ่ก็เป็นการปล่อยเช่าแบบแบ่งห้องให้เช่า โดยใช้วิธีการกั้นห้องแบบง่ายๆ
ผลกระทบที่ตามมาก็คือ
1. รถจอดเกะกะขวางทางในซอยมาก ไม่ว่าจะเป็นรถกระบะ (คนต่างจังหวัดนิยมใช้กัน) และรถมอเตอร์ไซด์เป็นสิบคัน เพราะอยู่กันหลายครอบครัว ประมาณว่าครอบครัวนึงก็จะมีมอเตอร์ไซด์คันนึง นอกจากจะจอดเกะกะขวางทางแล้ว บางทียังเอามาจอดบริเวณหน้าบ้านของผมด้วย ประมาณว่ามีที่บังแดดในช่วงบ่ายๆ จอดหน้าผมมันร่ม นอกจากนี้วันดีคืนดี ก็มีรถใครก็ไม่รู้มาจอด หรือบางทีก็มีพวกแท็กซี่มาจอด ถึงถนนในซอยมันจะไม่ใช่ของผม แต่มันก็ไม่ใช่ถนนสาธารณะที่ใครนึกจะจอดก็เอามาจอด มันเป็นถนนสำหรับคนที่อยู่ในซอยใช้สัญจรเข้าออกนะ
2. ความวุ่นวาย ไม่ว่าจะเป็นตั้งวงกินเหล้า และร้องเพลงเสียงดังในช่วงวันหยุด มีการทะเลาะกันของผัวเมียเป็นครั้งคราว นอกจากนี้ยังมีเด็กๆ ที่เที่ยววิ่งเล่น เตะบอลโดนประตูรั้วบ้าน ปีนรั้วกำแพงบ้างอะไรบ้าง บางทีก็เอาเสื่อมาปูตรงถนนในซอยเลย นั่งคุย นั่งกินข้าวกัน ทำเหมือนกับอยู่ชายทะเล
3. เรื่องของขยะ เมื่อมีคนอยู่กันเยอะ บางทีก็มีเศษขยะ เช่น ถุงพลาสติก ขวดพลาสติก ก้นบุหรี่ มาอยู่บริเวณหน้าบ้าน ต้องเก็บกวาดประจำ
4. ปัญหาที่เริ่มจะมีเพิ่มขึ้นก็คือ เริ่มจะกลายเป็นแหล่งมั่วสุมตามบ้านแต่ละหลังไปแล้ว ใครจะเดินเข้าออกตามสะดวก (เพราะไม่มีระบบรักษาความปลอดภัยเหมือนพวกคอนโด หรืออพาร์ทเม้นท์ คาดว่าอีกหน่อยคงมีพวกมั่วสุมเสพยากันในอนาคตเป็นแน่
เคยมีการพูดคุยไปบ้างแล้ว แต่ก็อย่างว่า พูดไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร แถมมาต่อว่าเราว่า จะอะไรมากมาย ทำไมเห็นแก่ตัวกันนัก จอดรถทำไมจะจอดไม่ได้ ก็คนมันอยู่อาศัยกันเยอะ จะไปควบคุมกันได้หมดได้ยังไง เด็กๆ ก็วิ่งเล่นเป็นปกติตามประสาเด็ก ถ้ามีอะไรแตกจะรับผิดชอบ จริงๆ มันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย แต่มันสร้างความรำคาญมากกว่า เตะบอลโดนประตูบ้านเนี่ย แถมมาปีนรั้วกำแพงเล่น แถมเรื่องขยะก็ไม่มีใครมารับผิดชอบหรอก
ผมเคยเข้าไปคุยกับเจ้าของบ้านเช่า เขาก็บอกเขาปล่อยเช่า ให้คนเช่าเป็นคนดูแล เขาไม่อยากรับรู้ปัญหาอะไร พอไปคุยกับคนเช่า เขาก็ไม่มีความเกรงใจบอกว่า ถนนก็ไม่ใช่ของคุณใครจะจอดก็จอดได้ จอดเกะกะขวางทางนิดหน่อยจะเป็นอะไรไป ก็คนมันอยู่เยอะ พูดไปพูดมาก็ประมาณว่าเห็นใจคนที่มาเช่าร่วมกันมากกว่าจะเกรงใจเพื่อนบ้าน ผมก็คิดว่าเขาคงไม่สนใจใครหรอก ขอแค่ให้ตัวเองได้ประโยชน์เป็นพอ
บ้านผมอยู่มานาน สมัยก่อนก็อยู่กันอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย ไม่เคยมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับใคร เพื่อนบ้านสมัยก่อนทำอะไรก็จะเกรงใจกัน ใครจะเอารถมาจอดเกะกะขวางทาง เขาก็จะมาบอกว่าขอจอดหน่อยนะ ญาติมาเยี่ยมอยู่ไม่นาน และสมัยก่อนก็ไม่มีปัญหาคนอยู่อาศัยเยอะ ค่อนข้างเงียบสงบซะด้วยซ้ำ (แต่ไม่ถึงกับเปลี่ยว) ปัญหาผัวเมียทะเลาะกันก็ไม่เคยมี เศษขยะก็ไม่เคยมีตามถนนในซอย แต่พอบ้านหลายๆ หลังเริ่มกลายเป็นบ้านเช่า ปัญหาพวกนี้มาเรื่อยๆ จนทำให้สังคมแถวบ้านไม่น่าอยู่ไปเลย
บอกตรงๆ ว่าผมเริ่มเบื่อหน่ายสังคมแบบนี้ จากเคยอยู่อย่างมีความสุข ทุกวันนี้อยู่แบบอึดอัดใจ มองหน้าเพื่อนบ้านไม่ติด เพราะไม่เคยมีความเกรงใจให้กัน ทุกวันนี้ก็ต่างคนต่างอยู่ คิดเสียว่าสักวันนึงเขาคงไป เขาก็แค่มาเช่าอยู่ ไม่มีปัญญามาซื้อหรอก ถ้ามีปัญญาคงไม่มาเสียเงินมาเช่าอยู่แถมต้องหาคนมาหารด้วยหรอก เผื่อวันหน้าจะได้เจอคนมาเช่า หรือคนที่มาซื้อจะนิสัยดีๆ บ้าง
บางทีก็อยากให้มีกฎหมายมาควบคุมเรื่องที่พักอาศัยกันบ้าง เพราะบ้านพวกนี้เขาไม่ได้ขอจดทะเบียนเป็นพวกธุรกิจ เหมือนโรงแรม คอนโด อพาร์ทเม้นท์ แถมไม่มีที่จอดรถรองรับให้กับคนที่มาเช่า ถ้าหากมีการควบคุมหรือจดทะเบียน สังคมอาจจะดีขึ้นกว่านี้ก็ได้
ปัญหาพวกนี้เป็นปัญหาเรื้อรังที่ไม่ได้รับการแก้ไข นอกจากสังคมจะไม่น่าอยู่แล้ว ยังก่อให้เกิดปัญหาสังคมอีกด้วยในหลายๆ กรณีที่เป็นข่าว ไม่ว่าจะเป็น จอดรถขวางหน้าบ้าน ก็ยิงกันเหมือนหมอมุก, คนขับแท็กซี่ ยิงผัวเมียตายทั้งคู่ เพราะเอาโต๊ะเก้าอี้ มาขวางทำให้รถเข้าออกไม่สะดวก
บ้านใครอยู่ใกล้ๆ พวกบ้านเช่าที่ปล่อยให้คนเช่าหลายๆ ครอบครัวอยู่ เบื่อกันบ้างไหมครับ
และแน่นอนว่าส่วนใหญ่การปล่อยเช่าให้คนต่างจังหวัดที่มาทำงานในกรุงเทพ ส่วนใหญ่ก็เป็นการปล่อยเช่าแบบแบ่งห้องให้เช่า โดยใช้วิธีการกั้นห้องแบบง่ายๆ
ผลกระทบที่ตามมาก็คือ
1. รถจอดเกะกะขวางทางในซอยมาก ไม่ว่าจะเป็นรถกระบะ (คนต่างจังหวัดนิยมใช้กัน) และรถมอเตอร์ไซด์เป็นสิบคัน เพราะอยู่กันหลายครอบครัว ประมาณว่าครอบครัวนึงก็จะมีมอเตอร์ไซด์คันนึง นอกจากจะจอดเกะกะขวางทางแล้ว บางทียังเอามาจอดบริเวณหน้าบ้านของผมด้วย ประมาณว่ามีที่บังแดดในช่วงบ่ายๆ จอดหน้าผมมันร่ม นอกจากนี้วันดีคืนดี ก็มีรถใครก็ไม่รู้มาจอด หรือบางทีก็มีพวกแท็กซี่มาจอด ถึงถนนในซอยมันจะไม่ใช่ของผม แต่มันก็ไม่ใช่ถนนสาธารณะที่ใครนึกจะจอดก็เอามาจอด มันเป็นถนนสำหรับคนที่อยู่ในซอยใช้สัญจรเข้าออกนะ
2. ความวุ่นวาย ไม่ว่าจะเป็นตั้งวงกินเหล้า และร้องเพลงเสียงดังในช่วงวันหยุด มีการทะเลาะกันของผัวเมียเป็นครั้งคราว นอกจากนี้ยังมีเด็กๆ ที่เที่ยววิ่งเล่น เตะบอลโดนประตูรั้วบ้าน ปีนรั้วกำแพงบ้างอะไรบ้าง บางทีก็เอาเสื่อมาปูตรงถนนในซอยเลย นั่งคุย นั่งกินข้าวกัน ทำเหมือนกับอยู่ชายทะเล
3. เรื่องของขยะ เมื่อมีคนอยู่กันเยอะ บางทีก็มีเศษขยะ เช่น ถุงพลาสติก ขวดพลาสติก ก้นบุหรี่ มาอยู่บริเวณหน้าบ้าน ต้องเก็บกวาดประจำ
4. ปัญหาที่เริ่มจะมีเพิ่มขึ้นก็คือ เริ่มจะกลายเป็นแหล่งมั่วสุมตามบ้านแต่ละหลังไปแล้ว ใครจะเดินเข้าออกตามสะดวก (เพราะไม่มีระบบรักษาความปลอดภัยเหมือนพวกคอนโด หรืออพาร์ทเม้นท์ คาดว่าอีกหน่อยคงมีพวกมั่วสุมเสพยากันในอนาคตเป็นแน่
เคยมีการพูดคุยไปบ้างแล้ว แต่ก็อย่างว่า พูดไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร แถมมาต่อว่าเราว่า จะอะไรมากมาย ทำไมเห็นแก่ตัวกันนัก จอดรถทำไมจะจอดไม่ได้ ก็คนมันอยู่อาศัยกันเยอะ จะไปควบคุมกันได้หมดได้ยังไง เด็กๆ ก็วิ่งเล่นเป็นปกติตามประสาเด็ก ถ้ามีอะไรแตกจะรับผิดชอบ จริงๆ มันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย แต่มันสร้างความรำคาญมากกว่า เตะบอลโดนประตูบ้านเนี่ย แถมมาปีนรั้วกำแพงเล่น แถมเรื่องขยะก็ไม่มีใครมารับผิดชอบหรอก
ผมเคยเข้าไปคุยกับเจ้าของบ้านเช่า เขาก็บอกเขาปล่อยเช่า ให้คนเช่าเป็นคนดูแล เขาไม่อยากรับรู้ปัญหาอะไร พอไปคุยกับคนเช่า เขาก็ไม่มีความเกรงใจบอกว่า ถนนก็ไม่ใช่ของคุณใครจะจอดก็จอดได้ จอดเกะกะขวางทางนิดหน่อยจะเป็นอะไรไป ก็คนมันอยู่เยอะ พูดไปพูดมาก็ประมาณว่าเห็นใจคนที่มาเช่าร่วมกันมากกว่าจะเกรงใจเพื่อนบ้าน ผมก็คิดว่าเขาคงไม่สนใจใครหรอก ขอแค่ให้ตัวเองได้ประโยชน์เป็นพอ
บ้านผมอยู่มานาน สมัยก่อนก็อยู่กันอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย ไม่เคยมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับใคร เพื่อนบ้านสมัยก่อนทำอะไรก็จะเกรงใจกัน ใครจะเอารถมาจอดเกะกะขวางทาง เขาก็จะมาบอกว่าขอจอดหน่อยนะ ญาติมาเยี่ยมอยู่ไม่นาน และสมัยก่อนก็ไม่มีปัญหาคนอยู่อาศัยเยอะ ค่อนข้างเงียบสงบซะด้วยซ้ำ (แต่ไม่ถึงกับเปลี่ยว) ปัญหาผัวเมียทะเลาะกันก็ไม่เคยมี เศษขยะก็ไม่เคยมีตามถนนในซอย แต่พอบ้านหลายๆ หลังเริ่มกลายเป็นบ้านเช่า ปัญหาพวกนี้มาเรื่อยๆ จนทำให้สังคมแถวบ้านไม่น่าอยู่ไปเลย
บอกตรงๆ ว่าผมเริ่มเบื่อหน่ายสังคมแบบนี้ จากเคยอยู่อย่างมีความสุข ทุกวันนี้อยู่แบบอึดอัดใจ มองหน้าเพื่อนบ้านไม่ติด เพราะไม่เคยมีความเกรงใจให้กัน ทุกวันนี้ก็ต่างคนต่างอยู่ คิดเสียว่าสักวันนึงเขาคงไป เขาก็แค่มาเช่าอยู่ ไม่มีปัญญามาซื้อหรอก ถ้ามีปัญญาคงไม่มาเสียเงินมาเช่าอยู่แถมต้องหาคนมาหารด้วยหรอก เผื่อวันหน้าจะได้เจอคนมาเช่า หรือคนที่มาซื้อจะนิสัยดีๆ บ้าง
บางทีก็อยากให้มีกฎหมายมาควบคุมเรื่องที่พักอาศัยกันบ้าง เพราะบ้านพวกนี้เขาไม่ได้ขอจดทะเบียนเป็นพวกธุรกิจ เหมือนโรงแรม คอนโด อพาร์ทเม้นท์ แถมไม่มีที่จอดรถรองรับให้กับคนที่มาเช่า ถ้าหากมีการควบคุมหรือจดทะเบียน สังคมอาจจะดีขึ้นกว่านี้ก็ได้
ปัญหาพวกนี้เป็นปัญหาเรื้อรังที่ไม่ได้รับการแก้ไข นอกจากสังคมจะไม่น่าอยู่แล้ว ยังก่อให้เกิดปัญหาสังคมอีกด้วยในหลายๆ กรณีที่เป็นข่าว ไม่ว่าจะเป็น จอดรถขวางหน้าบ้าน ก็ยิงกันเหมือนหมอมุก, คนขับแท็กซี่ ยิงผัวเมียตายทั้งคู่ เพราะเอาโต๊ะเก้าอี้ มาขวางทำให้รถเข้าออกไม่สะดวก