จากการติดตามห้องชานเรือนมานานเหมือนกัน มีเพื่อนๆคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมากมายเหลือเกิน  เราเองก็ชีวิตช่างเข้าข่ายนิยายน้ำเน่าเต็มๆถ้าแยกออกมาพูดคุย,ให้กำลังใจกันในกลุ่มหัวอกเดียวกัน เพราะถึงแม้จะเข้มแข็งแค่ไหนบางครั้งก็แอบอ่อนแอเหมือนกันนะ อยากมีกัลยาณมิตรที่หัวออกเดียวกันมาคอยเติมเ็ต็มกำลังใจยามอ่อนแอ ทุกวันนี้ภาพที่โลกเห็นช่างเก่งเหลือเกิน แต่รู้มั้ย เราอ่อนแอให้พ่อแม่เห็นไม่ได้ ให้เพื่อนร่วมงานเห็นไม่ได้ ให้ลูกเห็นไม่ได้ เราเหนื่อยจังคะ หรือสะดวกกลุ่มเฟสบุ๊คดีมั้ยคะ ใครว่ามาเป็นผู้นำกลุ่มมั้ยคะ เราเวลาว่างไม่ค่อยมากคะ แต่ก็ยินดีที่จะแว๊บทำถ้ามีเพื่อนร่วมทางนะคะ
ตอนนี้เราก็ผ่านมาได้ระยะนึงละคะ คิดว่าประสบการณ์ของทุกคนมีค่านะคะ