เราขอเล่าเรื่องแบบยาวๆละกันนะคะ อยากให้เพื่อนๆมองสิ่งแวดล้อมเราว่าเป็นยังงัยน่ะค่ะ อิอิ

.......
ตอนนี้เราค่อนข้างมีหลากหลายแนวทางเข้ามาให้ตัดสินใจค่ะ
เราเรียนจบมาหลายปีแล้ว ตอนนี้อายุก็จะ 27 แล้ว แต่รู้สึกว่าตัวเองเหมือนยังไม่โตซักที
หลังจากเรียนจบมาเราก็ช่วยที่บ้านทำงานเลยค่ะ บ้านเราทำธุรกิจเกี่ยวกับการเกษตร
เราได้รับความไว้วางใจจากพ่อให้คุมบัญชีในบ้านและคุมการใช้น้ำมันของธุรกิจเรา
แต่ถ้าถามว่าเราชอบมั้ยกับงานนี้ เราก็ไม่ชอบมากค่ะ แต่ก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีมาตลอด
เรามีความฝันของเราคืออยากเป็นครูสอนภาษาอังกฤษเด็กๆประมาณไม่เกิน ม.6
แต่ที่บ้านเราไม่สนับสนุนเลย เพราะเค้ากลัวว่าเราจะไปลำบากและเงินไม่พอใช้
อีกอย่างเราเป็นลูกคนโต เค้าอยากให้เรากลับมาสานต่อกกิจการที่บ้านมาก
เพราะกว่าจะผ่านมาถึงจุดนี้ได้ พ่อเราก็สู้ชีวิตจนเราเองก็ทึ่งค่ะ
ทีนี้เรามีโอกาสไปต่างประเทศหลายครั้ง เพราะเราคิดว่าการไปอยู่ต่างประเทศเราสามารถคิด ทำอะไรก็ได้อย่างที่ใจเราต้องการ
เราติดใจมากค่ะ แต่ทีนี้พ่อกับแม่เราก็บอกว่าถ้าเราจะไปอีกเราต้องไปต่อโทได้แล้วนะ
เรียนภาษามาเยอะแล้ว อย่าทำตัวไร้สาระซิ่
เราก็ไม่รู้จะทำงัยดีค่ะ แต่เราอยากไปอยู่ต่างประเทศมากกว่า
เราก็เลยตอบเค้าไปว่า โอเคนะ ถ้าเราไปอีกเราจะไปต่อโทแล้ว
แต่คือความจริงเรายังไม่รู้จริงๆด้วยซ้ำว่าตัวเองอยากต่ออะไร
เพียงแต่หาเหตุผลมาได้แค่นี้นะคือไปเรียนต่อ แล้วเราจะได้รับอิสระภาพ
เวลาเราอยู่ต่างประเทศบางครั้งเราได้เป็นผู้นำ เราได้ตัดสินใจลองทำในสิ่งที่เราชอบ
โดยไม่ต้องกลัวว่าถ้าล้มแล้วจะลุกไม่ได้ เพราะพ่อแม่เราไม่รู้เค้าก็สนับสนุนเราต่อไป
แต่พอมาอยู่ไทย อยู่กับพ่อแม่ ไม่สามารถคิดทำอะไรของตัวเองได้เลยค่ะ

เราเคยคุยกับพ่อแม่หลายครั้งเรื่องอนาคตของเรา แต่ทุกครั้งเค้าจะไม่รับฟังเราเลย
เหมือนคิดตลอดเวลาว่าเราเป็นเด็ก เราทำไม่ได้หรอก
เราเคยคุยเรื่องเปิดกิจการเล็กๆของเราเอง เค้าก็หาว่าเราจะแยกตัวหรอ ไม่ดีหรอก ทำกับพ่อนี่แร่ะ อนาคตมันก็เป็นของเรา
แต่ไม่รู้ซิ่คะ เราแค่รู้สึกอยากทำอะไรที่เราชอบจริงๆ เราอยากค้นหาตัวเอง
แต่มันจะมีปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เรากลัวทุกครั้ง คือพ่อกับแม่จะชอบบอกว่า ถ้าเราตัดสินใจออกไปแล้ว
ก็อย่ากลับมาให้ที่บ้านช่วยอีก เงินทองก็จะไม่เกี่ยวข้องกับที่บ้านอีกต่อไป
เราอาจจะขี้ขลาดค่ะ แต่เราโดนพ่อแม่บอกเสมอว่าเราทำไม่ได้หรอก ทำตามที่พ่อแม่บอกนั่นแร่ะดีที่สุด

การที่เราต้องการเป็นอิสระจากที่บ้านจึงตัดสินใจไปเรียนต่อโทต่างประเทศ เหตุผลแค่นี้พอมั้ยคะ
ถ้าถามว่าอนาคตล่ะ กลับมาต้องทำต่อมั้ย อันนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เพราะพ่อกับแม่อยากให้เรารับงานต่อมาก
แต่อย่างน้อยเราก็ยังมีเวลาได้ใช้ชีวิตของเราเพิ่มขึ้นอีกนิดนึง
เพื่อนๆคิดว่าเราตัดสินใจแบบนี้โอเคมั้ยคะ เราอยากได้ความคิดเห็นหลายๆแนวค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่แสดงความคิดเห็นค่ะ ^^