คนที่ชอบหัวเราะเวลาคนอื่นโดนว่า (แบบว่าเราทำงานผิด ยอมรับว่าเราทำงานผิดเอง T_T)
เจ้านายเค้าก็เข้ามาว่า แต่ว่าไอ้เพื่อนโต๊ะข้าง ๆ ดันจู่ ๆ ก็หัวเราะขึ้นมาตอนเราโดนว่าพอดี แล้วแกล้งทำเป็นดูมือถืออ่ะ
เราไม่ได้อคตินะ แต่มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลยเวลาเราทำอะไรผิด จะมีเสียงไอ้คนนี้มันหัวเราะตลอดทั้งที่เวลาอื่นก็ไม่เห็น
มันจะหัวเราะอะไร นั่งเงียบ ๆ
อีกเรื่องคือเวลาทำงานอะไรแล้วเราแบบจะขอความร่วมมือให้ช่วยอะเช็คอะไรให้หน่อย พออธิบายเยอะ ๆ มาก ๆ
(ก็เราไม่อยากให้ผิดเดี๋ยวเราโดนด่าอีก) มันก็จะบอกว่าโอ๊ย! เยอะจังจำไม่ได้หรอทำเองแล้วกันแล้วก็เดินหนี้ไปจากโต๊ะ
(โต๊ะทำงานของมันแท้ ๆ) เราก็เลยต้องทำเอง (อันนี้ไม่โกรธเท่าไรเพราะเป็นงานเราขอให้มันช่วย) แต่ก็น่าจะบอกกันดี ๆ
ว่าไม่ว่าง ไม่อยากทำ ฯลฯ ไม่ใช่เดินหนีอ่ะ
แต่ที่เกลียดที่สุดเลยคือเสียงหัวเราะเหมือนหัวเราะเยอะของมันนี่แหละ ตอนมันทำผิดโดนว่าเรายังไม่เคยไปหัวเราะใส่
มันเลย
บางทีงานมันแท้ ๆ มันดันให้เราตามหาให้ (แบบว่าฝ่ายช่างเวลาส่งงานจะส่งมาทางเมลล์ แล้วทีนี่มันไม่ยอมตาม Save
งานแบบวันต่อวัน ทิ้งไว้นาน ๆ พอจะส่งงานทีมันก็หาไม่เจอมันก็จะมาใช้เราให้หาให้หน่อย ข้ออ้างของมันก็คือ เราเองก็
ต้องใช้ไฟล์นั้นเหมือนกัน แต่เราใช้แค่แผ่นหน้าแผ่นเดียวเองเราก็ Saveเอาไว้แค่นั้นนอกนั้นเราก็ลบทิ้งอ่ะ เพราะไม่อยาก
เก็บให้เปลืองความจำคอมพิวเตอร์) มันก็หาว่าเราไม่มีน้ำใจทำไมไม่รู้จักทำเผื่อเพื่อนร่วมงานมั่ง (ทียังไม่ช่วยเราเลย
ทำไมเราต้องช่วยแกด้วยฟระ ปล.อันนี้คิดในใจ)
ใครมีเพื่อนร่วมงานแบบนี้มั่งอ่ะ ทำไงกะมันดี เคยคิดอยากลาออกนะ แต่คิดไปคิดมา ฉันต้องออกจากงานเพราะมันเนี่ยนะ
ไม่คุ้มอ่ะ เพราะปัจจัยอื่น ๆ ในที่ทำงานก็โอเค แต่เกลียดมันมากเลยเวลาได้ยินมันหัวเราะอยากเอารองเท้ายัดปาก ... (โหดไปมะเนี่ย)
ออฟฟิศใครมีคนแบบนี้อยู่บ้าง เราไม่ชอบเลย
เจ้านายเค้าก็เข้ามาว่า แต่ว่าไอ้เพื่อนโต๊ะข้าง ๆ ดันจู่ ๆ ก็หัวเราะขึ้นมาตอนเราโดนว่าพอดี แล้วแกล้งทำเป็นดูมือถืออ่ะ
เราไม่ได้อคตินะ แต่มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลยเวลาเราทำอะไรผิด จะมีเสียงไอ้คนนี้มันหัวเราะตลอดทั้งที่เวลาอื่นก็ไม่เห็น
มันจะหัวเราะอะไร นั่งเงียบ ๆ
อีกเรื่องคือเวลาทำงานอะไรแล้วเราแบบจะขอความร่วมมือให้ช่วยอะเช็คอะไรให้หน่อย พออธิบายเยอะ ๆ มาก ๆ
(ก็เราไม่อยากให้ผิดเดี๋ยวเราโดนด่าอีก) มันก็จะบอกว่าโอ๊ย! เยอะจังจำไม่ได้หรอทำเองแล้วกันแล้วก็เดินหนี้ไปจากโต๊ะ
(โต๊ะทำงานของมันแท้ ๆ) เราก็เลยต้องทำเอง (อันนี้ไม่โกรธเท่าไรเพราะเป็นงานเราขอให้มันช่วย) แต่ก็น่าจะบอกกันดี ๆ
ว่าไม่ว่าง ไม่อยากทำ ฯลฯ ไม่ใช่เดินหนีอ่ะ
แต่ที่เกลียดที่สุดเลยคือเสียงหัวเราะเหมือนหัวเราะเยอะของมันนี่แหละ ตอนมันทำผิดโดนว่าเรายังไม่เคยไปหัวเราะใส่
มันเลย
บางทีงานมันแท้ ๆ มันดันให้เราตามหาให้ (แบบว่าฝ่ายช่างเวลาส่งงานจะส่งมาทางเมลล์ แล้วทีนี่มันไม่ยอมตาม Save
งานแบบวันต่อวัน ทิ้งไว้นาน ๆ พอจะส่งงานทีมันก็หาไม่เจอมันก็จะมาใช้เราให้หาให้หน่อย ข้ออ้างของมันก็คือ เราเองก็
ต้องใช้ไฟล์นั้นเหมือนกัน แต่เราใช้แค่แผ่นหน้าแผ่นเดียวเองเราก็ Saveเอาไว้แค่นั้นนอกนั้นเราก็ลบทิ้งอ่ะ เพราะไม่อยาก
เก็บให้เปลืองความจำคอมพิวเตอร์) มันก็หาว่าเราไม่มีน้ำใจทำไมไม่รู้จักทำเผื่อเพื่อนร่วมงานมั่ง (ทียังไม่ช่วยเราเลย
ทำไมเราต้องช่วยแกด้วยฟระ ปล.อันนี้คิดในใจ)
ใครมีเพื่อนร่วมงานแบบนี้มั่งอ่ะ ทำไงกะมันดี เคยคิดอยากลาออกนะ แต่คิดไปคิดมา ฉันต้องออกจากงานเพราะมันเนี่ยนะ
ไม่คุ้มอ่ะ เพราะปัจจัยอื่น ๆ ในที่ทำงานก็โอเค แต่เกลียดมันมากเลยเวลาได้ยินมันหัวเราะอยากเอารองเท้ายัดปาก ... (โหดไปมะเนี่ย)