ลองทำใจเป็นกลางๆ
ไม่ต้องไปจับผิดท่านพุทธทาส แต่ให้สัมผัสคนที่อ่านตำราท่าน เชื่อแนวท่าน

ที่สัมผัสมา คนเหล่านี้จะเชื่อว่า
- ฉันรู้ธรรมะมากกว่าเธออีก  นรก สวรรค์ เทวดา ผี ก็คิดว่าเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติ จริงๆมันสวรรค์ในใจ เทวดาก็พวกเศรษฐี พระราชา ผีมันไม่มีหรอก
- ตายแล้วสูญ วัฏฏสงสารก็ การใช้ชีวิตประจำวัน กิิน นอนหลับ ตื่นขึ้นมา ชาติหน้าชาตินี้พวกเธอเข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว
- ศัพท์บาลีพระไตรปิฏก จะงงๆเนื่องจากไม่ได้ศึกษาคัมภีร์อ่านแต่ของสวนโมกข์ เพราะเรื่องๆเดียวกันท่านพุทธทาสเล่นคำให้มันดูแตกต่างไปอย่างนั้น
- จิตว่างๆ เสพกามไม่บาปอะไร
- บวชกับบ้านนั้นแหละ ไปวัดทำไมหละ

ไปๆมาๆ กลายเป็นคนประมาทในชีวิต เพราะคิดว่ากูแน่กูรู้แล้ว อัตตาสูง สุดโต่ง ชอบใช้วลีฮิต "ตัวกูของกู"
เหมารวม พุทธอื่นๆว่า พวกบูชาผีสาง เทวดา โง่กว่าตัวเอง