พอดีเราไปตอบกระทู้ข้างล่าง  เลยอยากนำที่อ่านมาแชร์ เผื่อใครไม่เคยอ่าน เราอ่านจากหนังสือชื่อGun,germ and steel อ่านนานแล้วนะคะ หากที่สรุปผิดพลาดประการใด ขออภัยนะคะ หนังสือเขามีแนวคิดว่าการที่อารยธรรมหลักของโลกและศาสตร์สำคัญต่างๆมาจากยุโรปและตะวันออกกลาง รวมถึงจีนนั้นไม่เกี่จวกับความฉลาดหรือไอคิว แต่เกี่ยวกับภูมิประเทศเป็นหลัก

ที่จับมาคร่าวๆส่วนหนึ่งนะคะ


หนึ่ง แถบที่เจริญจะเป็นแถบที่มีสัตว์ที่นำมาเลี้ยงเชื่องได้เยอะ และภูมิประเทศไม่เป็นป่าลึกหรือป่าดงดิบมาก สามารถพัฒนาไปสู่สังคมเกษตรและปศุสัตว์ได้ง่าย เช่น ตั้งแต่ยุโรปไปจนถึงตะวันออกกลาง ไล่ไปถึง จีน ญี่ปุ่น
เมื่อทำเกษตรได้ง่าย เรามีสัตว์มาทุ่นแรง พัฒนาสู่สังคมเกษตร มีการแบ่งงานกันทำ แต่ละคนเรื่มมีหน้าที่ต่างกันในสังคม คนทำเกษตรก็ทำไป คนทำหน้าที่อื่นก็ทำของตัวเอง คนผลิตอาวุธก็มีเวลาทำหน้าที่ของตน ทำให้ศาสตร์ต่างๆเจริญก้าวหน้าขึ้นตามลำดับ
ต่างจากทวีปอเมริกา ที่ภูมิประเทศส่วนมากเป็นป่าลึก ป่าดงดิบ สัตว์ที่นำมาเลี้ยงเชื่องก็ไม่มี มีแค่2ชนิด(เราจำไม่ได้ว่าชื่อตัวอะไร) ทวีปนี้ไม่มีหมู ไก่ เป็ด วัว ชนิดที่นำมาเลี้ยงเชื่องได้ พืชพรรณต่างๆที่นำมาทำการเกษตรก็แทบไม่มี มีแต่พืชตามป่า ของป่า อีกอย่างคือ มีแต่ป่าอุดมสมบูรณ์แล้วไง เดินไปไหนก็มีอาหาร สังคมจึงเป็นแบบคนป่า ไม่มีการพัฒนาสู่สังคมเกษตร นอกจากนี้การเป็นคนป่า มันตั้งหลักแหล่งยาก จะตั้งเป็นเมืองก็ยาก เพราะพอของป่าอาหารหมดก็ต้องย้ายที่ไปอีกเรื่อยๆ
อย่างเช่นไทยและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เขาบอกว่าเพราะแถบนี้เป็นป่ามากเช่นกัน คนแถบนี้เป็นคนป่า แถบเราจึงพัฒนาช้ากว่าตะวันออกกลางและตะวันตก

สอง  ลักษณะผืนทวีป อเมริกาทวีปเขาเป็นแนวดิ่ง ภูมิอากาศในแต่ละแถบของทวีปต่างกัน การจะขยายหรือแพร่พันธุ์พืช สัตว์ก็ยาก เพราะพืชชนิดหนึ่งเติบโตได้ในอเมริกาเหนือ แต่พอไปทางใต้อาจตายก็ได้ จะถ่ายทอดศาสตร์การดำรงชีพจากที่นึงไปยังที่นึงมันยาก เพราะภูมิอากาศต่างกัน แต่แผ่นยูเรเชีย ตั้งแต่ยุโรปจรดเอเชียกลางไล่ไปจีน ผืนทวีปเป็นแนวนอนในละติจูดเดียวกันภูมิอากาศจะเหมือนกัน ปลูกพืชที่เหมือนกันได้ เช่นพืชที่กรีก นำไปปลูกที่จีนก็ยังพอได้ การเผยแพร่พวกการเพาะปลูก อารยธรรมเลยสืบเนื่องได้ รวมไปถึงความคิดความอ่าน ศาสตร์ทางความคิดต่างๆก็ถ่ายทอดกันได้ไม่ยากเพราะแผ่นดินมันต่อเนื่องกันเป็นแนวราบ เขาใหญ่ๆมากั้นยังแทบไม่มีมาก
แต่ทวีปอเมริกา อินเดียนแดงแยกเป็นเผ่าๆเหนือจรดใต้ ติดต่อกันยาก ศาสตร์ต่างๆเลยจำกัดแค่ในกลุ่ม
แอฟริกาก็เช่นเดียวกัน ภูมิประเทศกันดาร จะเดินทางไปแต่ละที่ต้องทรหดมาก ศาสตร์ต่างจะถ่ายทอดหากันก็ยากเช่นกัน
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็เป็นหลืบแตกมาจากแผ่นดินใหญ่ อารยธรรมเลยถ่ายทอดได้ยาก

สาม ขอต่อจากข้อหนึ่งเมื่อเป็นคนป่า การแบ่งงานกันทำมันเลยไม่ชัดเจน มีแต่การแบ่งงานเพื่อการดำรงชีพ เช่น แบ่งกะหาอาหารในป่า อย่างดีมีแต่หัวหน้าเผ่ากับหมอผีประจำเผ่า ไม่มีทหาร ครู คนคิดอาวุธ เลยพัฒนาไปสู่สังคมเมืองได้ยาก เมื่อยังเป็นคนป่าการพัฒนาทางความคิดก็ล่าช้าตามไปด้วย