สวัสดีครับ เพื่อนๆ วันนี้ผมอยากจะขอโทษคนที่รักผมครับ

ผมคบกับแฟนผมมา จะ 8 เดือนแล้วครับ เธอเป็นคนดี ไม่ทิ้งผม ไม่เคยด่าผม ไม่ขึ้นกูกับผม แต่เธอเป็นคนชอบคิดมาก ขี้งอล ครับ เรื่องก็คือว่า ช่วงหลังๆเหมือนผมจะคุยกับแฟนไม่รู้เรื่องเลยครับ เธอชอบบ่น เรื่องที่ผมไปกินเหล้ากับบ้านดึกอะครับ เขากลัวผมจะมีไปคนอื่น ละวันพฤหัสเป้นงานสุกดิบของเพื่อนผมที่กำลังจะบวชในวันศุกร์(ศุกร์ที่ผ่านมา) มีโคโยตี้ เธอก็บ่นกลัวโน่นกลัวนี่ แต่ทุกครั้งผมจะบอกให้เธอเชื่อใจ ผมไม่ได้ไปหาใครที่ไหน ผมไปกินเหล้า ผมจะบอกกับเธอแบบนี้เสมอ พอวันศุกร์ ผมกำลังจะอาบน้ำเตรียมไปงานบวชเพื่อน เธอโทรมาร้องไห้
ซึ่งผมก็ด่าเธอด้วยคำแรงๆออก ผมบอกว่า ถ้ารู้ว่าเป็นยังงี้ไม่จีบหรอก . ไม่ใช่แม่นะที่จะต้องมารายงานทุกเรื่องว่าจะไปไหน . บ่นซะอย่างกับกูไปฆ่าพ่อแม่ มึ... ผมพูดกับและตัดสายทิ้ง ปิดเครื่อง... ในงานมีผู้หญิงมาเต้นกับผม ผมเลยขอเบอร์เธอ และบอกว่า ผมเลิกกับแฟนไปแล้ว วันพรุ่งนี้แฟนผมโทรมา ผมก็ทำเฉยครับ และบอกเธอว่าขอนอนก่อน พอตอนเย็นผมก็ไปนั่งกินเหล้าบ้านเพื่อน ผู้หญิงคนนั้นโทรมา ผมเลยชวนเธอมานั่งกินด้วย และผมก็พาเธอขึ้นบ้าน ตอนเที่ยงคืน แอบได้เสียกับเธอ บนเตียงที่แฟนผมเคยนอนเล่นกับผมตลอด 8เดือน ... วันพรุ่งขึ้นแฟนผมรู้ความจริง เธอดูโกรธบอกให้ผมมาหาเธอ ผมได้แต่ขอโทษเธอ รับเธอมาที่บ้าน เธอไม่กล้าไปนั่งที่เตียง เธอเห็นซองถุงยางที่ผมใช้เมื่อคืน .. เธอหอมแก้มผม แล้วบอกว่า " ไม่เป็นไรนะ คนเราผิดพลาดกันได้ ถ้าพี่ยังรัก น้องก็พร้อมจะให้อภัย น้องเลือกพี่แล้วนิ น้องจะทิ้งพี่ได้ยังไงละ พี่ยังสำคัญกับน้องเสมอ"   ผมกอดเธอแน่น ผมร้องไห้ที่ทำให้คนที่ผมรักและรักผมเสียใจ แต่เธอไม่ด่าผมเลย ไม่ตบผม ไม่ตีผม  นั้นทำให้ผมรู้สึกผิด ผมจะทำยังไงดีครับ จะปล่อยเธอไปให้ไปเจอคนที่ีกว่าผม หรือยังไงดี ด่าผมทีครับ  เธอไม่ไปจากผม เพราะอะไร ทำไมเธอถึงดีกับผมขนาดนี้ ที่รักผมผิดไปแล้ว ผมรู้แล้ว ว่า สมบัติล้ำค่าของผมคือใคร พี่รักน้องนะ พี่ขอโทษ ..