เป็นเหตุการณ์ที่เคยเห็นเมื่อตอนสมัยเด็กๆ เป็นเรื่องลี้ลับที่ยากจะพิสูจน์
ป่าช้าบ้านนอกสมัยนั้นจะเป็นสถานที่โล่งๆ เป็นป่าอยู่ด้านหลังวัด
ไม่มีอะไรเลย เพียงแต่ชาวบ้านแถวนั้นจะรู้กันดีว่าเป็นที่เผาศพ
ใครตายก็เอาไปเผาตรงนั้น

มีชาวบ้านครอบครัวนึง ได้ไปหาปลาแถวหลังวัด ก่อนกลับบ้าน
ผู้ชายต้องเดินผ่านป่าช้า เห็นพวกช้อน พวกจานสังกะสี ถ้วยเก่าๆ ตกอยู่แถวบริเวณป่าช้า
ก็เก็บเพื่อที่จะเอากลับบ้าน
มีชาวบ้านคนนึงเห็นก็ทักไปว่า เก็บไปทำไม  ผู้ชายคนนั้นก็ตอบว่า เก็บไปให้ลูกเล่น

ตกกลางคืน ตอนนั้นครอบครอบเรากำลังนั่งล้อมวงกันกินข้าวกันอยู่ จู่ๆได้ยินเสียงกรีดร้อง
ของผู้หญิง(เมียของคนที่เก็บจาน ช้อนมาจากป่าช้า)
ดังมาจากบ้านซึ่งอยู่ตรงข้ามถนนกับบ้านเรา แต่อยู่เยื้องๆออกไปหน่อย เราได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายของผู้หญิงคนนั้น
พร้อมกับเสียงตะโกนเรียกของสามีและชาวบ้านที่อยู่ใกล้ๆกัน

ผู้หญิงคนนั้นกำลังทำกับข้าว จู่ๆก็ได้กระโดดลงมาจากบ้าน(พื้นไม่สูงเท่าไหร่) พร้อมเสียงกรีดร้องและร้องไห้
วิ่งเข้าไปในป่าหลังบ้าน ตรงมืดๆ วิ่งพล่านไปมาโดยไม่มีสาเหตุ สามีกับชาวบ้านก็ช่วยกันจับ
แต่เนื่องจากมันมืดจึงทำให้จับยาก ผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งตัดมาที่ถนน ทำท่าจะวิ่งไปทางวัด ชาวบ้านรู้กันเยอะมากขึ้นก็ช่วยตามจับ
ในที่สุดก็จับผู้หญิงคนนั้นได้ แล้วพาไปบ้านคนทรงคนนึง คนทรงบอกว่าไปสามีผู้หญิงคนนั้นไปทำอะไรไว้
สามีตอนแรกก็งงๆ บอกไม่ได้ทำอะไร คนทรงก็เค้น บอกว่าต้องมี ฝ่ายผู้หญิงตอนนั้นอยู่ในสภาพมอมแมม ผมเผ้าพะรุงพะรัง
ร้องไห้ น้ำตาไหลเต็มหน้า ปากก็พรรณาว่าจะไปวัด อยากไปวัดๆๆๆๆๆ ซักพักสามีก็นึกออกว่าไปเก็บพวกจาน ถ้วย ช้อนมาจากป่าช้า
ตั้งใจเอามาให้ลูกเล่น คนทรงก็บอกให้เอาไปคืน พร้องทำพิธีกันคืนนั้นเลย
(ระหว่างที่พิมพ์อยู่นี้ ขนลุกขนพองไปด้วยเลย ยังจำเหตุการณ์นั้นได้)

ชาวบ้านแถวนั้นก็เลยจับกลุ่มเล่าถึงเหตุการณ์ลี้ลับให้กับคนที่มาหลังๆฟัง  เราก็พลอยรู้ไปด้วย น่ากลัวมากๆ
ปกติผู้หญิงคนนั้นก็เป็นคนสนุกสนาน เป็นคนตลกน่ะค่ะ แต่พอเราได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ช่วงแรกๆเรากลัว
ไม่ค่อยกล้าคุยกับผู้หญิงคนนั้น กลัวตามประสาเด็กๆ  
เห็นชาวบ้านบอกว่าเค้าจิตอ่อน เค้าก็เลยได้รับผลแทนสามี น่ะค่ะ