บ่วงบาป อ่านเรื่องนี้จบ รู้สึกชอบตัวละครนี้ที่สุึดเลย(สปอย)

กระทู้สนทนา

ถึงจะมีบทเป็นแค่บ่าวไพร่ แต่อ่านจนจบแล้วรู้สึกว่าสงสาร จวง มากๆเลย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้        “คุณรำพึง”
        “ถ้าภักดีต่อข้า เอ็งต้องพิสูจน์ให้ข้าเห็น”
           รำพึงยื่นกระบอกยาพิษให้จวง
           “กินยาพิษนี่ซะ ข้าจะได้มั่นใจว่าความลับของข้าจะตายไปพร้อมกับเอ็ง!”
           จวงร้องไห้โฮออกมาเพราะไม่คิดว่ารำพึงจะทำกับตนถึงขนาดนี้
           “ทูนหัวของบ่าว!”
           “คุณพี่จะไม่มีวันได้รับรู้เรื่องชั่วๆของข้าจากปากของเอ็ง”
           รำพึงพูดทั้งน้ำตา
           “ไหนบอกว่ารักข้าไง ข้าสั่งให้เอ็งตายเพื่อข้า เอ็งทำได้มั้ย”
           จวงกัดฟันตอบด้วยความเจ็บปวด
           “ชีวิตของจวง...เป็นของคุณรำพึงเจ้าค่ะ”
           จวงค่อยๆยื่นมือไปรับถ้วยยาแล้วยกถ้วยยาเข้าปาก น้ำตาไหลเป็นทาง พลางคิดถึงเรื่องราวในอดีตที่ก่อไว้

           จวงบีบคอแจ่มเพื่อให้อ้าปาก แจ่มดิ้นรนสุดชีวิต

           รำพึงมองจวงที่กรอกยาใส่ปาก รำพึงน้ำตาไหลเป็นทางเมื่อนึกถึงภาพที่จวงทั้งหัวเราะ ร้องไห้
ที่โดนรำพึงกระทำต่างๆนานา … สาหัสเพียงไร จวงก็ทน!

           กระบอกยาพิษตกลงพื้น จวงจับหน้าอกเหมือนมีไฟเผาอยู่ภายใน จวงดิ้นทุรนทุรายอยู่ที่พื้น
           “ ขอบใจในความภักดีของเอ็ง”
           จวงน้ำตาไหล น้ำลายฟูมปาก ตะเกียกตะกายมาจับขารำพึง
           “ทูนหัว...ของบ่าว!”
           สิ้นคำ จวงก็สิ้นใจตาย รำพึงลงนั่งลูบหัวจวงแล้วร้องไห้อย่างกลั้นไม่อยู่ หมดสิ้นแล้ว..คนที่ซื่อสัตย์ที่สุดในชีวิตรำพึง

แก้ไขข้อความเมื่อ