ตอนนั้น จขกท อยู่ ป.4 ทางโรงเรียนได้จัดทัศนศึกษาให้เด็กโรงเรียนบ้านนอกเข้ามาเที่ยวในกรุงเทพ(เราอยู่ อรัญ สระแก้วค่ะ)
เริ่มจากวัดพระแก้ว พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ  และต่อด้วยทะเลบางแสน
เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นทะเล
ตื่นเต้นและดีใจมาก เกิดมาเพิ่งเคยเห็นทะเล.  บางแสนเป็นที่แรกที่เคยเห็น เราเก็บเปลือกหอยมาฝากเพื่อนๆ
เพื่อนบางคนไม่ได้ไปสั่งให้เอาน้ำทะเลใส่ขวดไปฝากด้วย เราก็เอาใส่ขวดน้ำดื่มไปฝาก คิดแล้วก็ตลกดี 555
เด็กแถวบ้านเราไม่มีใครเคยเห็นทะเล ก็ตื่นเต้นไปกับเราด้วยที่เราได้ไปเที่ยวทะเล  
พอเรากลับไปเด็กๆในหมู่บ้านก็มาหาเราให้เราเล่าเกี่ยวกับทะเลให้ฟัง
พร้อมมาทวงของฝาก คือน้ำทะเลกับเปลือกหอย    555

ตอนนั้นน้ำน่าเล่นมากๆ ร้านริมทางที่ขายของที่ระลึกก็มีหลากหลายให้เลือกซื้อเยอะแยะ เราชอบงานประดิษฐ์จากเปลือกหอย
เราซื้อสร้อยคอที่ทำจากเปลือกหอยเล็กๆมาฝากแม่  ซื้อต้นไม้ ดอกไม้ที่ประดิษฐ์มาจากเปลือกหอยมาใส่ตู้โชว์  
ได้เห็นสิ่งของที่เคยซื้อที่บางแสนแล้วคิดถึงความทรงจำในวัยเด็ก เป็นความประทับใจมิรู้ลืม

หลังจากครั้งนั้น เริ่มโต เรียนจบ เราได้มาทำงานที่กรุงเทพ ก็มีโอกาสไปเที่ยวบางแสนอยู่เรื่อยๆ บ่อยๆ เมื่อก่อนคิดสถานที่เที่ยวไม่ออกก็บางแสน
ส่วนใหญ่ไปปิคนิค ตำ ยำ ปิ้ง ย่าง. ไปเล่นเรือกล้วย น้ำทะเลตอนนั้นยังรับได้ ถึงจะไม่สะอาดแต่ก็ ยังกล้าพอที่จะเล่น ผู้คนก็ยังครึกครื้น

....พอเวลาผ่านล่วงเลยมาจนถึงปัจจุบัน
ครั้งล่าสุดที่ได้ไปเมื่อประมาณ 5 เดือนก่อน. น้ำสกปรกมาก สกปรกอย่างรุนแรง  เศษขยะลอยมาเต็มฝั่ง ไม้กระดานลอยไปลอยมาเป็นแผ่น
ขวดน้ำ ถุงพลาสติก. เศษอาหารลอยล่องมาตามคลื่น เห็นแล้วได้แต่สังเวชใจ ได้นึกบ่นเสียดายภาพบรรยากาศเก่าๆที่เราเคยมา
บรรยากาศที่เราไปวันนั้น คนน้อย เหงาๆ ร้านอาหารหรือพวกของฝากแทบไม่มี
ไม่ครึกครื้นเหมือนเมื่อก่อน ถึงแมัว่าจะไม่ใช่วันหยุด. แต่เมื่อก่อนก็ไม่เงียบเหงาถึงขนาดนี้. เรากับครอบครัวเรานั่งซุ้มเตียงผ้าใบ ทั้งซุ้มกว้างๆมีโต๊ะเราเพียงโต๊ะเดียว

อยากบอกว่า     คิดถึงมากนะบางแสนเมื่อวันวาน