วันนี้ซื้อกระดูกอ่อนมาทำกับข้าว ขณะล้างเก็บใส่ตู้เย็น ก็ย้อนนึกถึงวัยเด็กว่า เมนูที่เราอยากกินมากคือ กระดูกอ่อนทอดกระเทียมพริกไทย
ตอนเด็กๆ เวลาแม่ซื้อกระดูกหมู หรือกระดูกอ่อนมา เราก็จะรบเร้าให้แม่ทอดให้กิน แต่แม่จะปฏิเสธทุกครั้ง เพราะให้เหตุผลว่า ของมีแค่นี้ เอามาทอดก็ได้นิดเดียว มันจะไม่พอกินทั้งบ้านสิลูก บ้านเราอยู่ต่างจังหวัดทางภาคใต้ ค่อนข้างชนบท ตลาดนัดจะมีแค่สองวันต่อสัปดาห์ ฐานะทางบ้านปานกลาง ทั้งบ้านมีกันสี่คน คือพ่อ แม่ เราและน้อง ตอนนั้นเราไม่รู้หรอกว่า กระดูกอ่อนเขาขายกันยังไง ไม่รู้ว่าแพงมั้ย เรารู้แค่ว่าทุกครั้งที่แม่ซื้อมา แม่ก็จะใช้ทำกับข้าวแค่สองอย่างคือ แกงเผ็ดกระดูกหมูสไตล์ใต้ๆ ใส่มะเขือเยอะๆ ซึ่งแน่นอนเรายังเด็ก เรากินเผ็ดไม่เก่ง กินไปน้ำตาไหลไป และก็เขี่ยมะเขือทิ้งอีกต่างหาก ลองจินตนาการดูเวลาที่เด็กกินเผ็ดไม่ค่อยได้ต้องมานั่งแทะกระดูกเผ็ดๆนะคะ ปากเจ่อเชียวค่ะ กับอีกเมนูที่แม่ไม่พลาดคือ กระดูกหมูต้มผักกาดดอง ซึ่งแม่จะชอบทำเป็นพิเศษเพราะเมนูนี้กินอิ่มทั้งบ้าน มีทั้งน้ำ มีทั้งผักกาดดองและน้ำซุปไว้ตักราดข้าว สรุปคือทำแม่ทำเมนูนี้เพราะไม่เปลืองนี่เอง
โตมาเรียนมหาลัย เราก็ยังอยากกินกระดูกหมูทอดกระเทียมตลอด กินข้าวในมหาลัยหรือแถวหอ ก็หาเมนูนี้กินเรื่อยๆ แต่ก็เจอได้ไม่บ่อย ก็เลยคิดว่าสงสัยราคามันจะแพง เขาเลยไม่ค่อยจะเอามาขายกัน เราเคยคิดว่าโตไปทำงานมีเงินเดือนจะซื้อมาทำกินเองครั้งละ 5 กิโลเลย ตอนนี้โต(แก่)แล้ว มีงานทำ มีเงินเดือน แต่แปลกใจมากที่เราแทบจะไม่เคยทำกับข้าวเมนูนี้เลย และเกือบลืมไปว่าเมนูนี้เป็นเมนูฝังใจสมัยวัยเยาว์ของเรา และตอนนี้เราก็รู้แล้วว่าที่แม่ไม่ทำให้กินก็เพราะบางครั้งหาซื้อได้ไม่บ่อย ราคาก็แพงเมื่อเทียบกับเงินเดือนของแม่หลายสิบปีก่อน ซื้อมาครั้งนึงแม่ก็คงอยากให้ทุกคนได้กินกันถ้วนหน้า ถ้ากลับบ้านไปเยี่ยมแม่ คงต้องซื้อไปให้แม่ทำให้กินเยอะๆ แล้วล่ะ แบบไม่ต้องกลัวเปลืองกันเลยนะจ๊ะแม่
แล้วเพื่อนๆ log in ท่านอื่น มีเมนูฝังใจ ตอนวัยเด็กอะไรกันบ้างคะ
เมนูฝังใจ ตอนวัยเด็กของคุณคือ?
ตอนเด็กๆ เวลาแม่ซื้อกระดูกหมู หรือกระดูกอ่อนมา เราก็จะรบเร้าให้แม่ทอดให้กิน แต่แม่จะปฏิเสธทุกครั้ง เพราะให้เหตุผลว่า ของมีแค่นี้ เอามาทอดก็ได้นิดเดียว มันจะไม่พอกินทั้งบ้านสิลูก บ้านเราอยู่ต่างจังหวัดทางภาคใต้ ค่อนข้างชนบท ตลาดนัดจะมีแค่สองวันต่อสัปดาห์ ฐานะทางบ้านปานกลาง ทั้งบ้านมีกันสี่คน คือพ่อ แม่ เราและน้อง ตอนนั้นเราไม่รู้หรอกว่า กระดูกอ่อนเขาขายกันยังไง ไม่รู้ว่าแพงมั้ย เรารู้แค่ว่าทุกครั้งที่แม่ซื้อมา แม่ก็จะใช้ทำกับข้าวแค่สองอย่างคือ แกงเผ็ดกระดูกหมูสไตล์ใต้ๆ ใส่มะเขือเยอะๆ ซึ่งแน่นอนเรายังเด็ก เรากินเผ็ดไม่เก่ง กินไปน้ำตาไหลไป และก็เขี่ยมะเขือทิ้งอีกต่างหาก ลองจินตนาการดูเวลาที่เด็กกินเผ็ดไม่ค่อยได้ต้องมานั่งแทะกระดูกเผ็ดๆนะคะ ปากเจ่อเชียวค่ะ กับอีกเมนูที่แม่ไม่พลาดคือ กระดูกหมูต้มผักกาดดอง ซึ่งแม่จะชอบทำเป็นพิเศษเพราะเมนูนี้กินอิ่มทั้งบ้าน มีทั้งน้ำ มีทั้งผักกาดดองและน้ำซุปไว้ตักราดข้าว สรุปคือทำแม่ทำเมนูนี้เพราะไม่เปลืองนี่เอง
โตมาเรียนมหาลัย เราก็ยังอยากกินกระดูกหมูทอดกระเทียมตลอด กินข้าวในมหาลัยหรือแถวหอ ก็หาเมนูนี้กินเรื่อยๆ แต่ก็เจอได้ไม่บ่อย ก็เลยคิดว่าสงสัยราคามันจะแพง เขาเลยไม่ค่อยจะเอามาขายกัน เราเคยคิดว่าโตไปทำงานมีเงินเดือนจะซื้อมาทำกินเองครั้งละ 5 กิโลเลย ตอนนี้โต(แก่)แล้ว มีงานทำ มีเงินเดือน แต่แปลกใจมากที่เราแทบจะไม่เคยทำกับข้าวเมนูนี้เลย และเกือบลืมไปว่าเมนูนี้เป็นเมนูฝังใจสมัยวัยเยาว์ของเรา และตอนนี้เราก็รู้แล้วว่าที่แม่ไม่ทำให้กินก็เพราะบางครั้งหาซื้อได้ไม่บ่อย ราคาก็แพงเมื่อเทียบกับเงินเดือนของแม่หลายสิบปีก่อน ซื้อมาครั้งนึงแม่ก็คงอยากให้ทุกคนได้กินกันถ้วนหน้า ถ้ากลับบ้านไปเยี่ยมแม่ คงต้องซื้อไปให้แม่ทำให้กินเยอะๆ แล้วล่ะ แบบไม่ต้องกลัวเปลืองกันเลยนะจ๊ะแม่
แล้วเพื่อนๆ log in ท่านอื่น มีเมนูฝังใจ ตอนวัยเด็กอะไรกันบ้างคะ